Οποια και να είναι η αλήθεια, πολύ μεγαλύτερη σημασία έχουν οι βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που δημιουργεί η κατάσταση ανασφάλειας στην οποία εθίζονται οι ευρωπαίοι και οι αμερικανοί. Αυτοί άλλωστε συνιστούν τον πυρήνα του λεγόμενου δυτικού κόσμου και ας αφήσουμε προς το παρόν απ΄ έξω τις εκτιμήσεις για τις ευθύνες τους. Υπάρχουν άλλωστε πάρα πολλοί αναλυτές, παρατηρητές και δημοσιολόγοι που δεν παύουν να επιρρίπτουν ευθύνες στη Δύση και ειδικότερα στις ΗΠΑ και Βρετανία για την "άνθηση" της ισλαμικής τρομοκρατίας. Πιθανότατα να έχουν και δίκιο σε μεγάλο βαθμό.

Για τον μέσο πολίτη, που δεν συμμετέχει βέβαια στη λήψη των αποφάσεων, το γεγονός είναι ότι η απειλή της τρομοκρατίαςτείνει να τους αλλάξει σημαντικά την ζωή, όχι βέβαια προς το καλύτερο. Αυτό αποδεικνύεται κάθε φορά που καταφέρονται τρομοκρατικά κτυπήματα, όπως στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον, στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο, ή και όταν αποσοβούνται τέτοια κτυπήματα, όπως σήμερα πάλι στη Βρετανία. Οι επιπτώσεις είναι άμεσες, αφού χάνονται ζωές και δημιουργείται απερίγραπτο χάος, αλλά είναι και μακροχρόνιες, καθώς είναι σίγουρο ότι όσο και να προσπαθούν οι αρχές ασφαλείας δεν μπορούν να εξασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει επόμενο κτύπημα.

Η πιο αυτονόητη και τρομακτική ταυτόχρονα επίπτωση είναι προφανώς η απώλεια ανθρώπινων ζωών. Από εκεί και πέρα όμως αρχίζουν και οι υπόλοιπες που πολλές φορές τραβάνε σε βάθος χρόνου και αλλοιώνουν τη ζωή μας. Γιατί στην αλλοίωση του τρόπου ζωής μας συντείνουν ο διάχυτος φόβος και η ανασφάλεια που δημιουργούνται από τα αλλεπάλληλα κτυπήματα. ΄Όπως προς την ίδια κατεύθυνση συμβάλλουν τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται σε μόνιμη πλέον βάση και περιορίζουν αντικειμενικά τις ατομικές ελευθερίες. Όχι αναγκαστικά επειδή αυτό επιθυμούν οι κυβερνήσεις και οι εξουσίες, αλλά κυρίως επειδή αυτό είναι το αποτέλεσμα πρόσθετων αστυνομικών μέτρων, αυστηρότερων ελέγχων, περισσότερη χρήση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας, που μπορεί να γίνειανεξέλεγκτη και έλλειψη σεβασμού στα λεγόμενα προσωπικά δεδομένα.

Ο φόβος, η ανασφάλεια και τα μέτρα που λαμβάνονται κατά της τρομοκρατίας βοηθούν επίσης αποφασιστικά στην αναβίωση του ρατσισμού. Υπάρχουν ήδη οι ενδείξεις και ίσως να μην αργήσει η στιγμή που οι πολίτες των δυτικών χωρών θα βλέπουν συλλήβδην σαν ύποπτους τρομοκράτες όλους τους μελαχρινούς, τους μουσουλμάνους, τις γυναίκες με μαντήλα κλπ. Μιλάμε για φαινόμενα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που θα είναι τόσο εκτεταμένα ώστε στην πραγματικότητα θα αποτελούν τον κανόνα και θα γίνουν καθεστώς. Οσο και αν θεωρητικά και προπαγανδιστικά θα συνεχίσουμε να μιλάμε για ελευθερία, δημοκρατία και ανοιχτή κοινωνία.

Ο φόβος της τρομοκρατίας πλήττει ακόμη μία ελευθερία, αυτήν της διακίνησης και όχι μόνον επειδή όλο και περισσότεροι θα αποφεύγουν τα αεροπλάνα και τα τραίνα. Το κόστος των μέτρων ασφαλείας θα επιβαρύνει τα ναύλα, τα ασφάλιστρα, ενώ παράλληλα επιμηκύνεται ο χρόνος τους ταξιδιού. Αρα πλήττονται και βιομηχανίες όπως του τουρισμού, των ταξιδιών, της αεροπλοίας, της κατασκευής αεροπλάνων. Με λίγα λόγια, η τρομοκρατία μας απειλεί με αλλοίωση της ζωής μας, αλλοτρίωση της προσωπικότητάς μας, ακόμη και με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr