Το κατά πόσο, η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους θα τηρηθεί, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πέραν των μέτρων, που οι πολιτεία θα εφαρμόσει για την τήρηση της απαγόρευσης, χρειάζεται και η κοινωνική ευαισθησία, κατανόηση και συνείδηση των πολιτών.

Αυτό που όλοι, όσοι καπνίζουν οφείλουν να καταλάβουν, ιδιαίτερα οι ενήλικες, είναι ότι δεν προσφέρεται ο νόμος σαν ευκαιρία για να προσπαθήσουν να το περιορίσουν ή να το κόψουν. Δεν χρειάζεται να φτάσουν στα άκρα, όπως, δηλώνουν επανειλημμένα οι γιατροί, δηλαδή να περιμένουν το έμφραγμα η κάποια πνευμονολογική υποτροπή για να συνειδητοποιήσουν ότι είναι επιβλαβές για την υγεία τους. Στην καθημερινότητα όλων μας, παρουσιάζονται άπειρες ευκαιρίες για να αντιληφτούμε ότι το κάπνισμα εκτός από τους κινδύνους που ελλοχεύει για την υγεία μας, πλέον, δεν αποτελεί τρόπο ζωής,αλλά μια άσχημη και αντικοινωνική συνήθεια που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μας απομονώσει από το άλλο, το υγιές και σύγχρονα σκεπτόμενο κοινωνικό σύνολο.

Σε ένα ταξίδι που έκανα πρόσφατα στο Λονδίνο για δουλειά, όταν συναντήθηκα στα γραφεία της εταιρίας με την οποία προσδοκούσα να συνεργαστώ, μετά από κάποια στιγμή στο διάλλειμα της συνάντησης, ζήτησα να καπνίσω ένα τσιγάρο, οι συνάδελφοι μου με κοίταξαν με απορία και δυσφορία, λέγοντάς μου, ότι θα έπρεπε να βγω εκτός του κτιρίου, στο πεζοδρόμιο, για να το κάνω.

Ένοιωσα σαν λεπρός, προσπάθησα μάταια να δικαιολογηθώ, αλλά πιστεύω, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, έχασα ένα κομμάτι από την γοητεία μου και του ποσοστού επιτυχίας του ζητούμενου της συνάντησης. Δηλαδή, να κατορθώσω να τους πείσω για συνεργασία.

Είναι πολλές οι στιγμές στην ζωή ενός καπνιστή, που μπορεί να νοιώσει άσχημα και ντροπή για την κακή του συνήθεια και να καταλάβει ότι δεν πάει άλλο. Για παράδειγμα, όλοι έχουμε βρεθεί σε κάποιο κλειστό χώρο, είτε για να παρακολουθήσουμε μια ομιλία, είτε για να παρακολουθήσουμε μια συναυλία ή ένα κονσέρτο. Είμαι σίγουρος, ότι όλοι έχετε ακούσει τον επίμονο τσιγαρόβηχα των καπνιστών που ακούγεται έντονα, ενοχλητικά, και τα σσσσσσσς των άλλων παρευρισκομένων, των μη καπνιστών, που όταν ανάβουν τα φώτα μας κοιτούν με συμπόνια, απαξίωση και περιφρόνηση.
 
Δεν νομίζω, ότι υπάρχει έστω και ένας λογικός άνθρωπος, που εκείνη τη στιγμή, από ντροπή και μόνο, δεν θα παρακαλούσε να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί.

Πάνος Τσαγκαράκης
[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr