Στην επικαιρότητα και στα θέματα μείζονος εξωτερικής πολιτικής δεν πείθουμε πως είμαστε σε θέση να σηματοδοτήσουμε τους γειτόνους ή τους εταίρους και συμμάχους μας για τις προτεραιότητές μας. Στα εσωτερικά, δεν μας έφταναν η αμφισημία μας και οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, τουλάχιστον εκείνων που θα βοηθούσαν λίγο με τα ‘θεματάκια’ που έχουμε στην οικονομία μας, που δεν λέει ακόμη να πάρει μπρος, αλλά δημιουργούμε και άλλα.

Η σκοπιμότητα της αναθεώρησης του Συντάγματος είναι ένα από αυτά. Οι σχετικές συζητήσεις μας θυμίζουν διαλόγους βγαλμένους από το θέατρο του παραλόγου.

Μία άλλη σύγχυση περιβάλλει την χρησιμότητα ή μη της επιδίωξης προληπτικής γραμμής πίστωσης μετά το τέλος του παρόντος και τελευταίου, με το καλό, προγράμματος και του σχετικού μνημονίου. Πολλοί θεωρούν ότι σε μία συγκυρία που το κόστος του χρήματος ακριβαίνει και οι αγορές έχουν εισέλθει σε περίοδο αναταράξεων θα ήταν σκόπιμη, διότι θα περιόριζε την αβεβαιότητα και θα ενίσχυε την εμπιστοσύνη των αγορών. Άλλοι ούτε να την ακούσουν δεν θέλουν, διότι πιστεύουν ότι θα ισοδυναμούσε με νέο μνημόνιο και θα απειλούσε με μόλυνση την καθαρή έξοδο.

Σύγχυση φαίνεται ακόμη να υπάρχει και στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις της, αντί να δώσει προτεραιότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές, που θα ευνοούσαν το επιχειρηματικό κλίμα και τις επενδύσεις, στην πράξη, φαίνεται να προτιμά να διαθέτει τα χρήματα των φορολογουμένων σε προσλήψεις στο δημόσιο, σε αύξηση των εισακτέων στις πανελλαδικές (ενώ ήδη έχουμε μία από τις χειρότερες αναλογίες καθηγητών προς φοιτητές στην ΕΕ) και σε επιδόματα. Αυτά όμως θα αυξήσουν τις δαπάνες του κράτους και δεν θα μειώσουν την ανεργία ούτε θα αυξήσουν τους μισθούς ή τις συντάξεις. Και αυτά γίνονται ήδη προτού βγούμε από το μνημόνιο. Σκεφτείτε τι μας περιμένει μετά...

Η έρευνα της διαΝΕΟσις από την άλλη μας επιβεβαιώνει τα υψηλά ποσοστά των συμπατριωτών μας που πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν και πως ο ιδανικός πολιτικός μας ηγέτης θα έπρεπε να μοιάζει περισσότερο στον Πούτιν παρά στη Μέρκελ ή στον Μακρόν.

Η έρευνα συσχετίζει τα ποσοστά όσων στο δημοψήφισμα ψήφισαν ΟΧΙ και ΝΑΙ με τα αποτελέσματα και διαπιστώνει,  ανάμεσα σε άλλα, ότι έστω και αν η πλειοψηφία όσων ψήφισαν ΝΑΙ, πιστεύουν ότι τα μνημόνια και οι μεταρρυθμίσεις βοήθησαν τη χώρα να ξεπεράσει την κρίση, και οι δυο ομάδες πιστεύουν, με διαφορετική, ωστόσο, πλειοψηφία ότι τα μνημόνια ήταν εφεύρεση των Ευρωπαίων για να εκμεταλλευτούν τη χώρα μας... Θα ήταν, ίσως, ενδιαφέρον την επόμενη φορά να ερωτηθούν κατά πόσο γνωρίζουν ότι μνημόνια εφαρμόστηκαν και στην Κύπρο, στην Ιρλανδία, την  Ισπανία και την Πορτογαλία.

Επιβεβαιώνει ακόμη την αιώνια διχαστική σύγχυση στην γεωπολιτική μας ταυτότητα: ανήκουμε στη Δύση και θεωρούμε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς ως δεδομένους αλλά πολλά από τα πρότυπά μας είναι από την Ανατολή.

Την ίδια στιγμή στην επικαιρότητα βλέπουμε ότι το φαινόμενο της Αφρικανικής σκόνης γίνεται ολοένα και συχνότερο και πως η έντασή του αυξάνεται. Ας ελπίσουμε πως αυτό δεν σημαίνει ότι η γεωπολιτική μας πλάκα πλησιάζει αυτή της Αφρικής με ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς που μας λένε οι επιστήμονες. Κάτι τέτοιο θα έκανε τα πράγματα ακόμη περισσότερο περίπλοκα. Με όλο το σεβασμό για τις εξηγήσεις των διακεκριμένων επιστημόνων που μας διαφωτίζουν, μήπως θα έπρεπε η διαΝΕΟσις την επόμενη φορά να συμπεριλάβει και ερώτημα σχετικά με τις σχετικές δοξασίες μας;

Ο γράφων δεν αφήνει, ωστόσο, την αθεράπευτη αισιοδοξία του να επηρεαστεί από τη σύγχυση που φαίνεται να επικρατεί οριζόντια –δηλαδή στην επικαιρότητα- ή κάθετα -  δηλαδή στο υπόβαθρο των αντιλήψεών μας. Προτιμά να πιστεύει ότι η σύγχυσή μας στη φάση αυτή είναι απλά προάγγελος παραδοχών και αντιλήψεων, που θα μας προσεγγίσουν βαθμιαία περισσότερο με την πραγματικότητα και πως η εξέλιξη αυτή θα αρχίσει να επιβεβαιώνεται ήδη από την επόμενη έρευνα του διαΝΕΟσις.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr