Πιο συγκεκριμένα, το ινστιτούτο εκτιμά ότι οι απώλειες πραγματικού εισοδήματος για το τρέχον έτος θα ανέλθουν σε περίπου 64 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 1,8 του ΑΕΠ της χώρας. Oι περσινές απώλειες ανέρχονται στα 35 δισ. ευρώ, ή αλλιώς 1% του ΑΕΠ. «Και εκτιμάμε ότι η επόμενη χρονιά θα δει επιπλέον απώλειες 9 δισ. ευρώ ή 0,2% του ΑΕΠ», λέει ο επικεφαλής ερευνών του ifo Τimo Wollmeshauser.

«Aυτό αθροιστικά μας δίνει απώλεια πραγματικού εισοδήματος μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια σχεδόν 110 δισ ευρώ ή 3% του ετήσιου ΑΕΠ. Η μόνη φορά που αυτό το ποσοστό ήταν υψηλότερο ήταν κατά τη διάρκεια της πετρελαϊκής κρίσης του 1979-81 εκεί όπου η απώλεια έφτασε το 4%.

Υπολογίζουμε ότι η πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 73-74 προκάλεσε απώλεια ύψους 1,5%. Να σημειωθεί ότι η γερμανική οικονομία γνώρισε ανάκαμψη από τις απώλειες της αγοράς ενέργειας που αντιμετώπισε μεταξύ του 1979-1981, μόλις το 1986, όταν κατέρευσαν οι τιμές του πετρελαίου και η αξία του γερμανικού μάρκα σκαρφάλωσε αξιοσημείωτα σε σχέση με το δολάριο.

Αναμένουμε ότι η τωρινή πτώση στο πραγματικό εισόδημα θα παραμείνει για τα επόμενα χρόνια. Πρώτα από όλα το γεγονός ότι χάσαμε τη Ρωσία ως πάροχο ενέργειας σημαίνει ότι οι τιμές στα καύσιμα θα παραμείνουν υψηλές για μεγάλο διάστημα. Δεύτερον η Γερμανία δεν θα ξεφύγει εύκολα από την εξάρτηση που έχει στην ενέργεια.

Ο προσδιορισμός των απωλειών πραγματικού εισοδήματος σε άλλες χώρες είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τη διανομή. Αυτές οι απώλειες αντιπροσωπεύουν εκείνο το τμήμα της οικονομικής παραγωγής της Γερμανίας που πρέπει να παραδοθεί σε άλλες χώρες για να πληρώσουν για τις εισαγωγές και επομένως δεν μπορεί να διανεμηθεί στο εσωτερικό.

Αυτός είναι ο λόγος που στις διαπραγματεύσεις για τον μισθό, πρέπει να ληφθούν υπ όψην ότι οι υψηλές τιμές σε αγαθά και υπηρεσίες δεν είναι αποτέλεσμα μιας «έκρηξης» που έχει προκαλέσει συρρίκνωση στα έσοδα των επιχειρήσεων.

Αντίθετα, αυτές οι υψηλές τιμές αντικατοπτρίζουν κυρίως το υψηλό κόστος που πρέπει να πληρωθεί για την εισαγόμενη ενέργεια και τα ενδιάμεσα προϊόντα. Επομένως, το εισόδημα που είναι διαθέσιμο για διανομή μεταξύ των εργαζομένων και των ιδιοκτητών επιχειρήσεων πρέπει να διορθωθεί για να καλύψει τις απώλειες στο πραγματικό εισόδημα», λέει ο Wollmershäuser.

«Τα μέτρα κρατικής στήριξης δεν μπορούν να αλλάξουν το επίπεδο των απωλειών πραγματικού εισοδήματος. Το μόνο που μπορούν πραγματικά να κάνουν είναι να επηρεάσουν ποιο μέρος των απωλειών βαρύνει ποιες πληθυσμιακές ομάδες. Και αν αυτά τα μέτρα πληρωθούν με δανεισμό ή με περικοπή επενδύσεων, μπορούν ακόμη και να παρατείνουν τις ζημίες και να τις μεταφέρουν στις μελλοντικές γενιές».

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr