Προς το παρόν, ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέλουν να μιλήσουν δημόσια για το μέλλον του κόσμου μετά τον Πούτιν, όντας επιφυλακτικοί για οποιαδήποτε κατηγορία περί ανάμειξης στην εσωτερική πολιτική. Ωστόσο, οι αναλυτές έχουν ήδη αρχίσει να μελετούν τα σενάρια που θα μπορούσαν να εκτυλιχθούν όταν ο Πούτιν αναπόφευκτα αποχωρήσει από την εξουσία.
«Θέλω να είμαι προσεκτικός αναφορικά με τις υποθέσεις που κάνω για την εσωτερική πολιτική κατάσταση στη Ρωσία», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, την περασμένη εβδομάδα όταν ρωτήθηκε πώς η συμμαχία προετοιμάζεται για την πιθανότητα να αποχωρήσει ο Ρώσος ηγέτης. Παράλληλα, ο ίδιος πρόσθεσε ότι «ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις ορισμένων αναλυτών, νομίζω ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε στο ΝΑΤΟ είναι να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα, και σχετικά με την Ουκρανία να είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε να την υποστηρίζουμε».
Η μετάβαση δεν προβλέπεται ομαλή
Πάντως, σύμφωνα με το Politico, όλοι οι αναλυτές φαίνεται πως τείνουν στην πρόβλεψη ότι η μετάβαση της πολιτικής ισχύος δεν θα είναι ομαλή και πως οι δυτικοί σύμμαχοι θα έρθουν αντιμέτωποι με χιλιάδες διλήμματα. Πόσο μπορούν να επηρεάσουν τη διαδικασία διαδοχής; Τι θα συμβεί εάν υπάρξει αυτονόμηση κάποιας περιοχής της Ρωσίας; Πώς θα πρέπει να προσεγγίσουν οι Δυτικοί τον διάδοχο του Πούτιν;
«Δεν πρέπει να πιστεύουμε σε ψευδαισθήσεις ότι αυτό που θα συμβεί αμέσως μετά είναι η δημοκρατία», δήλωσε η Λώρι Μπρίστοου, πρώην πρέσβης της Βρετανίας στη Ρωσία, ενώ πρόσθεσε ότι «αυτό που πιστεύω ότι θα συμβεί στη συνέχεια είναι πιθανώς μια περίοδος προβλημάτων».
Εκρηκτικός αγώνας διαδοχής
Μέχρι στιγμής, ο Πούτιν είναι σε ασφαλή θέση, αφού έχει τον πλήρη έλεγχο τόσο της κυβέρνησης όσο και των ρωσικών δυνάμεων, οι οποίες εκτελούν τις δολοφονικές του εντολές στην Ουκρανία. Ωστόσο, όπως διαβάζουμε στο Politico, η αποτυχία του στην Ουκρανία έχει αλλάξει τη θέση του στο εσωτερικό της χώρας και έχει αυξήσει τις ανησυχίες αναφορικά με τον διάδοχό του.
«Για να είναι διαχείριση μια σταθερή διαδοχή του Πούτιν, όταν έρθει η κατάλληλή στιγμή, τότε θα απαιτηθεί υψηλός βαθμός συναίνεσης της ελίτ», τόνισε η Μπρίστοου, υπογραμμίζοντας ότι «αυτή τη στιγμή οι ολιγάρχες είναι διασπασμένοι όσον αφορά στην επιλογή τους».
«Αυτό θα μπορούσε να γίνει πολύ σαιξπηρικό, σκεφτείτε τον “Βασιλιά Ληρ” ή τη διαδοχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο “Εγώ ο Κλαύδιος” ή το “Game of Thrones”», σημείωσε ο Ουίλιαμ Αλμπέρκι, πρώην ανώτατο στέλεχος του ΝΑΤΟ.
Βάσει των όσων υποστηρίζει ο Αλεξάντερ Βέρσμποου, πρώην αναπληρωτής γ.γ. του ΝΑΤΟ, «το πιθανότερο σενάριο είναι μια ομαλή μετάβαση, ωστόσο θα μπορούσε να υπάρξει εσωτερική αστάθεια και τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα».
Πυρηνικά και δύναμη
Η Ρωσία έχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, με χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν ανεπανάληπτη καταστροφή και εκατομμύρια θανάτους. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, το οπλοστάσιο αυτό αποτελεί εδώ και καιρό την πηγή της ρωσικής δύναμής στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Σε μια περίοδο αβεβαιότητας, αυτά τα πυρηνικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα «πολυπόθητο σύμβολο εξουσίας».
Σύμφωνα με τον Αλμπέρκι «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρξει σημαντικός ανταγωνισμός μεταξύ των διαφορετικών ολιγαρχών που θα προσπαθήσουν να έχουν την υποστήριξη συγκεκριμένων ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων και ιδιαίτερα της 12ης GUMO που ελέγχει το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας».
Βλέψεις για αυτονομία
Φυσικά, εκτός από το μεγαλύτερο οπλοστάσιο, η Ρωσία αποτελεί και τη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, «σκαρφαλώνοντας» από τον Καύκασο μέχρι και την Αρκτική.
Και μπορεί ο Πούτιν να κρατά δεσποτικό έλεγχο σε ολόκληρη αυτή την αχανή έκταση, υπάρχουν ωστόσο ορισμένες ρωσικές δημοκρατίες με πιο αδύναμες διασυνδέσεις με τη Μόσχα, οι οποίες μάλιστα έχουν βλέψεις για μια μελλοντική αυτονομία. Ένα κενό ισχύος στη μακρινή Μόσχα, θα μπορούσε να προσφέρει ένα «άνοιγμα» στους φιλόδοξους πολιτικούς ηγέτες για περισσότερο έλεγχο.
Σύμφωνα με το Politico, οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι η Ρωσική Ομοσπονδία θα παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ενωμένη, μετά από την αποχώρηση του Πούτιν από την κυβέρνηση, ωστόσο γνωρίζουν πως η αυτονομία των περιοχών αυτών ανησυχεί το Κρεμλίνο εδώ και δεκαετίες. Φυσικά, το όνομα που ξεχωρίζει σε αυτή την περίπτωση είναι του ηγέτη της Τσετσενίας, Ραζμάν Καντίροφ.
Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τους αναλυτές, η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία μπορεί να αποτελέσει μακροχρόνιο πρόβλημα όσον αφορά στη συνοχή της ομοσπονδίας. Ο Βέρσμποου, τόνισε πως «η προσάρτηση των ουκρανικών περιοχών στη Ρωσία θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο αναφορικά με τους αυτονομιστές οι οποίοι ενδέχεται να θεωρήσουν τα σύνορα των περιοχών τους με τη Ρωσία ελεύθερα για προσάρτηση».
Νέα σχέση με τη Μόσχα
Σε περίπτωση που ο Πούτιν βρεθεί εκτός πολιτικής σκηνής, πολλοί αξιωματούχοι στη δυτική Ευρώπη υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει μια ευκαιρία να σφυρηλατηθεί μια νέα σχέση με τη Μόσχα. Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της θητείας του Ομπάμα είχαν προσφέρει στη Ρωσία την ευκαιρία της «μεγάλης επανεκκίνησης», η οποία όμως δεν απέδωσε καρπούς. Από την πλευρά της η Γερμανία τόνιζε για χρόνια την ανάγκη για συνεργασία με τη Μόσχα, αλλά αναγκάστηκε να παρατήσει τις προσπάθειες όταν η Ρωσία αποφάσισε να επιτεθεί στην Ουκρανία.
Μέχρι στιγμής, πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος αναμενόμενος «διάδοχος» του Πούτιν, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί τονίζουν πως το πιθανότερο είναι η δημιουργία ενός νέους καθεστώτος με παρόμοια ιδεολογία. Εξάλλου, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών της Λετονίας Γιάνις Γκάρισονς «οι μόνοι επικριτές του Πούτιν που δεν έχουν φυλακιστεί είναι οι ακροδεξιοί».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr