Σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν ότι το default από την ελληνική κυβέρνηση θα είναι κάτι πιο απλό και όχι τόσο σημαντικό όσο η κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008, δεδομένου μάλιστα ότι η ευρωζώνη, υπό την επίδραση των πλεονασματικών χωρών, έχει ουσιαστικά «περιφράξει» την Ελλάδα από τα άλλα 16 μέλη.

Η Lehman δεν ήταν ένας πολύ μεγάλος παράγοντας στην παγκόσμια τραπεζική σκηνή. Είχε κάτω από το 25% του κεφαλαίου που είχαν οι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ και περιουσιακά στοιχεία χαμηλότερα από αυτά που είχαν 100 τράπεζες σε όλο τον κόσμο.

Η Ελλάδα μπορεί να αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 3% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, αλλά όταν παραταχθεί απέναντι από τη Lehman, η Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη στην «αγορά» της, τονίζει ο Taylor. Οποιοσδήποτε μπορεί να διαβάσει τί γραφόταν στις εφημερίδες, τα blogs, και το διαδίκτυο πριν από την κατάρρευση της Lehman και θα δει ότι ο αντίκτυπος της κατάρρευσης της δεν αναμενόταν να είναι σημαντικός.

Ο Tim Geithner, τότε επικεφαλής της Fed, προσπάθησε να οργανώσει την έκτακτη εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων της Lehman και υπήρχαν προσδοκίες ότι η εταιρεία μπορεί να πωληθεί στην Bank of America ή την Barclays, αλλά η Τράπεζα της Αγγλίας άσκησε βέτο στην πώληση στην Barclays, και στις ΗΠΑ η κυβέρνηση αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε στήριξη στην Bank of America, στην προσπάθειά της να αγοράσει την Lehman.

Κανείς δεν ανησύχησε. Έμοιαζε με μια άλλη η Bear Stearns, ένα εύκολα διαχειρίσιμο πρόβλημα, αλλά αυτή τη φορά η κυβέρνηση Μπους δεν ενδιαφερόταν να εμπλακεί: Ας αφήσουμε την αγορά να το λύσει αυτό, μην ρίνετε χρήματα σε κάτι «κακό», έλεγαν.

Ποιά είναι η διαφορά με το τώρα; Ο κόσμος είναι τόσο... μπλαζέ γύρω από το ενδεχόμενο της ελληνικής χρεοκοπίας ή την αποχώρηση από το ευρώ – τα spreads μειώνονται, οι υπόλοιπες αδύναμες χώρες της ευρωζώνης βρίσκουν χρηματοδότηση, και ο όλοι νομίζουν ότι τα τριετή δάνεια της ΕΚΤ (LTROs), έχoυν λύσει το πρόβλημα για το επόμενο έτος ή και περισσότερο.

Οι περισσότεροι σκέφτονται: Γιατί πρέπει να ανησυχούμε για την Ελλάδα; Ποιος νοιάζεται αν η ανεργίας είναι 20,9% και αυξάνεται πολύ γρήγορα, ή ότι είναι τώρα είναι στο πέμπτο έτος ύφεσης; Ας τους δοθεί ένα μάθημα!

Κι ομως. Η αγορά δεν έχει ανοίξει τα μάτια της, δεν έχει συνειδητοποιήσει τις συνέπειες που θα έχει η κατάρρευση της Ελλάδας. Η ευρωζώνη θα πληγωθεί θανάσιμα και ο κόσμος θα υποστεί μια σημαντική ύφεση - ίσως τόσο βαθειά όσο το 2008. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα χάσουν μεγάλο μέρος της κεφαλαιακής τους βάσης και πολλές θα οδηγηθούν στην χρεοκοπία, αλλά ακριβώς όπως συνέβη στον απόηχο της Lehman, οι κυβερνήσεις θα προσπαθήσουν να σώσουν τις τράπεζες και τους ομολογιούχους των τραπεζών, είτε είναι φερρύγγυες είτε όχι.

Καθώς η όρεξη για κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης θα έχει εξαφανιστεί, η λιτότητα μάλλον θα ακολουθήσει σύντομα πολλές περισσότερες χώρες και πολύ πιο έντονα, ακολουθούμενη από τον αποπληθωρισμό και την ανεξέλεγκτη δημιουργία χρήματος. Η Ευρωπαϊκή ύφεση θα μπει στα βιβλία των ρεκόρ.