«Όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει μεγάλη πόλωση ενόψει εθνικών εκλογών. Τα δύο κόμματα ποντάρουν -κακώς κατά τη γνώμη μου- στην πόλωση. Ελπίζω και πιστεύω ότι αυτό δεν θα επηρεάσει τις δημοτικές εκλογές, διότι εκεί ψηφίζουμε για Δήμαρχο. Ό,τι και να ψηφίσουμε στις δημοτικές εκλογές δε σημαίνει ότι θα φύγει ο Τσίπρας ή δε θα έρθει ο Μητσοτάκης. Ως δημότες οφείλουμε να ψηφίσουμε για την Αθήνα, για την πόλη μας. Τα επόμενα χρόνια στην Αθήνα είναι πάρα πολύ κρίσιμα, πάρα πολύ κομβικά, έχει μια τεράστια ευκαιρία η Αθήνα να προχωρήσει μπροστά και είναι κρίμα να πετάξουμε την ψήφο μας μόνο για να υποστηρίξουμε τον εκλεκτό του κόμματος που υποστηρίζουμε. Αυτή η νοοτροπία νομίζω ότι ανήκει στο χθες», τόνισε.
Έργα ουσίας όχι έργα βιτρίνας στον Δήμο την επόμενη μέρα
Το μεγάλο ερώτημα της επόμενης μέρας είναι το εξής: Θα κάνουμε έργα βιτρίνας για να πάμε να γίνουμε αρχηγοί των κομμάτων μας ή θα κάνουμε έργα ουσίας, κάτω από τις γραμμές του τρένου που λέγαμε, κάτω από την Πειραιώς, στις γειτονιές που έχουμε εγκαταλείψει για μεγάλα χρονικά διαστήματα; Αυτή η επιλογή για μένα πρέπει να καθορίσει την επόμενη μέρα στον Δήμο Αθηναίων.
Να επενδύσουμε στις γειτονιές στην κάτω μεριά του τρένου
Πάντα σκεφτόμαστε την Αθήνα του πολιτισμού, την Αθήνα της ιστορίας από την πάνω μεριά του τρένου. Σπάνια σκεφτόμαστε τι πλούτος υπάρχει στην Ακαδημία Πλάτωνος, που μαζί με το Δημόσιο Σήμα οδηγούν στον Κεραμεικό και βεβαίως στην Ιερά Οδό που είναι ένας ιστορικός δρόμος της Αθήνας. Όπου επενδύουμε στον πολιτισμό μας, όπου επενδύουμε στην ιστορία αυτής της πόλης, όπου επενδύουμε στις πηγές πλούτου που αυτή τη στιγμή είναι αναξιοποίητες μέσα στην πόλη, αμέσως αναβαθμίζεται η περιοχή και εκεί που επικρατούσε ο φόβος σε κάποιες γειτονιές αρχίζει και απομακρύνεται και πιστεύω ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε πράξη.
Μπορούμε να φέρουμε φοιτητές από όλον τον κόσμο στην Ακαδημία Πλάτωνος
Έχω ένα φίλο πολύ ψηλά στην ιεραρχία σε πανεπιστήμιο της Αμερικής – και θα γίνω πολύ πιο συγκεκριμένος όταν έρθουν και οι δικές τους προτάσεις- ο οποίος επισκεπτόταν την Ελλάδα και του λέω, «Έχεις δυο ώρες; Θέλω να σε πάω κάπου». Τον πήγα στην Ακαδημία Πλάτωνος, του έδειξα την περιοχή και του λέω «Σκέψου πώς θα ήταν εδώ εάν φοιτητές από όλο τον κόσμο ερχόντουσαν να σπουδάσουν ιστορία, φιλοσοφία, αρχαιολογία, πολιτικές επιστήμες. Σε ένα χώρο που δεν υπάρχει παιδί αυτή τη στιγμή που να σπουδάζει αυτές τις επιστήμες και να μην έδινε τα πάντα να έρθει για μια εβδομάδα, για έξι μήνες να κάνει μαθήματα εδώ, σε αυτό το χώρο». Μιλώ για ένα ξενοδοχειακό χώρο που θα φιλοξενεί παιδιά από το εξωτερικό. Η ουσία είναι ότι πολλά παιδιά σπουδάζουν για τον Πλάτωνα, σπουδάζουν για την ιστορική Αθήνα. Αντί, λοιπόν, να πάμε και αυτούς, μαζί με όλους τους τουρίστες, στα γνωστά τουριστικά μέρη, θα μπορούσαμε να αναβαθμίσουμε μια περιοχή, να της δώσουμε διεθνή λάμψη και να κάνουμε αυτά τα παιδιά κοινωνούς στο ότι η Αθήνα είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που βλέπουμε στα καρτ ποστάλ.
Να δώσουμε στους υπαλλήλους του Δήμου τα εργαλεία να κάνουν σωστά τη δουλειά τους
Εκεί που έχουμε δει να ιδιωτικοποιείται η δημόσια υγεία, η καθαριότητα, υπάρχουν παρασπονδίες ανθρώπων που τα ανέλαβαν, που προκαλούν φρίκη. Το πρόβλημά μας δεν είναι πρόβλημα προσωπικού, είναι πρόβλημα εργαλείων. Κάποια στιγμή η Αθήνα βρέθηκε με 20 απορριμματοφόρα που προσπαθούσαν να κάνουν όλη τη δουλειά. Σήμερα, ήδη δουλεύει με 120 και έχει ξεκινήσει μία αγορά που θα συμπληρώσει τα υπόλοιπα εργαλεία που χρειάζονται. Κι εγώ λέω: «Γιατί αφήνουμε την Αθήνα με 20 απορριμματοφόρα; Γιατί απαξιώνουμε το έργο των υπαλλήλων; Πώς να μαζέψει ο άλλος τα σκουπίδια όταν δεν έχει τα εργαλεία να το κάνει»; Και λέω, ας έχουμε τα εργαλεία και θα δείτε πόσο δε χρειάζονται όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια ιδιωτικοποίησης και πως χρειάζεται με απλές πρακτικές λύσεις, να προχωρήσουμε μπροστά.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr