Υπολογίζεται πως έως και 132 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι είχε προβλεφθεί πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, θα μπορούσαν να πεινάσουν το 2020 – μια αύξηση που είναι η τριπλάσια οποιασδήποτε άλλης αυτόν τον αιώνα.

Όπως εξηγεί το άρθρο του Bloomberg, η πανδημία σπάει τις αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων, παραλύει τις οικονομίες και διαβρώνει την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Ορισμένες προβλέψεις δείχνουν ότι μέχρι το τέλος του έτους, ο Covid-19 θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους κάθε μέρα από πείνα παρά από μολύνσεις.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η αύξηση του πληθυσμού που απειλείται από την φτώχεια συμβαίνει σε μια εποχή τεράστιας υπερπροσφοράς τροφίμων. Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα μέρη του κόσμου, ενώ ακόμα και χώρες που απολάμβαναν μια σχετική επισιτιστική ασφάλεια, τώρα να την χάνουν.

Στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, οι άνθρωποι περιμένουν για οκτώ ώρες σε «ουρές» που σχηματίζονται έξω από τις τράπεζες τροφίμων για να προμηθευτούν ένα κουτί προμηθειών που μπορεί να τους διαρκέσει μια εβδομάδα. Την ίδια ώρα οι αγρότες στην Καλιφόρνια οργώνουν χωράφια με μαρούλι που δεν έχει γίνει συγκομιδή και τα φρούτα σαπίζουν στα δέντρα στην Ουάσινγκτον.

Στην Ουγκάντα, οι μπανάνες και οι ντομάτες κάνουν βουνά σε υπαίθριες αγορές με τιμές σχεδόν τζάμπα, αλλά ακόμα και αυτές δεν είναι αρκετά χαμηλές για τους άνεργους αγοραστές. Τάνκερ με φορτία ρυζιού και κρέατος έμειναν αρόδου στα λιμάνια νωρίτερα φέτος μετά από «εφοδιαστικό μποτιλιάρισμα» στις Φιλιππίνες, την Κίνα και τη Νιγηρία. Στη Νότια Αμερική, η Βενεζουέλα βυθίζεται στα πρόθυρα του λιμού.

«Θα βλέπουμε τα σημάδια αυτής της κρίσης για γενιές», δήλωσε η Μαριάνα Τσίλτον, διευθύντρια του Κέντρου για Κοινότητες Χωρίς Πείνα στο Πανεπιστήμιο Drexel. «Το 2120, θα μιλάμε ακόμα για αυτήν την κρίση.»

Κι αυτό γιατί ο Covid-19 αποκάλυψε μερικές από τις βαθύτερες ανισότητες στον κόσμο. Λειτουργεί επίσης καταλυτικά για το ποιός έχει πρόσβαση σε τροφή και ποιός όχι, υπογραμμίζοντας τις παγκόσμιες κοινωνικές διαφορές – καθώς οι πλουσιότεροι του πλανήτη συνεχίζουν να απολαμβάνουν έναν πρωτοποριακό ρυθμό συσσώρευσης πλούτου. Δίπλα τους, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει την εργασία και δεν έχουν αρκετά χρήματα για να βάλουν φαγητό στο τραπέζι των νοικοκυριών τους, παρά τα τρισεκατομμύρια δολάρια που έχουν δοθεί σε κυβερνητικά κίνητρα και τα οποία στήριξαν τις μετοχές ωθώντας τις μάλιστα σε νέα υψηλά επίπεδα.

Δραματικά νούμερα

Οι αρχικές προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών ανέφεραν ότι, στη χειρότερη περίπτωση, περίπου το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού δεν θα είχε αρκετό φαγητό φέτος. Οι συνέπειες δε θα περιοριστούν απλά στην πείνα, καθώς εκατομμύρια περισσότεροι είναι επίσης πιθανό να βιώσουν άλλες μορφές τροφικής ανασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας υγιεινής διατροφής, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό και παχυσαρκία.

Οι συνέπειες θα είναι μακράς διαρκείας. Ακόμη και στο καλό σενάριο, ο ΟΗΕ προβλέπει ότι η πείνα θα είναι μεγαλύτερη την επόμενη δεκαετία από ό, τι είχε προβλεφθεί πριν από την πανδημία. Μέχρι το 2030, ο αριθμός των υποσιτισμένων ατόμων θα μπορούσε να φθάσει τα 909 εκατομμύρια, σε σύγκριση με ένα σενάριο πριν το Covid περίπου 841 εκατομμύρια.

Η τρέχουσα κρίση είναι μια από τις «σπανιότερες» καθώς παρουσιάζει φυσικούς και οικονομικούς περιορισμούς στην πρόσβαση σε τρόφιμα, δήλωσε ο Αρίφ Χουσάϊν, επικεφαλής οικονομολόγος του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών.

Μέχρι το τέλος του έτους, έως και 12.000 άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα που συνδέεται με το Covid-19, πιθανώς περισσότεραοι από όσους πεθαίνουν από τον ίδιο τον ιό, εκτιμά η φιλανθρωπική οργάνωση Oxfam International. Αυτό υπολογίζεται με βάση ένα άλμα άνω του 80% για όσους αντιμετωπίζουν πείνα σε επίπεδο κρίσης.

Οι προβλέψεις για αυξημένο υποσιτισμό αφορούν επίσης να προκαλέσουν απώλεια ανθρώπινων ζωών. Ο υποσιτισμός αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, περιορίζει την κινητικότητα ενώ βλάπτει ακόμα και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Τα παιδιά που βιώνουν υποσιτισμό σε μικρή ηλικία έχουν πιθανότητες να βιώνουν τις συνέπειές τους σε όλη την ενήλικη τους ζωή.

«Ακόμη και οι πιο ήπιες μορφές επισιτιστικής ανασφάλειας έχουν δια βίου συνέπειες», δήλωσε ο Τσίλτον από το Κέντρο για Κοινότητες Χωρίς Πείνα. Προβλήματα με σωματική και γνωστική ανάπτυξη σε παιδιά και εφήβους μπορεί να παρεμποδίσουν τις πιθανότητες να παραμείνουν στο σχολείο ή να βρουν δουλειά, συνεχίζοντας έναν φαύλο κύκλο φτώχειας.

Κυβερνητικά προγράμματα, φιλανθρωπικές οργανώσεις τροφίμων και οργανώσεις βοήθειας έχουν κινητοποιηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά η ανάγκη ξεπερνά κατά πολύ την εμβέλειά τους. Η ομάδα βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα έχει ανάγκη από 13 δισ. δολάρια φέτος -ποσό ρεκόρ – για να παραδώσει τρόφιμα σε 83 χώρες. Στην αρχή του δεύτερου εξαμήνου αντιμετώπισε έλειπαν 4,9 δισ. από το έργο της παράδοσης των τροφίμων.

Το άρθρο κλείνει πως όλα τα παραπάνω θα φέρουν και κοινωνικές αναταράξεις, υπενθυμίζοντας πως από τις ημέρες της Γαλλικής Επανάστασης, η επισιτιστική ανασφάλεια κατέβαζε τους ανθρώπους στους δρόμους. Η αύξηση στις τιμές των τροφίμων ή η έλλειψή τους ήταν αφορμή που πυροδότησε τις πρόσφατες εξεγέρσεις στο Λίβανο αλλά και στη Χιλή στις αρχές του έτους.

Ακόμα και στις ΗΠΑ οι διαδηλώσεις έχουν και αυτό το υπόβαθρο, καθώς οι αφροαμερικανοί είναι δυόμισι φορές πιο πιθανό από τους λευκούς να έχουν χαμηλή ή πολύ χαμηλή πρόσβαση σε ικανοποιητική ποσότητα τροφής για μια δραστήρια και υγιή ζωή.

Η πανδημία φέρνει στο φως αδυναμίες και ανισότητες των κοινωνιών. Τις διογκώνει και οφείλουμε να το επισημάνουμε.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr