Οι προαναφερθείσες ενστάσεις είναι κατανοητές, αλλά λανθασμένες. Όσο δεν έχει να κερδίσει τίποτε η Ελλάδα με μία έξοδό της από το Ευρώ και την Ε.Ε, άλλο τόσο δεν έχει να κερδίσει και η Ευρώπη. Αντίθετα έχει πολλά να χάσει... Και δεν αναφέρομαι μόνο στον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού της αβεβαιότητας και στις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με όλες τις αρνητικές - ή και καταστροφικές - συνέπειες που αυτό θα έχει και για τη γερμανική και Βορειοευρωπαϊκή οικονομική δραστηριότητα, όπως έχει αποδειχθεί από όλες τις σχετικές μελέτες και προσομοιώσεις. Ούτε μόνο στο πλήγμα που θα υποστούν οι διαδικασίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που ξεκίνησαν μέσα από τα ερείπια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η διάσωση της Ελλάδας επιβάλλεται για λόγους καθαρά εθνικού συμφέροντος, όχι μόνο της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά και της Βρετανίας και των ΗΠΑ, που συμμετέχουν επίσης στην προσπάθεια, μέσω της συνδρομής τους στο ΔΝΤ.

Οι Δυτικοί θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται ότι αν η Ελλάδα πέσει, θα πέσει μαζί της και η Κύπρος, λόγω της έκθεσης της στην ελληνική οικονομία. Έτσι, η Ευρώπη θα χάσει δύο «προκεχωρημένα φυλάκια» στη Μέση Ανατολή, τη Μικρά Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Η ένταση στις σχέσεις Γαλλίας-Τουρκίας, η πρόσφατη επιχείρηση στη Λιβύη, η συνεχιζόμενη αστάθεια στη Μέση Ανατολή και η Αραβική Άνοιξη, αποτελούν γεωπολιτικές εξελίξεις που αναδεικνύουν τη σημασία αυτών των προκεχωρημένων φυλακίων.

Επίσης, η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο ανάχωμα της Ευρώπης απέναντι στα κύματα λαθρομετανάστευσης που προέρχονται από την Ασία. Με τη λεγόμενη συμφωνία του «Δουβλίνο ΙΙ», μάλιστα, όσοι λαθρομετανάστες συλλαμβάνονται οπουδήποτε στην Ε.Ε, επαναπροωθούνται στη χώρα μέσω της οποίας εισήλθαν στην Ένωση, δηλαδή τις περισσότερες φορές στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία. Αν οι Βορειοευρωπαίοι νομίζουν ότι οι τρεις αυτές χώρες δεν κάνουν αρκετά καλή δουλειά στη φύλαξη των Ευρωπαϊκών συνόρων, ας περιμένουν να δουν τι θα συμβεί αν πέσει η Ελλάδα και μεταφερθεί όλο το βάρος στην Ιταλία.

Ο τρίτος λόγος για τον οποίο επιβάλλεται η διάσωση της Ελλάδας είναι ο κίνδυνος Βαλκανιοποίησής της, η οποία θα καταστεί αναπόφευκτη λόγω της ακραίας φτώχειας και της αδυναμίας εισαγωγής φαρμάκων, καυσίμων και τροφίμων μετά από μία άτακτη χρεοκοπία. Το πολιτικό σύστημα θα καταρρεύσει τελείως, ενώ δεν αποκλείεται και η κατάλυση της ίδιας της δημοκρατίας από φανατικά στοιχεία, είτε της ακροδεξιάς, είτε της ακροαριστεράς. Η Ε.Ε και το ΝΑΤΟ ενεπλάκησαν σε αιματηρούς πολέμους για να σταθεροποιήσουν τα υπόλοιπα Βαλκάνια. Δεν έχουν κανέναν λόγο να δημιουργήσουν ξαφνικά μία καινούργια εστία έντασης και μάλιστα σε μία χώρα που μέχρι σήμερα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Κάτι τέτοιο θα αποτελεί παταγώδη αποτυχία και εγκληματικό λάθος της Ε.Ε.

Επιπλέον, οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι μπορεί μεν ορισμένες συντεχνίες να κατάφεραν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και οι φοροφυγάδες να συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν στην Ελλάδα, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού υπέστη τεράστιες θυσίες, προκειμένου να σηκώσει το βάρος του πιο σκληρού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόστηκε ποτέ σε ανεπτυγμένο κράτος. Ακριβώς μάλιστα λόγω της αποτυχίας πάταξης της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και της προώθησης των μεταρρυθμίσεων, το βάρος που κληθήκαμε να σηκώσουμε οι υπόλοιποι ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Τυχόν εκδίωξη της Ελλάδας από την Ε.Ε θα ισοδυναμούσε με προδοσία όσων υποστήριξαν από το υστέρημά τους και με αυταπάρνηση την παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Το ίδιο ισχύει και για ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος. Διότι μπορεί οι Έλληνες πολιτικοί να αποδείχθηκαν ανίκανοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για υστεροβουλία. Οι 190 βουλευτές που ενέκριναν το νέο Μνημόνιο γνώριζαν ότι υπογράφουν την πολιτική τους καταδίκη. Μετά τις αρχικές του παλινωδίες, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνης Σαμαράς, δεν δίστασε να ρισκάρει τη διάλυση του κόμματός του, προκειμένου να βάλει πλάτη στην παραμονή της χώρας στο ευρώ. Το ίδιο και ο κύριος Παπανδρέου. Αν τους ενδιέφερε μόνο να χαϊδέψουν τα αυτιά των ψηφοφόρων, δεν θα το είχαν κάνει.
Το ίδιο που ισχύει και για τον κ. Σαμαρά, ισχύει και για το λαό. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Έλληνες, παρά τις θυσίες που απαιτούνται, προτιμούν να παραμείνουν στην ευρωζώνη. Αν δεν ήθελαν, θα μπορούσαν προ πολλού να έχουν ανατρέψει την κυβέρνηση, είτε αυτήν, είτε την προηγούμενη. Οι καταστροφές και οι βίαιες αντιδράσεις που κάνουν το γύρο του κόσμου από τα ξένα μήντια, είναι έργο μίας μειοψηφίας και αποτέλεσμα της ανικανότητας της αστυνομίας.

Το ζήτημα της ανικανότητας είναι και το τελευταίο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ. Με δεδομένο ότι οι αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας έχουν δεσμευθεί εγγράφως ότι θα στηρίξουν τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και ο αρχηγός του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς, που έρχεται δεύτερο στις δημοσκοπήσεις, έχει ταχθεί σαφώς υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ, άσχετα αν διαφωνεί με το μείγμα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται, οι Ευρωπαίοι μπορούν να παρακάμψουν την αποδεδειγμένη ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών με δικλείδες ασφαλείας. Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της «Ευρωπαϊκής Ομάδας Δράσης» (Taskforce), η συνάρτηση της εκταμίευσης των επόμενων δόσεων από την υλοποίηση συγκεκριμένων όρων, η κατάθεση των χρημάτων σε ειδικό λογαριασμό, η παροχή τεχνικής βοήθειας (π.χ. η δωρεά ενός προγράμματος βάσης δεδομένων για την ολική καταγραφή της περιουσίας των φορολογουμένων στην ελληνική εφορία), είναι εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντιμετωπιστεί η ανεπάρκεια της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και του πολιτικού μας συστήματος.

Η σύγχρονη Ευρώπη υπάρχει χάρη στην αρχαία Ελλάδα και η σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει χάρη στην Ευρώπη και στην καθοριστική παρέμβασή της στο Ναβαρίνο. Αλλά από τότε, οι Έλληνες έχουν ξεπληρώσει το χρέος τους και με το παραπάνω. Πολέμησαν στο πλευρό της Δύσης σε όλες τις γωνιές του πλανήτη και όταν οι Γερμανοί απέτυχαν να αντισταθούν στο σκοτάδι του Ναζισμού, οι Έλληνες έδωσαν το παράδειγμα της αυταπάρνησης σε όλο τον ελεύθερο κόσμο. Όταν οι παλιές Ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Γαλλίας, κατέρρεαν σε μέρες κάτω από την λαίλαπα του Άξονα, μόνο οι Έλληνες έμεναν όρθιοι να στηρίζουν τον ηρωικό αγώνα των Βρετανών, που κρύβονταν από τους βομβαρδισμούς της Λουφτβάφε μέσα στους πνιγηρούς σταθμούς του μετρό, εκείνο τον φρικτό χειμώνα του 1940.

Η Γερμανία γνωρίζει πολύ καλά ότι η εθνική ταπείνωση μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στον ισχυρό και θα πρέπει να θυμάται ότι όταν βρέθηκε σε ανάγκη, το δικό της χρέος «κουρεύτηκε» και τα λάθη της συγχωρέθηκαν. Ποτέ οι Γερμανοί δεν διακρίνονταν για τη διπλωματική και πολιτική τους διορατικότητα και το πλήρωσαν πολύ βαριά στο παρελθόν. Ας μην κάνουν λοιπόν το λάθος να βάλουν όλους τους Έλληνες, δεξιούς και αριστερούς, μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, δίκαιους και άδικους, απέναντί τους. Για όλους τους λόγους που εξήγησα, θα το μετανιώσουν πικρά...