Η οικονομία «έχει μπει σε κάμψη, με ταχύτητα και σοβαρότητα άνευ προηγουμένου, με τις περισσότερες προηγμένες οικονομίες να είναι αντιμέτωπες με τις πιο αδύναμες επιδόσεις τους από την εποχή της Μεγάλης Υφέσης», αναφέρουν σε έκθεση τους οι Tom Orlik και Jamie Rush. «Σε σχέση με τις προσδοκίες που υπήρχαν στην αρχή του έτους, το κόστος της χαμένης παραγωγής ξεπερνά τα 6 τρισ. δολάρια», προσθέτουν.
Αυτή η συρρίκνωση τέτοιου μεγέθους, που βασίζεται σε «αισιόδοξες εκτιμήσεις τόσο για την εξάπλωση όσο και για την ανάκαμψη», υπογραμμίζει την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής. Υπό αυτό το σενάριο, το ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών θα συρρικνωθεί κατά 6,4%, ενώ της ευρωζώνης αναμένεται να μειωθεί κατά 8,1%. Η Ιαπωνία θα συρρικνωθεί κατά 4%, ενώ η Κίνα θα αναπτυχθεί με τον πιο αργό ρυθμό που έχει καταγραφεί ποτέ.
«Οι καθοδικοί κίνδυνοι είναι σημαντικοί», σημειώνουν οι Orlik και Rush. Καθώς οι κυβερνήσεις κινούνται για να χαλαρώσουν τα lockdown, ο κίνδυνος δεύτερου κύματος θα μπορούσε να κάνει πιο βαθιά την ύφεση, στο 5,6%. Εάν τα κίνητρα είναι ανεπαρκή, η παραγωγή θα μπορούσε να κάνει βουτιά 7,2%.
Σε αντίθεση με την κρίση της Ασίας, του 1997, και της παγκόσμιας ύφεση του 2009, το τρέχον σοκ δεν προκαλείται από θεμελιώδεις οικονομικές και χρηματοοικονομικές ανισορροπίες. Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες που έχουν κινητοποιήσει αρκετά μέτρα τόνωσης για να αντισταθμίσουν το χαμένο εισόδημα, θα μπορούσαν να έχουν μία γρήγορη ανάκαμψη, σημειώνουν οι οικονομολόγοι.
«Είναι προτιμότερο οι κυβερνήσεις να πάρουν πολλά μέτρα δράσης. Στο τέλος, το κόστος του να κάνεις λίγα, θα είναι υψηλότερο».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr