«Για τα παιδιά, ο κίνδυνος σεξουαλικής κακοποίησης δεν προέρχεται πάντα από το εξωτερικό – προέρχεται κυρίως από τους ανθρώπους που εμπιστεύονται», είπε ο Γενικός Γραμματέας, τονίζοντας, ακόμη, ότι:

«Τα κράτη δεν πρέπει να φείδονται προσπαθειών για να διασφαλίσουν ότι οι χώροι όπου περνούν τη ζωή τους τα παιδιά –είτε στο σπίτι, στο σχολείο, σε αθλητικές εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις αναψυχής είτε σε χώρους φροντίδας– γίνονται ασφαλέστεροι για τα παιδιά. Ο προσεκτικός έλεγχος του ιστορικού των ατόμων που εργάζονται με παιδιά, η εκπαίδευση των παιδιών και των γονέων σχετικά με τους κινδύνους της σεξουαλικής κακοποίησης, η εκπαίδευση επαγγελματιών για τον τρόπο ανίχνευσης και αναφοράς της κακοποίησης και η διενέργεια ερευνών και δικαστικών διαδικασιών φιλικές προς τα παιδιά είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς τρόπους πρόληψης της σεξουαλικής κακοποίησης και την προστασία των παιδιών που γίνονται θύματα αυτού του φρικτού εγκλήματος».

Υπογράμμισε επίσης ότι, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση (η Σύμβαση Lanzarote) δεσμεύει πλέον όλα τα κράτη μέλη του οργανισμού, διευκρινίζει ότι ακόμη και αν ένα παιδί έχει συμπληρώσει την ηλικία σεξουαλικής συναίνεσης σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, εξακολουθεί να θεωρείται ότι μπορεί να πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, εάν ένας ενήλικας συμμετέχει σε σεξουαλικές δραστηριότητες με το παιδί χρησιμοποιώντας μια αναγνωρισμένη θέση εμπιστοσύνης, εξουσίας ή επιρροής.

Η ΓΓ του Συμβουλίου της Ευρώπης υπογραμμίζει ότι, παραβάτες στον «κύκλο εμπιστοσύνης» μπορεί να είναι γονείς ή φροντιστές παιδιών, μέλη της ευρύτερης οικογένειας (συμπεριλαμβανομένων νέων συντρόφων), δάσκαλοι και άλλοι επαγγελματίες στα σχολεία, αθλητικοί προπονητές, θρησκευτικοί λειτουργοί και επαγγελματίες υγείας, αλλά και συνομήλικοι παιδιών.

Πολλά παιδιά, ωστόσο, δεν αποκαλύπτουν ποτέ περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης.

Είτε αυτό οφείλεται στη νεαρή ηλικία των παιδιών που δεν μπορούν ακόμη να το αναγνωρίσουν, στην αγάπη για το άθλημα και τον θαυμασμό για τους προπονητές τους, στο φόβο των αντίποινων ή στην απλή ντροπή – πολύ συχνά τα θύματα ζουν στη μυστικότητα και το τραύμα του τα βάσανά τους σε όλη τους τη ζωή.

Η ενημέρωση των παιδιών σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση, σε γλώσσα κατάλληλη για την ηλικία και φιλική προς τα παιδιά, η δημιουργία εξειδικευμένων υπηρεσιών (π.χ. τηλεφωνικές γραμμές), καθώς και η ευαισθητοποίηση των γονέων για τους κινδύνους είναι ένας τρόπος για τον μετριασμό του κινδύνου και την πρόληψη του εγκλήματος, κατέληξε!

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr