Δια της ωμής βίας και με τραμπουκισμούς μια οργανωμένη μειοψηφία καθηγητών και ελαχίστων φοιτητών με την καθοδήγηση των πρυτάνεων επεχείρησε και τελικώς επέτυχε να εμποδίσει την εκλογή των νέων διοικήσεων. Η ελληνική πολιτεία ανήμπορη (!!) να επιβάλλει το νόμο με άλλο τρόπο προσπαθούσε να «πείσει» τους αντιδρώντες να «επιτρέψουν» να εφαρμοστεί, χρησιμοποιώντας ως μέσον τη χρηματοδότηση. Ο ίδιος ο νόμος είχε προβλέψει η χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων το 2012 να εξαρτάται από την εκλογή ή μη των νέων διοικήσεων.
Ενώ η μάχη για την εφαρμογή του νόμου είχε κορυφωθεί, η αρμοδία υπουργός κα Διαμαντοπούλου «αποχαιρέτησε» το υπουργείο παιδείας και ο διάδοχός της πρώην πρύτανης, κος Μπαμπινιώτης σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του « ...σαν έτοιμος από καιρό..» επεχείρησε με τροπολογία να αποσυνδέσει τη χρηματοδότηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από την εκλογή νέων διοικήσεων και να εξουδετερώσει, έτσι, το μοναδικό όπλο που διέθετε η πολιτεία! Εξήγγειλε μάλιστα και τη σύσταση μιας Επιτροπής για να εξετάσει τους λόγους που δεν μπορούσε να εφαρμοστεί ο νόμος, λες και δεν τους ήξερε. Η υποκρισία δεν έχει όρια. Ως μέλη δε της Επιτροπής έβαλε τους επικεφαλής της αντίδρασης πρυτάνεις και για να είναι πειστικός έταξε και προθεσμία μέχρι της 15 Μαΐου στην Επιτροπή να ολοκληρώσει το έργο της. Τώρα, ότι στις 15 Μαΐου αυτός δε θα είναι υπουργός, αφού θα έχουν μεσολαβήσει οι εκλογές, είναι μια ανάξια λόγου λεπτομέρεια. Μπροστά στο σάλο που ξεσηκώθηκε, ο Πρωθυπουργός αρχικώς διακήρυξε, με έμφαση, ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί, αλλά συνεφώνησε στην αποδέσμευση της χρηματοδότησης από την εκλογή νέων διοικήσεων, μόνο που τη περιόρισε για το 2012. Κατ’ ουσία δηλαδή, σχεδόν εξολοκλήρου, συνεφώνησε με τον κ. Μπαμπινιώτη. Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να φανεί πειστικός εξήγγειλε ότι στην Επιτροπή του κου Μπαμπινιώτη θα βάλει και αυτός ένα μέλος εκ του Μεγάρου Μαξίμου. Ίσως δε επειδή δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι η τροπολογία θα περάσει στην Βουλή, την κράτησε. Και αναζητείται τώρα άλλος τρόπος να συνεχιστεί η χρηματοδότηση στη ζούλα, χωρίς νομοθετική άδεια.
Το Ηθικό Δίδαγμα είναι ότι, στη Χώρα μας, μια οργανωμένη μειοψηφία δια της βίας μπορεί να εμποδίσει την εφαρμογή του νόμου. Και για να μη νομίσει κανείς ότι πρόκειται για σπανία εξαίρεση, θα θυμίσουμε την περίπτωση της Κερατέας. Επί τρεις περίπου μήνες εκεί το κράτος καθημερινώς εξευτελιζόταν από μια οργανωμένη μειοψηφία που εμπόδιζε δια της βίας και με τη χρήση μάλιστα όπλων στην περίπτωση αυτή την συνέχιση των εργασιών κατασκευής ΧΥΤΥ, που επίσης δεν είχε καμία σχέση με την τρόικα, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Τι έκανε το κράτος και στην περίπτωση αυτή; Επιστρατεύτηκε αρχικώς ο Δεσπότης και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ Παπουτσής, όχι για να εφαρμοστεί ο Νόμος, αλλά για να μεθοδέψουν τη μη εφαρμογή του. Ακολούθησε η αρμοδία υπουργός περιβάλλοντος κα Μπιρμπίλη, που με την καθοδήγηση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ανέβαλλε τη συνέχιση των εργασιών και έδωσε προθεσμία δεκαπέντε ημερών στον τοπικό Δήμαρχο για να προσκομίσει μελέτη, που να υποδεικνύει άλλο πιο κατάλληλο χώρο!! Έκτοτε βέβαια, αν και παρήλθε χρονικό διάστημα πάνω από έτος, δε συνέβη τίποτα. Η βία της οργανωμένης μειοψηφίας είχε επικρατήσει και στην περίπτωση αυτή.
Σήμερα οι κύριοι Περιφερειάρχες που αντιτίθενται στη χωροθέτηση των κέντρων κράτησης των λαθρομεταναστών μπορούν να παραδειγματιστούν. Ας οργανώσουν μια μειοψηφία στα πασαλίκια τους και δια της βίας μπορούν να αποτρέψουν τη χωροθέτηση.
Ερώτημα: Μπορεί να υπάρξει Κράτος όταν δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει; Όταν υποκύπτει στη βία οργανωμένων μειοψηφιών; Και χωρίς Κράτος μπορεί να εφαρμοστεί οικονομική πολιτική ή όποια άλλη πολιτική; Είναι λοιπόν ή δεν είναι το βασικότερα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας η αδυναμία του Ελληνικού Κράτους να εφαρμόσει τον νόμο; Και τι γύρω από αυτό το κεφαλαιώδες θέμα έχουν να πουν τα λεγόμενα δύο κόμματα εξουσίας;
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr