Εκεί είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στους χώρους του Κέντρου από τον Διοικητή του, κ. Μενέλαο Τσαούση και τον Διευθυντή του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου – Νηπιαγωγείου κ. Φίλιππο Κατσούλη, καθώς και να ενημερωθεί από τους παιδαγωγούς και το προσωπικό για τη λειτουργία και τις δράσεις του.
Στο Ειδικό Σχολείο που στεγάζεται στο ΚΕΑΤ βρίσκουν υποστήριξη παιδιά με προβλήματα όρασης από την προνηπιακή ηλικία έως και τα 15 έτη. Οι παιδαγωγοί, αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμο εργαλείο προσαρμόζουν το πρόγραμμα εκπαίδευσης ανάλογα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών, με στόχο τόσο την εκμάθηση δεξιοτήτων όσο και τη σταδιακή επίτευξη της ανεξαρτησίας τους. Μαθήματα ελληνικών, αγγλικών, μουσικής αλλά και αθλητικές δραστηριότητες εξασφαλίζουν σε παιδιά με αναπηρία τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να ενταχθούν ομαλότερα στο κοινωνικό περιβάλλον. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί εργαστήριο για τη μεταγραφή των σχολικών βιβλίων σε γραφή Braille και την προσαρμογή εικόνων σε εποπτικό υλικό.
«Με τον σκύλο-οδηγό χρειάζομαι τον μισό χρόνο απ’ όσο χρειάζομαι με το λευκό μπαστούνι μου για μία διαδρομή στην πόλη» εξηγεί ο Γιώργος, που σήμερα εκπαιδεύεται ως χειριστής προκειμένου να ζήσει μαζί με τον σκύλο-οδηγό του. «Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζω; Τα ψηλά εμπόδια, όπως οι πινακίδες, οι τέντες, τα κλαδιά δέντρων, ο,τιδήποτε προεξέχει στον δρόμο αλλά δεν μπορώ να το εντοπίσω είτε με το μπαστούνι είτε με τη βοήθεια του σκύλου – οδηγού μου. Α, και η δυσπιστία που συναντώ προσπαθώντας να νοικιάσω σπίτι, καθώς οι ιδιοκτήτες φοβούνται ότι μπορεί να βάλω φωτιά στο διαμέρισμα ζώντας μόνος».
«Η βελτίωση της καθημερινότητας για ανθρώπους με αναπηρία ξεκινά από όσα θεωρούμε αυτονόητα» δήλωσε ο Παύλος Γερουλάνος στο τέλος της επίσκεψής του. «Τη στέγαση, την πρόσβαση στη γνώση, την ψυχαγωγία αλλά πρωτίστως την ίδια την προσβασιμότητα. Ένας οδηγός όδευσης τυφλών που σταματά απότομα, προδιαγραφές για ράμπες που αλλάζουν από δήμο σε δήμο ή ανάλογα με το πότε κατασκευάστηκε ένα πεζοδρόμιο, ζαρντινιέρες που διακόπτουν την όδευση, κάγκελα τοποθετημένα σε λάθος σημείο, ακόμη κι η άστοχη επιλογή των δέντρων που φυτεύονται στους δρόμους της πόλης μπορούν να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία αφόρητα δύσκολη. Σήμερα στην Αθήνα κατοικούν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι με προβλήματα τυφλότητας. Έχουμε υποχρέωση να κάνουμε την πόλη προσβάσιμη και για αυτούς. Και προσβάσιμη πόλη σημαίνει, καταρχάς, πόλη χωρίς εμπόδια».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr