Στο στόχαστρο των SWFs, σύμφωνα με τον κορυφαίο αναλυτή της Morgan Stanley κ. Van Steenis, είναι οι εταιρείες που έχουν κορυφαία ικανότητα παραγωγής ρευστότητας, που έχουν έκθεση στην ανάπτυξη της Ασίας και της αναδυόμενες αγορές, οι τράπεζες και οι χρημαοτοικονομικές εταιρείες με ισχυρό και σύγχρονο management, όπως τα private equities. H στρατηγική αυτών των μεγιστάνων της ρευστότητας είναι να προχωρήσουν σε τοποθετήσεις που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά την παρουσία τους στα διεθνή χρηματιστήρια κοιτώντας παράλληλα τις αποτιμήσεις και την ικανότητα της άντλησης κεφαλαίων των εταιρειών-στόχων.

Το 93% των επενδύσεων των SWFs μέχρι σήμερα έρχονται από πέντε μόλις χώρες, την Σιγκαπούρη, την Κίνα, το ‘Αμπου Ντάμπι, το Κουβέιτ και το Ντουμπάι. Το μεγαλύτερο παγκοσμίως SWF είναι αυτό των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (Abu Dhabi Investment Authority), με κεφάλαια ύψους 875 δισ. δολαρίων, και ακολουθούν το κρατικό κεφάλαιο της Νορβηγίας με κεφάλαια 380 δισ. δολάρια, το κρατικό κεφάλαιο της Σιγκαπούρης (GIC) με 330 δισ. δολάρια, αυτό της Σαουδικής Αραβίας με 300 δισ. δολάρια, αυτό του Κουβέιτ με 250 δισ. δολάρια, της Κίνας (China Investment Corporation) με 200 δισ. δολάρια, του Κατάρ (Qatar Investment Authority) με 50 δισ. δολάρια, και του Μπρουνέι (Brynei Investment Authority) με 30 δισ. δολάρια.

Οπως δείχνουν τα πράγματα, ο συσσωρευμένος αυτός πλούτος των μεγιστάνων των πετροδολαρίων που πολύ σύντομα θα ξεπερνά και την κεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα πάρει τα ηνία των αγορών και θα καθορίζει το μέλλον των μετοχών , κάτι που μέχρι πρόσφατα έκαναν τα hedge funds.