«Μεσοπρόθεσμα οι επιθέσεις στα δύο τάνκερ ωφελούν τους σκληροπυρηνικούς του Ιράν και τους εξαγωγείς πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο. Τους σκληροπυρηνικούς επειδή αποτελεί ακόμη μια απόδειξη ότι το Ιράν μόνο τότε μπορεί να υπάρχει, εάν τηρήσει σκληρή γραμμή πλεύσης. Οι σκληροπυρηνικοί στηρίζονται στο ότι τα προηγούμενα χρόνια έστησαν ένα υβριδικό σύστημα άσκησης πολέμου και ότι τώρα έχει πιθανώς έρθει η ώρα να το εφαρμόσουν» υποστηρίζει στη γερμανική εφημερίδα ο Πέρτες και συμπληρώνει ότι «και οι δύο πλευρές δεν θέλουν τον πόλεμο, ούτε ο Τραμπ, ούτε η ηγεσία στην Τεχεράνη. Αλλά και οι δύο πλευρές αφήνουν να φτάσουν τα πράγματα σε κλιμάκωση με την ελπίδα ότι ο άλλος πρώτος θα λυγίσει». Στην ερώτηση του δημοσιογράφου εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είναι έτοιμοι να συρθούν σε έναν πόλεμο, ο γερμανός ειδικός απαντά: «Το Ισραήλ και η Σ. Αραβία επιθυμούν να κρατήσουν ψηλά τις πιέσεις στο Ιράν, αλλά δεν έχουν κανένα συμφέρον από μια στρατιωτική κλιμάκωση. Πιθανότατα θα αναγκαστούν να στραφούν σε άλλη κατεύθυνση, σε περίπτωση φτάσουν τα πράγματα εκεί. Αλλά και ο Τραμπ δεν θέλει τον πόλεμο, όπως ο Τζορτζ Μπους στο Ιράκ. Παρόλα αυτά θα ήταν διατεθειμένος να δείξει σκληρή στάση ρίχνοντας μερικούς πυραύλους Κρουζ».

Για τον σχολιαστή της Frankfurter Allgemeine Zeitung έχει έρθει η σειρά της Ευρώπης να δράσει. «Οι Ευρωπαίοι κυρίως θα πρέπει τώρα να περιμένουν πιέσεις για να αλλάξουν την πολιτική τους απέναντι στο Ιράν» υποστηρίζει. «Στην προσπάθειά τους να διασώσουν την συμφωνία για τα πυρηνικά που τορπίλισε o Τραμπ, έχουν μετατραπεί σε de facto σύμμαχο του Ιράν. Όποιος όμως επιθυμεί να αποτρέψει στρατιωτικές περιπέτειες του Τραμπ και των συντρόφων του, θα πρέπει να αυξήσει σημαντικά τις διπλωματικές πιέσεις».