Η τράπεζα υπογραμμίζει τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η Fed στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης  παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το Κραχ του 1929 όταν τον Φεβρουάριο του 2009 αποφάσισε να ανακοινώσει χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής μέσω της αγοράς κρατικών ομολόγων. Όπως αναφέρει, παρότι η πολιτική που ακολούθησε η ΕΚΤ για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης δεν ήταν το ίδιος επιθετική, εντούτοις η ανάκαμψη των δύο οικονομιών (αμερικανικής και ευρωπαϊκής) προχώρησε σχεδόν παράλληλα τα δύο πρώτα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης.

Όμως την άνοιξη του 2011, η ανάκαμψη της ευρωζώνης αποσυνδέθηκε από αυτήν των ΗΠΑ. Μέχρι τότε η Ευρώπη τα είχε καταφέρει σχετικά καλά στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης. Το 2011 όμως αποφασίστηκε η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, γνωστό PSI, δημιουργώντας έντονες αναταράξεις που διοχετεύτηκαν και σε άλλες ευάλωτες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Ιταλία και η Ισπανία σπρώχνοντας ξανά σε ύφεση το μπλοκ περί τα τέλη του 2011. Ωστόσο, η ύφεση αυτή είχε περιορισμένο αντίκτυπο στις αγορές εκτός ευρωζώνης. Η ΕΚΤ αντέδρασε αλλά όχι αρκετά επιθετικά αγοράζοντας περιορισμένες ποσότητες κρατικών ομολόγων από την περιφέρεια. Η πολιτική της αυτή δεν κατάφερε να συγκρατήσει τον πανικό. Επίσης, οι ενέσεις ρευστότητας μέσω των LTROs κατάφεραν προσωρινά μόνο να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης χωρίς να διαλύσουν τους φόβους για διάσπαση της ευρωζώνης.

Μόνο όταν ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi δήλωσε τον Ιούλιο του 2012 ότι θα κάνει "ο, τι χρειαστεί” για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ανάκαμψης ων χωρών της ευρωζώνης, μπήκε τέλος στην συστημική κρίση που ταλάνιζε την περιοχή. Με υστέρηση τριών τριμήνων, η οικονομία της ευρωζώνης επέστρεψε στην ήπια ανάκαμψη την άνοιξη του 2013 που ενισχύθηκε περί τα τέλη του 2014. Το αποτέλεσμα, χρειάστηκαν 6 χρόνια για την ευρωζώνη προκειμένου να επιστρέψει στην ανάπτυξη και άλλα τόσα για την ΕΚΤ να γίνει το ίδιο "επιθετική" με την Fed.

Πόσο αποτελεσματική είναι η νομισματική πολιτική;

Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι τελικά η νομισματική πολιτική. Η Berenberg έχει ορισμένες απαντήσεις:

Η νομισματική πολιτική δουλεύει ακόμα. Μπορεί να επηρεάσει τον οικονομικό κύκλο αλλά δεν μπορεί να θεραπεύσει διαρθρωτικά προβλήματα ή να αυξήσει τον ρυθμό ανάπτυξης.

Μετά από μια χρηματοπιστωτική κρίση ο φόβος νοικοκυριών και επιχειρήσεων αυξάνεται και μαζί του και η επιθυμία διακράτησης μεγαλύτερης ρευστότητας. Ως εκ τούτου απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και επέκταση των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών για να βοηθηθούν οι  οικονομίες να ανακάμψουν.

Οι μεγάλες, αξιόπιστες και εντυπωσιακές αλλαγές νομισματικής πολιτικής μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο. Τα σημαντικότερα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη είναι η απόφαση της Fed να χαλαρώσει τη νομισματική πολιτική το 2009, σε μικρότερο βαθμό η ομιλία Draghi to 2012 κλπ.

Η σωστή επικοινωνία της άσκησης νομισματικής πολιτικής είναι εξαιρετικής σημασίας για τις κεντρικές τράπεζες. Μετά από μερικούς πειραματισμούς και λάθη, τελικά η Fed  κατάφερε να βρει την σωστή διατύπωση στην απόφασή της αυτή την εβδομάδα.

Η ζωή τιμωρεί όποιον φτάνει αργά. Αυτή η γνωστή ρήση του πρώην ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, Gorbachev βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση της ΕΚΤ και της ευρωζώνης. Επειδή η  ένωση δίστασε να αφήσει την ΕΚΤ να δράσει αποφασιστικά, η τελευταία βρίσκεται αυτή την στιγμή στο σημείο να πραγματοποιεί αγορές κρατικών ομολόγων και διακράτησης των επιτοκίων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα την ώρα που η Fed έχει περάσει ήδη στην μετά – κρίση εποχή. Αν η ΕΚΤ είχε τολμήσει μια πιο επιθετική πολιτική εγκαίρως, τότε ο κύκλος της κρίσης θα βρισκόταν σε πιο ώριμη φάση και οι αποδόσεις θα ήταν υψηλότερες σε σχέση με τώρα, καταλήγει η Berenberg. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr