Σε αντίθεση με τα τέλη του 2008, οι επενδυτές τώρα τουλάχιστον αντιλαμβάνονται ότι η δεινή κατάσταση της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού κλάδου αντιμετωπίζονται από μη συμβατικά μέτρα και πολιτικές. Επίσης, οι προσδοκίες για τα εταιρικά κέρδη έχουν επανέλθει σε ρεαλιστικά επίπεδα, με τους επενδυτές να προεξοφλούν ήδη μία κάμψη της τάξεως του 50% (από τα υψηλότερα επίπεδα) σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τι όμως σημαίνουν αυτά για τις μετοχικές αγορές και τα επίπεδα στήριξής τους; Κατ αρχήν, οι ευρωπαίοι επενδυτές πρέπει να αγνοήσουν τους χρηματιστηριακούς δείκτες των χωρών τους και να δώσουν έμφαση στον S&P 500 στις ΗΠΑ. ’λλωστε οι ΗΠΑ δίνουν τον τόνο στις παγκόσμιες μετοχικές αγορές. Για το δείκτη S&P 500 η περιοχή των 650 - 680 μονάδων αποτελεί ένα σημαντικό τεχνικό επίπεδο στήριξης. Εάν αυτό το επίπεδο «σπάσει» θα βρεθούμε χαμηλότερα από την μακροχρόνια ανοδική τάση που είναι σε ισχύ από το 1928 και μπορεί να υποχωρήσει ακόμα κατά 20% με 30%.
Δεν είναι λοιπόν σύμπτωση ότι αυτός ο δείκτης κατά το Μάρτιο υποχώρησε στις 666 μονάδες (ένα νούμερο ενδιαφέρον για τους προληπτικούς) κοντά σε αυτό το επίπεδο στήριξης. Θεωρούμε ότι υπάρχουν εύλογες πιθανότητες ότι αυτό το χαμηλό θα είναι και το χαμηλό της καθοδικής αγοράς, παρά το ότι είναι πιθανό να δοκιμαστεί ξανά.
Εάν κάνουμε μία αναδρομή στις καθοδικές περιόδους των αγορών που ακολούθησαν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, βρίσκουμε αρκετές ομοιότητες.
Σχεδόν σε κάθε περίοδο μεγάλης οικονομικής εξασθένισης, ο δείκτης S&P σημείωσε τρία αξιοσημείωτα «χαμηλά» σημεία. Το πρώτο πάντα συνέβαινε μετά από μία περίοδο μεγάλου κύματος πωλήσεων υποκινούμενου από πανικό (στην προκειμένη περίπτωση το Νοέμβριο του 2008), το δεύτερο χαμηλό λάμβανε χώρα λίγο αργότερα σε ένα περιβάλλον μικρότερου πανικού (όπως συνέβη αντίστοιχα τον Μάρτιο του 2009), ενώ ακολουθεί ένα τρίτο περίπου στα ίδια επίπεδα με το δεύτερο, προκειμένου να δοκιμαστούν οι αντοχές του πυθμένα της αγοράς. Εάν αποκλείσουμε ένα χειρότερο σενάριο, αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να επαναληφθεί ακόμα μία φορά, που σημαίνει ότι ίσως τα χαμηλά του Μαρτίου δοκιμασθούν ξανά.
Αυτή τη στιγμή, οι αγορές προεξοφλούν μία πτώση των εταιρικών κερδών της τάξεως του 50% σε παγκόσμια κλίμακα, λίγο περισσότερο στην Ευρώπη και λίγο λιγότερο στις ΗΠΑ. Θεωρούμε ότι αυτό αποτελεί μία βάσιμη υπόθεση, που συνάδει με το κεντρικό μας σενάριο μίας ισχυρής ύφεσης μέσα στο 2009 και μίας αργής οικονομικής ανάκαμψης εντός του 2010. Μέσα στους επόμενους μήνες, οι επενδυτές είναι πιθανό να σύρονται μεταξύ της ελπίδας ότι θα ξεκινήσουν να αποδίδουν τα μέτρα υποστήριξης της οικονομίας και του φόβου μίας κατάστασης στην οικονομία του τύπου της Ιαπωνίας. Συνήθως μία διατηρήσιμη ανοδική πορεία των τιμών ξεκινά λίγους μόλις μήνες πριν τα εταιρικά κέρδη αγγίξουν τα χαμηλότερα επίπεδά τους. Δεν αναμένουμε να συμβεί κάτι τέτοιο πριν τα τέλη του 2009 ή τις αρχές του 2010. Εκτός αυτού, θα ήμασταν επιφυλακτικοί στην περίπτωση που οποιοδήποτε ράλι τιμών στις μετοχικές αγορές δεν συνοδεύεται από κάμψη των αποδόσεων (στη λήξη) στα εταιρικά ομόλογα (σε σύγκριση με τα κρατικά ομόλογα) και από μία σαφή σταθεροποίηση των τιμών κατοικίας στις ΗΠΑ.
Συμπερασματικά, θεωρούμε ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες από 50% να αποφύγουμε το ενδεχόμενο μίας οικονομίας με επίμονο αντιπληθωρισμό και να βρισκόμαστε σε ένα καλό σημείο εισόδου για μακροχρόνιες τοποθετήσεις στις μετοχικές αγορές. Οι ΗΠΑ και η Ασία ενδέχεται να μας οδηγήσουν στη διέξοδο από αυτή την ύφεση, εντός των επομένων 12 μηνών. Εάν αυτό εξαρτιόταν μόνο από την αργοπορούσα και σε υπερβολικό βαθμό Καλβινιστική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) η πιθανότητα της ανάκαμψης θα ήταν πολύ μικρότερη. Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις ακόμα είναι συνετή μία στάση αναμονής. Θα αγοράζαμε μετοχές μόνο σταδιακά, καθώς είναι πιθανό να δούμε ακόμα μία δοκιμασία των χαμηλών του Μαρτίου, αργότερα εντός του τρέχοντος έτους
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr