Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σε μια πρώτη χρονική φάση ο Φόστερ έστειλε με διαδοχικά εμβάσματα ποσά σε έναν λογαριασμό στη Citigroup, μεταγενέστερα δε όλα αυτά τα ποσά μεταβιβάστηκαν σε έναν δικό του λογαριασμό, όμως σε άλλη εμπορική τράπεζα.

"Όλες οι αδικοπραξίες, έγιναν με αφετηρία την δήθεν 'κίνηση' ενός πλαστού τραπεζικού λογαριασμού", προϊόντος μηχανορραφίας του Φόστερ, ο οποίος λογαριασμός στα μάτια ενός καλόπιστου τρίτου προσώπου "είχε, πάντως, πολλά στοιχεία ομοιότητας με πραγματικό τραπεζικό λογαριασμό".

Το τελικό προϊόν της απάτης, βασισμένης στο ισχύον πολύπλοκο λογιστικό σύστημα στο εσωτερικό μιας μεγάλης τράπεζας, "είναι αληθοφανές", σύμφωνα με το ανακοινωθέν του FBI μετά από τη σύλληψη του Φόστερ.