Σύσφιγξη σε λάθος στιγμή στον οικονομικό κύκλο «μπορεί να αποτελεί έναν λόγο για την αναιμική οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα του δημοσιονομικού πλαισίου της Ε.Ε.», σημειώνεται.
Πρακτικά, προστίθεται, «η εφαρμογή των κανόνων παρεμποδίζεται από άσχημα μετρούμενους δείκτες και λανθασμένες προβλέψεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε παραπλανητικές συστάσεις πολιτικής».
Μια αλλαγή του σημερινού συστήματος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος, αν και δεν είναι εφικτή, επισημαίνει το Bruegel, το οποίο αντιθέτως προτείνει εστίαση στα έσοδα, τα οποία θα μπλοκάρουν γενικά τις φορολογικές περικοπές, εκτός και αν συνοδεύονται από περικοπές δαπανών και επίσης θα καταστήσουν πιο δύσκολή μια μόνιμη αύξηση των δαπανών, χωρίς άνοδο των εισφορών.
Αντιθέτως, αναφέρει το ινστιτούτο, η τρέχουσα έμφαση στη διαρθρωτική εξισορρόπηση είναι πιο δύσκολη προκειμένου οι κυβερνήσεις να ελέγχουν και να υπολογίζουν σωστά.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι το νέο σύστημα θα ωφελούνταν από ένα ανεξάρτητο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, το οποίο θα μπορούσε να λαμβάνει θέση όταν ειδικές καταστάσεις απαιτούν μεγαλύτερη ευελιξία.
Αυτό, σημειώνεται, θα εξαλείψει την αντίληψή μιας ενδεχομένως ανάρμοστης ή πολιτικά υποκινούμενης εφαρμογής του νόμου και προστίθεται ότι υπό το τρέχον σύστημα, «η απειλή κυρώσεων δεν είναι αξιόπιστη» και ότι θα δημιουργηθούν μεγάλες αντιδράσεις αν ποτέ χρησιμοποιηθούν.
Το Bruegel επισημαίνει ότι το προτεινόμενο σύστημα θα πειθαρχούσε την Ισπανία, την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο στην πορεία προς την οικονομική κρίση, διότι η άνθηση της αγοράς κατοικιών και η ταχεία αύξηση των δημόσιων δαπανών μπορεί να κατέστησαν χειρότερο τον οικονομικό κύκλο.
Στην Ιταλία επίσης θα της είχαν πει να μειώσει το δημόσιο χρέος της, ενώ η Γερμανία και η Σουηδία θα μπορούσαν να είχαν δαπανήσει περισσότερα από το 2004 έως το 2007.
«Μετά το 2009, το σύστημα θα είχε επιτρέψει πολύ πιο αντικυκλικές δημοσιονομικές πολιτικές απ' ό,τι εκείνες που εφαρμόστηκαν σε πολλές χώρες της Ε.Ε.», σημειώνει το ινστιτούτο Bruegel και συμπληρώνει ότι «ο ρυθμός ανάπτυξης των δημόσιων δαπανών ήταν κατώτερος του ορίου στη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η υποχώρηση του ρυθμού ανάπτυξης των δημοσίων δαπανών στην Ιταλία το 2010 ήταν δικαιολογημένη».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr