Το πρώτο έχει να κάνει με το τι τελικά θα αποφασιστεί για τα 11,4 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αν αξιοποιηθούν και κατά συνέπεια δεσμευτούν ως προληπτική γραμμή χρηματοδότησης της χώρας, όπως μάλλον θα γίνει, τότε το ΤΧΣ ενδεχομένως να μην διαθέτει την οικονομική διάρθρωση που να του επιτρέπει να υποστεί επιπλέον ζημίες από την ανταλλαγή των warrants με μετοχές.
Το δεύτερο σημείο αφόρα τους ίδιους τους Έλληνες τραπεζίτες που θα πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν να ιδιωτικοποιηθούν τώρα οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι, δηλαδή πριν τις εκλογές. Το θέμα εδώ ξεφεύγει από το αμιγώς τεχνοκρατικό πρόβλημα και έχει βέβαια και πολιτικές διαστάσεις, πράγμα που περιπλέκει την κατάσταση και καθιστά την απόφαση δύσκολη υπόθεση….
Το τρίτο σχετίζεται και πάλι με το ΤΧΣ, υπό άλλη οπτική γωνία και συγκεκριμένα με το αν το Ταμείο μπορεί και έχει την νομική κάλυψη για να δεχτεί την καταγραφή ζημιών, έστω και λογιστικών. Και εδώ το θέμα είναι εξαιρετικά σύνθετο και συν τοις άλλοις περιλαμβάνει και εξωτερικούς παράγοντες υπό την έννοια πως για την όποια απόφαση του ΤΧΣ λόγο έχουν και οι ξένοι.
Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό πως τα περιθώρια ελιγμών είναι ελάχιστα και μάλλον θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις ευκολότερα εφαρμόσιμες. Αν υπάρχουν…
Ως τότε και οι τραπεζικές μετοχές και τα warrants, αλλά και ολόκληρη η χρηματιστηριακή αγορά θα παραμείνουν σε αδιέξοδο που προφανώς θα συνεχίσει να επηρεάζει τις αποτιμήσεις.
Α.Τάντουλος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr