Από την πλευρά της, η Ευρωζώνη, αλλά και η Αθήνα, πιέζουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συναινέσει σε αναχρηματοδότηση (μετακύλιση) των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατέχει το Ευρωσύστημα, αλλά και οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες, ώστε να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό του ελληνικού προγράμματος, από τα μέσα του 2014 κι έπειτα, χωρίς νέο δάνειο. Η ΕΚΤ όμως αντιδρά οργισμένα, όπως διεφάνη από τη σχετική δήλωση του μέλους του Εκτελεστικού της Συμβουλίου, Γκιόργκ Άσμουσεν, την περασμένη Τρίτη. Η Φρανκφούρτη υποστηρίζει ότι τυχόν μετακύλιση ομολόγων θα δημιουργήσει πρόβλημα στους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας ελληνικών τραπεζών και διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα επιτρέψει κάτι τέτοιο. Επιπλέον, η μετακύλιση ομολόγων που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης απαγορεύεται από τις Συνθήκες. Επί της ουσίας όμως, το παιχνίδι που παίζει είναι το ποιος θα πληρώσει τη νύφη για την Ελλάδα. Και η απάντηση η ΕΚΤ λέει "δεν θα είμαστε εμείς", σε μία στιγμή που ο κ. Άσμουσεν δίνει διαπιστευτήρια "βαρβατίλας", ώστε να ενισχύσει τις πιθανότητες να γίνει ο επόμενος υπουργός οικονομικών της Γερμανίας.
Την ίδια στιγμή, ΔΝΤ, Ευρωζώνη και ΕΚΤ, πιέζουν την Αθήνα να λάβει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, ύψους έως και δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, για να επιτευχθούν οι καταγεγραμμένοι στο Μνημόνιο στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2014, αλλά και να καλυφθούν αστοχίες από τη μη εφαρμογή συμφωνημένων για το 2013 μέτρων, καθώς και υπερβάσεις στις κοινωνικές δαπάνες, αλλά και υστερήσεις στα προσδοκώμενα οφέλη από την αναδιάρθρωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Η ελληνική κυβέρνηση όμως αρνείται την ύπαρξη «σημαντικού» δημοσιονομικού κενού στο προσχέδιο προϋπολογισμού που παρουσίασε και διαμηνύει ότι δεν είναι ούτε πολιτικά εφικτή, ούτε οικονομικά παραγωγική η υιοθέτηση νέων μέτρων. Το μήνυμα αυτό αναμένεται να μεταφέρει και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στους εταίρους του, κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής που θα διεξαχθεί την Πέμπτη και την Παρασκευή στις Βρυξέλλες.
Με δεδομένες τις ριζικές αυτές διαφωνίες, όλες οι αποφάσεις για το μέλλον της χώρας μας παραπέμπονται για το Eurogroup της 9ης Δεκεμβρίου, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Η εκκρεμότητα θα συνεχιστεί και τον Ιανουάριο, καθώς η εμπειρία έχει δείξει ότι απαιτούνται 2-3 Eurogroup για να ληφθούν τέτοιες μεγάλες αποφάσεις. Οι δε συζητήσεις για την περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους παραπέμπονται για μετά τον Απρίλιο του 2014, εν μέσω ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε και ευρωεκλογών, αφού τότε θα έχει πιστοποιηθεί η επίτευξη (οριακού στην καλύτερη περίπτωση) πρωτογενούς πλεονάσματος στον προϋπολογισμό του 2013, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για περαιτέρω κινήσεις από την Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, η αναβολή της συζήτησης για το ελληνικό χρέος για μετά τις ευρωεκλογές βολεύει και τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, οι οποίες φοβούνται το "μαύρο" στην κάλπη.
Εξάλλου, ελλείψει κυβέρνησης στη Γερμανία, καμία από τις συμβιβαστικές λύσεις που έχουν προταθεί δεν μπορεί να προχωρήσει, αφού η απερχόμενη κυβέρνηση δεν έχει εντολή να συναινέσει σε λύσεις εκτός των συμφωνημένων στο Μνημόνιο. Στο μεταξύ, η αβελτηρία της ελληνικής κυβέρνησης στην συμμόρφωση με σαφώς προσδιορισμένες δεσμεύσεις, τόσο για την εκταμίευση του υπολοίπου, ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, από τη δόση που είχε εγκριθεί τον περασμένο Ιούλιο, αλλά και στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων ακίνητης περιουσίας, της κινητικότητας στο δημόσιο και της φορολογικής διοίκησης, δίνει λαβή στους εταίρους μας να αναβάλλουν τις δύσκολες αποφάσεις που απαιτούνται.
Εν ολίγοις, μπάχαλο και όλα στον αέρα...
Στο Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Όλι Ρεν, ο οποίος μάλιστα προκαλείφεται για υποψήφιος των Φιλελευθέρων για την προεδρία της Κομισιόν, δήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι πάντα μία δύσκολη υπόθεση», απηχώντας στο κλίμα της συνεδρίασης. Μάλιστα, την ώρα του Eurogroup, η διάθεση μεταξύ των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης ήταν σχεδόν εχθρική απέναντι στον Έλληνα ομόλογό τους, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς δεν του επέτρεψαν καν να παρουσιάσει τα στοιχεία της ελληνικής πλευράς, για τα μεγέθη του προϋπολογισμού και τον παρέπεμψαν στην Τρόικα. Με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα είχε καταφέρει να ολοκληρώσει την τέταρτη αξιολόγηση του Προγράμματος της από την Τρόικα, τώρα θα μπορούσε να πετάξει το μπαλάκι στους Ευρωπαίους, αναγκάζοντάς τους να έλθουν ενώπιον των ευθυνών τους. Με τις διαρκείς καθυστερήσεις της όμως, επιτρέπει την αναβίωση του «ελληνικού δράματος» που ζήσαμε τον Νοέμβριο 2012 και παρατείνει τις συνθήκες αβεβαιότητας που πνίγουν εν τη γενέσει τους τα όποια οφέλη αναμέναμε από την αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης.
Λύση στο τέλος θα βρεθεί, κατά πάσα πιθανότητα. Όμως στο μεταξύ θα μας έχει βγει η ψυχή πάλι, ενώ ο κίνδυνος ατυχήματος αναβιώνει και πάλι μέσα στο μπάχαλο...
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr