Μαχητές της Wagner, υπό την ηγεσία του Πριγκόζιν, κατέλαβαν το Σάββατο δύο ρωσικές πόλεις και προχωρούσαν προς τη Μόσχα για να συγκρουστούν με τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας, αλλά τελικά υποχώρησαν έπειτα από μια συμφωνία που επετεύχθη με τη διαμεσολάβηση του προέδρου της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο μεταξύ του Πριγκόζιν και του Πούτιν απέτρεψε ένα πιθανό λουτρό αίματος στην πρωτεύουσα της χώρας.

Η συμφωνία και η προσωρινή εκεχειρία απέτρεψαν την πιθανότητα ότι η οργή για τον χειρισμό του πολέμου στην Ουκρανία από το Κρεμλίνο, από τον εσφαλμένο σχεδιασμό του από τις πρώτες καταστροφικές ημέρες του και τις πιο πρόσφατες αποτυχίες, θα μπορούσε να πυροδοτήσει εμφύλιο πόλεμο, αναφέρει η WSJ.

Αλλά η ίδια η θέα ένοπλων ανδρών σε ρωσικές πόλεις που ζητούν την απομάκρυνση της στρατιωτικής διοίκησης της Μόσχας δείχνει πώς ένας πόλεμος που προοριζόταν να επιτύχει την αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία θα μπορούσε να απειλήσει το καθεστώς στη Ρωσία, αξιοποιώντας τη βαθιά οργή για τις αποτυχίες της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, αναφέρει.

Η εξέγερση του Πριγκόζιν θα μπορούσε να επαναλάβει προηγούμενες ανεπιτυχείς και αιματηρές ξένες περιπέτειες προκάλεσαν αναταραχή, ακόμη και επανάσταση, από την εκστρατεία του 1905 εναντίον της Ιαπωνίας, τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τη σοβιετική επίθεση στο Αφγανιστάν.

Ξεκινώντας την κακοπροετοιμασμένη εισβολή στην Ουκρανία πριν από 16 μήνες, έναν πόλεμο που περίμενε να ολοκληρωθεί με θρίαμβο λίγες μέρες αργότερα, ο Πούτιν έπεσε στην ίδια παγίδα.

Οι κοινωνικές εντάσεις για τις συσσωρευμένες απώλειες και τις στρατιωτικές αποτυχίες στην Ουκρανία τροφοδότησαν την άνοδο του Πριγκόζιν και της παραστρατιωτικής ομάδας Wagner, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη απειλή για την εξουσία του Πούτιν από τότε που ανέβηκε στην εξουσία το 2000.

Ενώ οι τακτικές ρωσικές δυνάμεις υπέστησαν μια σειρά από ήττες το φθινόπωρο του περασμένου έτους, η Wagner πέτυχε μια σπάνια επιτυχία, καταλαμβάνοντας την πόλη Μπαχμούτ της ανατολικής Ουκρανίας. Αυτό έδωσε στον Πριγκόζιν το κύρος να μιλήσει με ειλικρίνεια για την ανικανότητα του ρωσικού στρατού -κάτι που έκανε, με αυξανόμενα βιτριολικά σχόλια, τους τελευταίους μήνες.

Ο πόλεμος, που αρχικά διεξήχθη μόνο από τον επαγγελματικό στρατό, επηρεάζει πλέον ολόκληρη τη ρωσική κοινωνία. Η Ρωσία αναγκάστηκε να καταφύγει στην κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών για να στηρίξει τις καταρρέουσες γραμμές του μετώπου, προκαλώντας παράλληλα ένα μαζικό κύμα μετανάστευσης, σημειλωνει η WSJ. Οι επιθέσεις ουκρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών βαθιά στο εσωτερικό της Ρωσίας έχουν γίνει καθημερινότητα, διαψεύδοντας την προσεκτικά καλλιεργημένη εικόνα ισχύος του Πούτιν.

Παρά τις αποτυχίες αυτές, ο Πούτιν συνέχιζε να πιστεύει ότι ο χρόνος ήταν με το μέρος της Ρωσίας. Οι δυτικές δημοκρατίες που βοηθούσαν την Ουκρανία θα κουράζονταν τελικά, έλεγε η σκέψη, ενώ το καθεστώς του, εξασφαλισμένο με όλο και πιο δρακόντειους νόμους που εξουδετέρωναν τη φιλελεύθερη αντιπολίτευση στο εσωτερικό, θα άντεχε και τελικά θα κέρδιζε. Η εξέγερση του Βάγκνερ, ωστόσο, έκανε φανερό ότι η Ρωσία είναι πολύ λιγότερο σταθερή από ό,τι πίστευε ο Πούτιν.