Είναι επιπλέον αλήθεια ότι το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής και της «απομόχλευσης» δεν επιμερίστηκε δίκαια, ούτε στον κόσμο, ούτε, πολύ περισσότερο, στην Ελλάδα.  Και φυσικά δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι μολονότι τα προβλήματα της Ελλάδας είναι «ειδικής φύσεως», η χώρα μας δεν είναι η μοναδική που βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Είναι αλήθεια επίσης ότι ακούγεται παράλογο να διεκδικούν το ρόλο το σωτήρα αυτοί που διαχειρίστηκαν τις τύχες του κόσμου και της χώρας μας και επομένως φέρουν την κύρια ευθύνη για την κρίση. Και τέλος, είναι αλήθεια ότι η αναγκαστική προσαρμογή της οικονομίας μας – μίας οικονομίας εξαρτημένης από την ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση – σε έναν κόσμο χωρίς δανεικά, θα έχει κόστος, κοινωνικό και ανθρώπινο.

Όμως από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και μέσα στη δίνη της ύφεσης, η Ελλάδα κατατάσσεται στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, ως προς το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Σύμφωνα με τον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, ο οποίος λαμβάνει υπόψη το ατομικό εισόδημα, το προσδόκιμο ζωής και τα ποσοστά αναλφαβητισμού, η Ελλάδα είναι η 25η πιο ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο. Επίσης, έχουμε περισσότερους γιατρούς, δασκάλους και αστυνομικούς ανά κάτοικο, από όλες σχεδόν τις χώρες του ΟΟΣΑ. Είμαστε μέλος της μεγαλύτερης αγοράς και οικονομίας του πλανήτη και το δεύτερο ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο, γράφει «ΕΥΡΩ» στα ελληνικά, σε όλα του τα χαρτονομίσματα, όπου και αν κυκλοφορούν.

Η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μία φτωχή χώρα. Το βιοτικό επίπεδο και οι κοινωνικές παροχές που απολαμβάνουμε στη μεταπολίτευση, είναι τα καλύτερα που είχαμε ποτέ, από κτίσεως ελληνικού κράτους κι έπειτα. Είναι επίσης η πρώτη φορά που απολαμβάνουμε καθεστώς πολιτικής σταθερότητας για τόσο πολλά χρόνια. Οι Έλληνες σήμερα, σε αντίθεση με τη δεκαετία του ’20 ή του ’60 για παράδειγμα, μπορούν να ταξιδέψουν σχεδόν παντού στον κόσμο, χωρίς βίζα.

Επιπλέον, παρά τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, σε καμία από τις δημοκρατίες του άλλοτε Ανατολικού μπλοκ δεν έγινε εξέγερση για να επιστρέψουν στον «Υπαρκτό Σοσιαλισμό». Γιατί όσοι έχουν ζήσει και στις δύο πλευρές του Τείχους, γνωρίζουν πολύ καλά ότι κανένα σύστημα δεν παράγει τόσο πλούτο και δεν παρέχει τόσες ελευθερίες έκφρασης, όσες η οικονομία της αγοράς. Εξ ου και οι Νοτιοκορεάτες δεν αυτομολούν στη Βόρεια Κορέα. Ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για την Ευρώπη, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για το μέρος του κόσμου με τις λιγότερες κοινωνικές ανισότητες, που ακολουθεί τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές, που διαθέτει τις πιο σύγχρονες υποδομές και υπηρεσίες για τους πολίτες του. Σε αυτό το κλαμπ της πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά ευημερίας είναι μέλος η Ελλάδα. Και όχι, ακόμη και σήμερα, δεν είναι το φτωχότερο μέλος  αυτού του κλαμπ (ακόμη και αν ήταν όμως, πάλι προνομιούχα θα θεωρούταν σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο).  

Αλήθεια, ποιο από τα παραπάνω κεκτημένα θα προστατεύσουν οι Ελληναράδες που θέλουν να διώξουν κλωτδηδόν τους Ευρωπαίους από τη χώρα μας; Και ποιο από τα προβλήματα που ανέφερα στην αρχή θα λυθεί με το δρόμο προς τη Βόρεια Κορέα που μας προτείνουν; Ή μήπως έχουν κανένα σχέδιο για να γίνει το κράτος μας πιο αποτελεσματικό, να βελτιωθεί η παιδεία μας, να μπει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης χωρίς δανεικά;

Χωρίς πολλά λόγια και βαθυστόχαστες αναλύσεις, δύο ερωτήματα θα κληθούμε να απαντήσουμε πριν μπούμε στο παραβάν: τι έχουμε να κερδίσουμε από τις επιλογές μας σε αυτές τις εκλογές; Και το κυριότερο, τι έχουμε να χάσουμε;

Κανείς δεν αξίζει συγχωροχάρτια. Αλλά ούτε και όσοι σέβονται τον εαυτό τους δικαιολογούνται να φάνε κουτόχορτο για δεύτερη φορά και να πιστέψουν όσους τους λένε πως «λεφτά [εκτός Ε.Ε] υπάρχουν».

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr