Οι ηγέτες υπάρχουν σαν επαγγελματική κάστα, ακριβώς γιατί υπάρχει ζήτηση γι αυτούς. Στο πρόσωπό τους οι άνθρωποι χωρίς προοπτικές βλέπουν εκείνον που θα πραγματοποιήσει ό,τι εκείνοι δεν μπορούν. Τον πρωταθλητή. Εκείνον που θα τραβήξει – για λογαριασμό τους- το κάρο από τη λάσπη. Ιδιαίτερα σε περιόδους συνεχούς αλλαγής και αβεβαιότητας –όπως η δική μας- ο ηγέτης δεν είναι απλά αυτός που παροτρύνει τους συνεργάτες του να μαθαίνουν και να αλλάζουν, αλλά κι εκείνος που συγχρόνως τους παρέχει ένα ψυχολογικό δίχτυ ασφαλείας.

Ο ηγέτης αγωνίζεται συστηματικά και συντεταγμένα προκειμένου να δημιουργήσει τους επονομαζόμενους Οργανισμούς υψηλής Αξιοπιστίας (high reliability organizations). Τί είναι αυτοί; Είναι οργανισμοί στους οποίους η αποφυγή λαθών είναι απαραίτητος όρος λειτουργίας και οποιοδήποτε ενδεχόμενο σφάλμα ή παράλειψη είναι πολύ πιθανό να έχει καταστροφικές συνέπειες (π.χ. πυρηνικοί σταθμοί, υποβρύχια, πλοία, αεροπλάνα, επιχειρήσεις διάσωσης).

Εκείνος που επιθυμεί να ελέγχει ασφυκτικά τα πάντα και να μην αφήνει τίποτε στην τύχη και την πρωτοβουλία των ανθρώπων του, είναι αλήθεια ότι θα κάνει ελάχιστα λάθη. Αλλά από την άλλη θα κάνει και πολύ λίγα πράγματα…

Υπάρχουν άνθρωποι που θέτουν πρακτικά ανέφικτα standards απόλυτης τελειότητας με βάση τα οποία κρίνουν και αξιολογούν τους εαυτούς τους και τους γύρω τους. Κι αυτή τους η συμπεριφορά, όχι μόνο οδηγεί σε παράλυση τον οργανισμό του οποίου ηγούνται αλλά και τους αποστερεί τη χαρά της δημιουργίας και της ανακάλυψης - ή και αυτής ακόμα της αποτυχίας. Ο μανιακός του περφεξιονισμού απλά δε θα δοκιμάσει. Δεν πρέπει ποτέ να φοβάστε τη δράση, την αδράνεια πρέπει να απεχθάνεστε. Μία αναγκαία διευκρίνιση παρ’ όλα αυτά: μη συγχέετε την αληθινή δραστηριότητα με την διαχείριση ή τη διεκπεραίωση. Είναι τελείως διαφορετικές έννοιες.

“The secret of happiness is to find something more important than you are and then dedicate your life to it”.

Οι μεγάλοι ηγέτες δημιουργούν «αναζητήσεις». Επιλέγουν στόχους, των οποίων η επίτευξη προκαλεί αυθόρμητα και αυτονόητα τον θαυμασμό. Κάθε φορά που ακούω «Αυτό δεν μπορεί να γίνει» σκέφτομαι πως βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Κοντά σε μια επιτυχία. Καθοδηγούνται από ιδέες. Και πετυχαίνουν καταφέρνοντας ώστε η θετική διανοητική ενέργεια των ανθρώπων να απελευθερωθεί εντός του σώματος της εταιρείας. Γονιμοποιώντας και γιγαντώνοντάς το.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr