Κλειδί πάντως στην όλη διαπραγμάτευση είναι το ποιες είναι οι έμμεσες δαπάνες υγείας οι οποίες καλύπτονται από τα δάνεια  του ESM. Ωστόσο  τα μηνύματα μέχρι στιγμής για το ποιες θεωρούνται «έμμεσα συνδεόμενες δαπάνες με την πανδημία» είναι συγκεχυμένες. Ενδεχομένως στην περίπτωση αυτή να αξιοποιηθεί πολιτικά ο κανόνας της «δημιουργικής ασάφειας» γνωστός στις δομές τις ΕΕ.

Χτες ο επικεφαλής του ESM ο Κ. Ρέγκλινγκ σε κοινή συνέντευξη του στο ιταλικό πρακτορείο ANSA, στο γερμανικό DPA, στο ισπανικό EFE, στο ολλανδικό ΑΝΡ και στο γαλλικό AFP ανέφερε ότι αφού πέρα από χρηματοδότηση ανέγερσης νέων νοσοκομείων και τη θωράκιση των υφιστάμενων με έμψυχο υλικό και μέσα θεραπείας μπορεί να καλυφθούν από τα εν λόγω δάνεια «κάποια έμμεσα κόστη είναι κόστη από τα περιοριστικά μέτρα, καθώς οι περιορισμοί είναι αναγκαίοι προκειμένου να συγκρατηθούν γενικά οι δαπάνες υγείας σε χαμηλότερα επίπεδα. Χωρίς τους περιορισμούς, θα ήταν (σ.σ. οι δαπάνες υγείας) υψηλότερες.»

Πάντως όπως έχει τονιστεί από τις κοινοτικές αρχές ότι θα υπάρχει για τα δάνεια μια έστω και απομεμακρυσμένη εποπτεία στο πλαίσιο διαδικασίας του Εξαμήνου, κάτι που δημιουργεί προβληματισμούς για το τι θα γίνει εάν λήξει η πανδημία αλλά τρέχουν τα εν λόγω δάνεια.

Γιαυτό είναι προφανές ότι κανείς ακόμη δε θέλει να προστρέξει στις χρηματοδοτήσεις αυτές καθώς κινδυνεύει  να βρεθεί να διαπραγματεύεται για τους ακριβείς όρους όταν ηδη θα έχει μπει στο πρόγραμμα χρηματοδότησης.

Μάλιστα ο Κ. Ρέγκλινγκ είπε στην ίδια συνέντευξη  ότι  δεν θα ζητηθούν πάνω από 80 δισ ευρώ, επί του συνόλου των 240 δισ ευρώ. Βέβαια το όφελος από αυτά τα δάνεια είναι μεγάλο καθώς έχουν  μηδενικό επιτόκιο.

Επίσης  στη σημερινή συζήτηση μαζί με το πρόγραμμα SURE είναι και τα δάνεια της ΕΤΕπ από όπου η Ελλάδα θεωρητικά διεκδικεί 2 - 4 δισ. ευρώ. Τα δάνεια όμως αυτά έχουν υψηλές απαιτήσεις καθώς αφορούν ανταγωνιστικές προτάσεις θα υποβάλουν οι εταιρείες (μέσα από τις τράπεζες και τους άλλους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς) σε κάθε κράτος-μέλος.

Γιώργος Αλεξάκης