Ακόμη πιο ελπιδοφόρο ήταν το γεγονός ότι ο νόμος ψηφίστηκε επί της αρχής από τα 5/6 της Βουλής. Είναι γνωστό ότι ο κ. Σαμαράς στριμώχτηκε από τους βουλευτές του για να συναινέσει και ήλθε αντιμέτωπος με εσωκομματική ανταρσία. Για όσους όμως δεν ενδιαφερόμαστε για τα μικροκομματικά, η έστω και αναγκαστική μεταστροφή της στάσης της ΝΔ μας βγήκε σε καλό, αφού συνοδεύτηκε με την υιοθέτηση της απαίτησης για πλήρη κατάργηση του ασύλου. Αφού ξεπεράσουν λίγο την κρυάδα, ίσως τα δύο μεγάλα κόμματα να καταλάβουν τελικά ότι δεν είναι ντροπή ούτε να συζητούν, ούτε να συμφωνούν ενίοτε.
Η επόμενη μέρα της ψήφισης του νόμου με βρίσκει να έχω τρία ερωτηματικά:
Το πρώτο είναι αν ο νόμος πράγματι θα εφαρμοστεί. Η κυβέρνηση έχει νομοθετήσει μέχρι σήμερα πολλές μεταρρυθμίσεις (π.χ. απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων) και μέτρα χρηστικού χαρακτήρα (Ενιαία Αρχή Πληρωμών, Φοροκάρτα, κλπ.), τις οποίες είτε αποδείχθηκε ανίκανη να εφαρμόσει και να εκτελέσει στην πράξη, είτε τις νέρωσε σε απαράδεκτο σημείο, μέσω ερμηνευτικών εγκυκλίων, προεδρικών διαταγμάτων, κλπ. Μένει να δούμε αν θα συμβεί το ίδιο και με τον νόμο αυτόν, ή αν η κυρία Διαμαντοπούλου αντιλαμβάνεται ότι η σημαντική δουλειά ξεκινάει μετά την ψήφιση ενός νόμου.
Το δεύτερο ερωτηματικό αφορά τον διάδοχο της νυν υπουργού. Από το 1982 και μέχρι σήμερα, ο κάθε υπουργός παιδείας έχει βάλει γινάτι να κάνει και μια «μεγάλη μεταρρύθμιση». Τελικά, καταλήγει να γκρεμίζει ό,τι είχε χτίσει ο/η προκάτοχός του. Το ζήτημα είναι αυτήν τη φορά να υπάρξει συνέχεια του κράτους και να γίνουν βελτιωτικές κινήσεις «πάνω» σε αυτόν τον νόμο και όχι να αρχίσουμε να χτίζουμε πάλι από την αρχή.
Το τρίτο ερωτηματικό αφορά τη στάση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ήδη, το ΑΠΘ δήλωσε ότι δεν θα εφαρμόσει το νόμο. Αν δεν απατώμαι, η δημόσια δήλωση ενός δημοσίου λειτουργού (στην προκειμένη, ενός καθηγητή πανεπιστημίου) ότι θα παρανομήσει, αποτελεί λόγο απόλυσης (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να αποτελεί). Η κοινωνία έχει καταλάβει πλέον ότι είμαστε στο σημείο μηδέν, ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αναποτελεσματικό και δυσλειτουργικό και επομένως δεν θα δείξει καμία ανοχή σε ανούσιες καταλήψεις και εγκληματικές καταστροφές δημόσιας περιουσίας. Οι γνωστοί άγνωστοι της ακαδημαϊκής αριστεράς του χαβιαριού, όμως, έχουν δείξει ότι έχουν μάθει να λειτουργούν ερήμην της κοινωνίας. Το ζήτημα είναι αν θα τους ανεχθεί αυτή τη φορά η σιωπηλή πλειοψηφία των φοιτητών ή αν θα αποτρέψει την κατάληψη των σχολών, από τους γνωστούς τραμπούκους και την απώλεια εξαμήνων και διδακτικών ωρών.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr