Από την πρωτοφανή αυτή διαδικασία – δικαίων ή αδίκων - εξωτερικών επικρίσεων και εσωτερικής ενδοσκόπησης, αναμφισβήτητα ωφεληθήκαμε ως έθνος. Για πρώτη φορά ίσως συζητήσαμε τόσο εκτενώς τα προβλήματά μας, κάναμε κριτική και αυτοκριτική, συμφωνήσαμε οι περισσότεροι σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή αναγκαίων αλλαγών που πρέπει να γίνουν. Για παράδειγμα, ελάχιστοι διαφωνούν πια πως ήταν απαράδεκτο το γεγονός ότι δεκάδες ελεύθερα επαγγέλματα ουσιαστικά δεν φορολογούνταν και ότι ήταν σωστή η κίνηση να τους επιβληθεί να εκδίδουν αποδείξεις και να έχουν βιβλία. Και μόνο όσοι έπαιρναν σύνταξη από τα 44 πιστεύουν ακόμη ότι ήταν σωστό να παίρνει κάποιος σύνταξη στα 44 και να τον πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την αποκάλυψη ότι το έλλειμμα που εμφάνιζε η Ελλάδα ήταν αποκύημα της φαντασίας της προηγούμενης κυβέρνησης, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Τα ρατσιστικά σχόλια των Γερμανών λιβελογράφων για τους “εκ γενετής τεμπέληδες Έλληνες” έχουν υποχωρήσει και ούτε και ο πιο ακραίος οπαδός του κ. Βεστερβέλε μπορεί να αρνηθεί ότι οι πολίτες της χώρας μας έκαναν επώδυνες θυσίες.
Υπάρχει όμως ένα τροπάριο που συνεχίζει να επαναλαμβάνεται και πλέον έχει καταντήσει αφόρητα κουραστικό: Είναι το τροπάριο της επερχόμενης καταστροφής – ότι δηλαδή η Ελλάδα θα πρέπει οπωσδήποτε να βγει από το ευρώ και ότι θα ορθοποδήσει υποτίθεται το 2024, το 2034, το 2044, ή και τη Δευτέρα Παρουσία. Διαλέγετε και παίρνετε τον μελλοντολόγο που σας ταιριάζει.
Για το πρώτο σκέλος της προφητείας, δηλαδή την έξοδο από το ευρώ, τα επιχειρήματα είναι γνωστά. Πρόκειται για μία παράλογη επιλογή, αφού και να επιστρέψουμε στη δραχμή, θα αγοράζουμε τα πάντα σε ευρώ (ή σε δολάρια), αφού ό,τι σχεδόν καταναλώνουμε είναι εισαγόμενο. Επομένως, θα φτωχύνουμε πολύ περισσότερο με μία υποτιμημένη δραχμή, απ' όσο φτωχύναμε αυτά τα δύο χρόνια. Όσο για τη χρεοκοπία, όλες οι μελέτες που έχουν γίνει καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι αναδιαρθρώσεις χρέους είναι επιτυχημένες ως έσχατα όπλα στη φαρέτρα ενός κράτους και καταστροφικές όταν χρησιμοποιούνται ως πρώτα. Εξάλλου, όσοι προτείνουν στάση πληρωμών για ένα κράτος με πρωτογενές έλλειμμα (ένα κράτος δηλαδή που εξαρτάται από τις διεθνείς αγορές για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις), όπως η Ελλάδα, μάλλον δεν γνωρίζουν ούτε απλή πρόσθεση και αφαίρεση.
Το πιο εκνευριστικό σκέλος της προφητείας όμως είναι αυτό που τοποθετεί την ελληνική ανάκαμψη στο απώτερο μέλλον (2044 και βάλε). Αρκεί μία επιφανειακή έστω ανασκόπηση της ιστορίας του 20ου αιώνα για να καταλάβει κανείς πόσο αστήριχτες είναι αυτές οι προβλέψεις. Τριάντα χρόνια δεν έκανε να ανακάμψει η Γερμανία, η οποία είχε ισοπεδωθεί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τριάντα χρόνια δεν χρειάστηκαν ούτε καν στην Ιαπωνία, η οποία είχε βομβαρδιστεί με πυρηνικά όπλα. Τριάντα χρόνια δεν χρειάστηκε η Αμερική για να συνέλθει από το Μεγάλο Κραχ του 1929.
Και όμως, ορισμένοι, είτε από αφέλεια, είτε από υστεροβουλία, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Ελλάδα είναι κράτος που διέρχεται από πυρηνικό χειμώνα και θα χρειαστούν δεκαετίες για να στρώσει. Θα αντιτείνει κανείς βέβαια, ότι άλλες δομές είχαν οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ιαπωνία που βγήκαν σε χρόνο ρεκόρ από πολύ σοβαρότερες κρίσεις από τη δική μας και άλλες δομές η Ελλάδα. Ούτε και αυτό το επιχείρημα στέκει. Διότι τις ίδιες και χειρότερες δομές είχαν οι πρώην κομουνιστικές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες επίσης δεν χρειάστηκαν δεκαετίες για να φτάσουν στο επίπεδο των Δυτικών Γειτόνων τους, μετά τις επαναστάσεις του 1989-1990. Για να μην αναφέρουμε την Τουρκία, όπου πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι από τις δανειακές συμβάσεις του ΔΝΤ, η οικονομία της πηγαίνει “σφαίρα”.
Η εκστρατεία τρομοκρατίας για χαμένες γενιές και κουραφέξαλα δεν στηρίζεται επομένως σε κανένα ιστορικό παράδειγμα οικονομικής κρίσης. Επιδρά όμως αρνητικά στη ψυχολογία μας και έτσι παρατείνει κατά τι την συλλογική μας κατάθλιψη. Και το ανησυχητικό είναι ότι φαίνεται να προσχωρεί στο στρατόπεδο των μελλοντολόγων της κακιάς ώρας και η κυβέρνηση. Αν το κάνει επειδή θέλει να δικαιολογήσει το νέρωμα των μεταρρυθμίσεων, την αποτυχία εφαρμογής των κανόνων που η ίδια θεσπίζει και τις καθυστερήσεις στο έργο για το οποίο έχει δεσμευτεί, τότε κάποιος θα πρέπει να την ειδοποιήσει ότι δεν έχει να κάνει με ηλιθίους. Αν το κάνει επειδή πράγματι αυτά πιστεύει, τότε καλύτερα να μας αδειάσει τη γωνιά.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr