Η ΕΚΤ οφείλει, αγνοώντας ιέρακες του γλυκού νερού, όπως ο διωκόμενος από τη δικαιοσύνη κύριος Άκερμαν, να παρέμβει στην πρωτογενή αγορά ομολόγων. Να αγοράσει δηλαδή τίτλους του δημοσίου της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, απευθείας από τα Υπουργεία Οικονομικών των εν λόγω κρατών. Επί της ουσίας, με αυτόν τον τρόπο θα αυξήσει την διακίνηση χρήματος στην αγορά. Κι αν ο υφιστάμενος κουμπαράς της δεν επαρκέσει (μέχρι στιγμής πάντως, μόλις και μετά βίας τον έχει αγγίξει), τότε θα πρέπει να δημιουργήσει νέο χρήμα, απλώς επεκτείνοντας τον κουμπαρά της. Το αποτέλεσμα θα είναι η αύξηση του πληθωρισμού στην ευρωζώνη από το 3% περίπου που είναι σήμερα, στο 5%. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, δεν θα έλθει και το τέλος του κόσμου με 5% πληθωρισμό. Αντιθέτως, θα αποκατασταθεί το πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά, αφού μόνο η Ιταλία πρέπει να αναχρηματοδοτήσει χρέος της τάξης των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ, μέσα στο επόμενο εξάμηνο. Φανταστείτε αυτό το χρέος να μην τραβηχτεί από τον στεγνό ιδιωτικό τομέα, με εξοργιστικά επιτόκια, αλλά με νέο χρήμα που θα προέλθει, από την ΕΚΤ! Η ανάσα ρευστότητας θα είναι τεράστια. Την ίδια τακτική άλλωστε χρησιμοποίησε και η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα, και χάρη σε αυτήν, όχι μόνο τα επιτόκια των αμερικανικών ομολόγων κινούνται σε ιστορικά χαμηλά (παρά την υποβάθμιση των ΗΠΑ από την S&P), αλλά και ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας τρέχει με το αξιοπρεπέστατο, για συνθήκες κρίσης, ποσοστό του 2,5% και η ανεργία παραμένει χαμηλότερη απ’ ό,τι στην ευρωζώνη και βαίνει μειούμενη.
Το πράγμα φυσικά δεν είναι απλό, όπως υποστηρίζουν μερικοί. Στο ΔΣ της ΕΚΤ που θα λάβει αυτήν την απόφαση συμμετέχουν και τραπεζίτες ευρωπαϊκών κρατών που δεν έχουν πρόβλημα (Ολλανδία, Φινλανδία, Αυστρία και, κυρίως, Γερμανία) και οι οποίοι δεν θέλουν να δουν τις οικονομίες τους να πλήττονται από τον υψηλό πληθωρισμό και την «κοινοτικοποίηση» των εθνικών χρεών. Επιπλέον, η διατήρηση του πληθωρισμού σε χαμηλά επίπεδα είναι ο βασικός, αν όχι και μοναδικός, στόχος της ΕΚΤ, σύμφωνα με το καταστατικό της. Ένα καταστατικό, το οποίο θα πρέπει να υπερβεί. Είναι όμως ο μοναδικός τρόπος να σωθεί το ευρώ. Ελπίζω να το καταλαβαίνουν εκεί στην Φρανκφούρτη. Αλλιώς, κάποιος θα πρέπει να τους ξυπνήσει. Και μάλιστα γρήγορα!
ΥΓ: Εξυπακούεται ότι ενδεχόμενο τύπωμα χρήματος δεν απαλλάσσει την Ελλάδα από τις υποχρεώσεις της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των μεταρρυθμίσεων, αφού δεν λύνει ούτε το πρόβλημα του ελλείμματος, ούτε το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr