Το παραπάνω αξίωμα ισχύει για όλες τις χώρες του κόσμου, εκτός από την Ελλάδα. Στη χώρα μας, το κράτος δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τίποτα απολύτως, ούτε καν τους χούλιγκαν των γηπέδων. Οι υπάλληλοι καθαριότητας πλακώνουν δημάρχους κατά βούληση, διεκδικώντας την αυτόματη ανανέωση των συμβάσεών τους επ' αόριστον (χωρίς διαγωνισμούς και κουραφέξαλα) και συνεχίζουν να πληρώνονται κανονικά. Οι δημόσιοι υπάλληλοι καταλαμβάνουν υπουργεία, υπηρεσίες, την ΕΛΣΤΑΤ, το Γενικό Λογιστήριο και ό,τι άλλο γουστάρουν, χωρίς καμία κύρωση και φυσικά χωρίς να χάνουν και αυτοί ούτε ένα μεροκάματο. Οι ιδιοκτήτες ταξί τραμπουκίζουν μια ολόκληρη κοινωνία υπερασπιζόμενοι το κρατικό τους ολιγοπώλιο στις άδειες. Οι φαρμακοποιοί όποτε εκνευρίζονται, δεν πουλάνε φάρμακα. Η αστυνομία έχει αποδειχθεί επανειλημμένως αναποτελεσματική. Οι τελωνειακοί και οι εφοριακοί κάνουν, όποτε θέλουν, λευκή απεργία, επίσης χωρίς καμία κύρωση και επίσης χωρίς να χάνουν μεροκάματο. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ διεκδικούν να αποφασίζουν ποιοι θα έχουν ρεύμα, ποιοι όχι, ποιοι θα επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται στην αγορά ενέργειας και ποιοι όχι, πόσο ακριβοί ή πόσο φθηνοί θα είναι οι λογαριασμοί. Α, και επίσης μας κατεβάζουν τους διακόπτες όποτε τους καπνίσει. Τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του δημοσίου τα καταλαμβάνουν τα πρωτοπαλίκαρα του Τσίπρα και τα καταστρέφουν κατά βούληση. Επικρατεί γενικευμένη ανομία, ένα καθεστώς που μόνο με την αναρχική δυστοπία του Χομπς μπορεί να συγκριθεί.

Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψη, αλλά και το γεγονός ότι οι δημόσιες υπηρεσίες διατηρούνται στη ζωή με τους φόρους των μισών Ελλήνων, ενώ οι άλλοι μισοί δεν πληρώνουν, προτείνω το εξής: Να μας κόψουν στο 1/10 τους φόρους και στους υπόλοιπους μισούς, με αντάλλαγμα το κράτος να μην παρέχει καμία – μα καμία υπηρεσία. Έτσι, δεν θα έχουμε κρατήσεις στους μισθούς μας, και δεν θα πληρώνουμε σχεδόν τίποτα στην εφορία (εμείς τα κορόιδα που πληρώνουμε τελοσπάντων).

Ωστόσο, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα. Από τις δημόσιες τουαλέτες, μέχρι την ενέργεια, από τις τράπεζες μέχρι το φυσικό αέριο, από την αστυνομία, μέχρι τις υπηρεσίες καθαριότητας, από τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς μέχρι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, από την κοινωνική ασφάλιση, μέχρι την υγεία. Το κράτος απλώς θα εισπράττει έναν πολύ μικρό φόρο, ίσα – ίσα για να εποπτεύει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς (αν δεν ιδιωτικοποιήσει ακόμη και τους εποπτικούς μηχανισμούς) και να εξασφαλίζει περίθαλψη, παιδεία και ασφάλιση στους αποδεδειγμένα απόρους. Επίσης, θα πρέπει να ανοίξουν όλα μα όλα τα κλειστά επαγγέλματα τώρα, χωρίς κανενός είδους περιορισμό και με παράβολο 1 ευρώ για κάθε άδεια.

Προσέξτε: σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, τα παραπάνω θα ισοδυναμούσαν με καταστροφή. Στην Ελλάδα όμως, όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι προνομιούχοι των κλειστών επαγγελμάτων μας κρατούν επί δεκαετίες σε ομηρία, προσφέροντας (όποτε τις προσφέρουν) πανάκριβες και πανάθλιες υπηρεσίες, με τα λεφτά τα δικά μας, ο ακραίος φιλελευθερισμός είναι μια κάποια λύσις. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση....

[email protected]