Πρώτα, απ' όλα, να ξεκαθαρίσουμε ότι η Κύπρος κατάφερε να δανειστεί 2,5 δισεκατομμύρια. Ψίχουλα δηλαδή, όχι μόνο επειδή πρόκειται για μία μικρή χώρα και   επειδή, παρά τις δυσκολίες, η Λευκωσία δεν βρίσκεται στα δικά μας δημοσιονομικά χάλια. Κυρίως επειδή τόσα μπορούσε να πάρει. Εμείς, από την άλλη, θα χρειαστούμε πάνω από 200 δισ. και είναι αμφίβολο αν θα φτάσουν, καθώς πρέπει να αναχρηματοδοτήσουμε ουσιαστικά το σύνολο του εξωτερικού δημοσίου χρέους μας. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 15% του ΑΕΠ της Ρωσίας και μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι η Μόσχα θα έκοβε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι από την οικονομία της για να μας το δώσει, προκειμένου να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τον κ. Τσίπρα και τα παλικάρια του στα σωματεία. Επίσης, το ποσό αυτό ισούται με το 4% του ΑΕΠ της Κίνας, το 10% του ΑΕΠ της Βραζιλίας και το 50% του ΑΕΠ της Σαουδικής Αραβίας. Ποιον άλλον ξεχάσαμε που μας παρακαλούσε να μας δανείσει; Α, ναι, το Ιράν. Τα λεφτά που θα πάρουμε ισούνται με το 55% του ΑΕΠ της Ασιατικής χώρας. Ποιος λοιπόν, ακόμη και να ήθελε, μπορούσε να μας τα δώσει;

Για όσους το έχουν ξεχάσει, η Ευρωζώνη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη και τα χρήματα που μας δανείζει δεν ξεπερνούν το 1,5% του ΑΕΠ της. Αν και μιλάμε για πρωτοφανές ποσό, είναι σίγουρα πολύ μικρότερο από το χαρακίρι που θα έπρεπε να κάνει η Ρωσία για να μας χρηματοδοτήσει.

Επιπλέον, η Κύπρος πήρε αυτά τα λίγα χρήματα με επιτόκιο 4,5% και με διάρκεια δανείου τα 4,5 έτη. Συγγνώμη κιόλας, αλλά τα επιτόκια αυτά δεν μου φαίνονται λιγότερο «ληστρικά» από του Μνημονίου, μέρος του οποίου περιλαμβάνει και τα κεφάλαια του ΔΝΤ που δίνονται με επιτόκιο 3,25%. Μεσοσταθμικά, μιλάμε για περίπου τους ίδιους όρους (αν πληρώσουμε με την επιλογή του κυμαινόμενου βάση Εuribor), ενώ αν εφαρμοστεί η απόφαση της 21ης Ιουλίου, ή κάτι παρόμοιο τελοσπάντων, οι όροι θα γίνουν σημαντικά καλύτεροι από τους Ρωσικούς, τόσο ως προς τα επιτόκια, όσο και ως προς τη διάρκεια αποπληρωμής. Θυμηθείτε επίσης ότι η Ιταλία και η Ισπανία αυτή τη στιγμή δανείζονται με επιτόκια κοντά στο 6% και εμάς μας δανείζουν με λιγότερο από 5%. Μήπως πρέπει να προστρέξουν και αυτές στη Ρωσία, έστω και αν η Ιταλία θα χρειαστεί κεφάλαια ίσα με 100% του Ρωσικού ΑΕΠ;

Θα πουν, τέλος, ορισμένοι, ότι η Κύπρος δεν είναι ακόμη σε μνημόνιο. Φυσικό είναι αυτό, αφού βεβαίως η χώρα δεν τερμάτισε το 2009 με 15,7% έλλειμμα. Ακόμη κι έτσι όμως, με το 1/10 των προβλημάτων που έχουμε εμείς, η κυβέρνηση Χριστόφια έχει επιβάλλει ένα πρωτοφανές, για τα χρονικά του παραδοσιακά χαλαρού νησιού, πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Ένα «κομουνιστικό μνημόνιο», όπως λένε περιπαικτικά, όσοι αντιπολιτεύονται την αριστερή κυπριακή κυβέρνηση. Ούτε φυσικά υπάρχει περίπτωση να μην υπενθυμίσουν οι Ρώσοι τη σημερινή διευκόλυνση στους Κυπραίους αδελφούς μας, όταν έλθει η κατάλληλη ώρα και θέλουν και εκείνοι «μία τόση δα χάρη».

Με λίγα λόγια σύντροφοι, Ελλαδίτες και Κυπραίοι, το τζάμπα πέθανε. Από κάθε άποψη. Και τα κορόιδα σπανίζουν. Ας το πάρουμε επιτέλους απόφαση...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr