Δεν διεκδικώ φυσικά δάφνες προφήτη, για τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, τα οποία δείχνουν ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας. Απλώς φαντάστηκα ότι σε ένα τοπίο διαρκούς μείωσης του βιοτικού επιπέδου, στο οποίο είχαμε συνηθίσει (το «R» έχει προαναγγείλει εδώ και πολλούς-πολλούς μήνες ότι θα γίνουν και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων) «είναι σχεδόν βέβαιο ότι το μήνυμα του κ. Σαμαρά πως υπάρχει τρόπος να μηδενιστεί το έλλειμμα χωρίς θυσίες θα συναντά όλο και περισσότερα ευήκοα ώτα». Το παράδειγμα του «λεφτά υπάρχουν» άλλωστε ήταν πρόσφατο, ενώ μια σύντομη περιπλάνηση στο διαδίκτυο έδειχνε ότι καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν είχε ποτέ επιβιώσει μετά από περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης. Σήμερα, οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν το αυτονόητο…

Μπροστά στο σκηνικό που διαμορφώνεται, τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν να απαντήσουν σε κρίσιμα διλήμματα, τα οποία και θα κρίνουν την επιβίωσή τους. Από τη μία πλευρά, η κυβέρνηση, όπως έγραφα και πριν έξι μήνες, «έχει δύο επιλογές: είτε να προχωρήσει αποδεχόμενη ουσιαστικά ότι πιθανότατα θα χάσει τις επόμενες εκλογές. Είτε να μείνει από καύσιμα και να διαλυθεί οριστικά το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα, να καταστραφεί η υστεροφημία των μελών της και ίσως, να χαθεί μια ολόκληρη γενιά, στην προσπάθεια να ξαναχτιστεί ότι διακυβεύτηκε και χάθηκε...». Διότι ο μεγάλος κίνδυνος σήμερα είναι να επωμιστούν οι πολίτες όλο το βάρος των οριζόντιων περικοπών και της αύξησης της φορολογίας, χωρίς να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής στο ευρώ και χωρίς να υλοποιηθούν οι περίφημες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μέσω των οποίων θα έμπαιναν οι βάσεις για βιώσιμη ανάπτυξη στο μέλλον. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ θα επωμιστεί όλο το πολιτικό κόστος του μνημονίου, χωρίς η εθνική οικονομία, οι πολίτες, αλλά και το ίδιο το κόμμα, να αποκομίσουν οποιοδήποτε όφελος. Τότε είναι πραγματικά που θα διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ στα σίγουρα και ενδεχομένως να μας πάρει και τους υπολοίπους στο λαιμό του.

Αντίστοιχης κρισιμότητας διλήμματα αντιμετωπίζει όμως και η Νέα Δημοκρατία. Ακολουθώντας την άθλια προεκλογική τακτική του κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς τάζει φοροελαφρύνσεις, αύξηση των συντάξεων και δημοσιονομική προσαρμογή αβρόχοις ποσί. Όταν με το καλό έλθει στην εξουσία, στη χειρότερη περίπτωση θα έχουμε ήδη χρεοκοπήσει, επειδή θα έχει καταψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, οπότε όλα όσα τώρα λέει θα στερούνται σημασίας. Στην καλύτερη περίπτωση, θα αναγκαστεί να γίνει ο τρίτος στη σειρά πρωθυπουργός της Ελλάδας, του οποίου οι πράξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα λόγια. Ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος (σύμφωνα μάλιστα με τα όσα λένε δημοσιογράφοι στη Γαλλία, το εκμυστηρεύτηκε και στον πρωθυπουργό Φρανσουά Φιγιόν), ότι οι υποσχέσεις για φοροελαφρύνσεις είναι ανεδαφικές στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, όπως και αυτές για αποκατάσταση των συντάξεων. Αν όμως γίνει πρωθυπουργός καταγγέλλοντας τη συνταγή του Μνημονίου και τελικά εφαρμόσει την συνταγή του Μνημονίου, θα συμβάλλει και αυτός στην περαιτέρω αποδόμηση του πολιτικού συστήματος και την απαξίωση της δημοκρατίας. Ίσως να είναι και η τελευταία σπρωξιά που χρειάζεται, για να πέσουμε στον γκρεμό της αυταρχικής ή λαϊκιστικής εκτροπής, τύπου Μπερλουσκόνι (ή και χειρότερα).

Ίσως για αυτό το λόγο ο κ. Σαμαράς δεν ζητάει εκλογές σε αυτήν τη συγκυρία. Επειδή ξέρει ότι υπάρχει πιθανότητα να πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που δημιούργησε με τις υποσχέσεις του. Εντούτοις, ίσως αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να τις ζητήσει τελικά, ή ακόμη και οι εκλογές να έλθουν από μόνες τους, ως συνέπεια της κατάρρευσης της κυβέρνησης, χωρίς να τις έχει ζητήσει.

Εν ολίγοις, στα μεγάλα τους διλήμματα, και τα δύο κόμματα είναι έτοιμα να δώσουν λάθος απαντήσεις. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Υπάρχει ακόμη χρόνος να το ξανασκεφτούν. Για το καλό όλων μας…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr