Η χώρα θα ελέγχεται από μερικές δεκάδες «πολυεθνικές» που θα την διαφεντεύουν και θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο «ξενώνα», με γκαρσόνια των 300 ευρώ το μήνα και δομική ανεργία γύρω στο 20%. Ταυτόχρονα θα είναι εξαγωγέας επιστημονικού δυναμικού και ενέργειας, τομείς που θα ελέγχονται επίσης από ξένα συμφέροντα.
Η στρατηγική βίαιης αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου στο πλαίσιο ενός νέου ευρωπαϊκού καταμερισμού εργασίας που καθορίζει το Βερολίνο, οριοθετείται από την κατάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, από τη δημιουργία ενός στοκ 1,5 εκατ. ανέργων που λειτουργεί ως μοχλός καθυπόταξης, από την εκθεμελίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και από την ουσιαστική απαγόρευση της αυτοαπασχόλησης, από τον επικείμενο άμεσο έλεγχο των τραπεζών, των ιδιωτικοποιήσεων και των κονδυλίων του ΕΣΠΑ από άτυπα μορφώματα του Βερολίνου κ.ο.κ.
Στην πράξη, μόλις πριν λίγες μέρες ο ΣΕΒ εξέδωσε μια ανακοίνωση – καταπέλτη κατά της απουσίας εθνικής βιομηχανικής πολιτικής η οποία κατέληγε ως εξής: «Ας γίνει επιτέλους συνείδηση ότι η παραγωγική βάση της χώρας καταρρέει. Το όριο της ανήκεστης βλάβης είναι κοντά. Τούτη την ώρα που η Ευρώπη αναζητεί μια νέα βιομηχανική στρατηγική ως εφαλτήριο για την έξοδο από την κρίση, καλούμε την κυβέρνηση και όλες τις πολιτικές δυνάμεις να πάψουν να κωφεύουν και να καθεύδουν».
Η επιβεβαίωση στη φαρμακοβιομηχανία
Χαρακτηριστική περίπτωση το πού στοχεύουν οι μνημονιακές πολιτικές είναι ο επικείμενος στραγγαλισμός της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, με την αύξηση του μεριδίου των γενοσήμων (αντιγράφων) φαρμάκων στην αγορά, από 20% σε 70%. Το ζήτημα είναι ότι τα γενόσημα δεν έχουν μόνο την δραστική ουσία αλλά και μη δραστικά συστατικά (έκδοχα) όπως χρωστικές, άμυλα ή σάκχαρα και μπορεί να διαφέρουν στο σχήμα ή το μέγεθος και τα οποία μπορεί να έχουν κλινική δράση που οδηγεί σε ανεπιθύμητες ενέργειες (αλλεργίες κλπ).
Η Ελλάδα παράγει γενόσημα και μάλιστα Α΄ κατηγορίας τα οποία εξάγονται σε χώρες όπως η Γερμανία. Όμως, σύμφωνα με την τροπολογία Γεωργιάδη, η τιμή των φαρμάκων των οποίων η πατέντα έχει λήξει, μειώνεται στο 50% της αρχικής, εάν όμως και τότε η τιμή τους παραμένει υψηλότερη από τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών της ΕΕ, τότε θα πρέπει να ψαλιδιστεί και άλλο. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, θα επέλθει αντίστοιχη μείωση και για τα γενόσημα αυτών των φαρμάκων. Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, υποστηρίζει ότι έτσι τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία, αλλά και υπονομεύεται η ελληνική παραγωγή, καθώς οι τιμές στα ελληνικά γενόσημα έχουν μειωθεί ήδη κατά 50% και το υπουργείο Υγείας προσπαθεί εκ νέου να συμπιέσει τις μειωμένες τιμές τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, στήνονται εισαγωγικές εταιρείες για τη μαζική εισαγωγή ανεξέλεγκτων γενοσήμων από ασιατικές χώρες ή τη Βουλγαρία που θα οδηγήσουν τάχιστα στο κλείσιμο της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας.
Η αρπαγή και ο πλήρης έλεγχος
Η εικόνα αυτή συμπληρώνεται καθημερινά με συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως η φυγή του ομίλου Βιοχάλκο, η συστηματική απουσία ενεργειακής μέριμνας για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις, η εμμονή στο κλείσιμο των ναυπηγείων, της ΕΛΒΟ, των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων. Είναι σαφές πως επιδιώκεται η πλήρης εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας.
Το αναδυόμενο σχέδιο της μνημονιακής κυβέρνησης είναι να παραδοθούν τα πάντα στα ξένα συμφέροντα, τράπεζες, βιομηχανία και γη. Η υποθηκευμένη αγροτική γη θα καταλήξει σε ξένα συμφέροντα που θα «φυτέψουν» φωτοβολταϊκά και θα εξάγουν στη Γερμανία τον «ήλιο». Η αγροτική παραγωγή θα καταρρεύσει. Τα ακίνητα θα περάσουν επίσης στην κυριότητα των ξένων που θα δημιουργήσουν αυστηρά ελεγχόμενες ζώνες για την φιλοξενία συνταξιούχων του Βορρά. Αλλά και η τουριστική βιομηχανία θα περάσει μέσω του τραπεζικού συστήματος στα ξένα συμφέροντα, καθώς 8.000 ξενοδοχεία είναι στο κόκκινο.
Η εικόνα αυτή αντιστοιχεί σε μια Ελλάδα «αποικία χρέους» που θα εξαρτάται συνεχώς από κατευθυνόμενες χρηματοδοτήσεις και οι οποίες θα διαιωνίζουν την εξάρτηση και τον έλεγχο της οικονομίας. Αν προσθέσουμε την κατάλυση του συστήματος δημόσιας υγείας και την ραγδαία έμμεση ιδιωτικοποίησή του, αν προσθέσουμε την διάλυση της δημόσιας παιδείας, της εθνικής ασφάλειας και της ασφάλειας των πολιτών σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, κατανοούμε πού οδεύουν τα πράγματα. Προφανώς θα ακολουθήσει νέα συγκέντρωση κεφαλαίου και αφού οι εγχώριοι παίκτες κάνουν αυτή τη δουλειά θα πουληθούν στα ξένα οργανωμένα συμφέροντα.
Παράλληλα με όλα αυτά, η δημοκρατία καθίσταται πλέον τυπικού χαρακτήρα, ενώ ο αυταρχισμός και η αυθαιρεσία της εξουσίας αυξάνονται ταχύτατα, κατ΄ αναλογία με την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων της ανθρωπιστικής κρίσης. Έτσι, καθίσταται όλο και πιο σαφές στους περισσότερους ότι η υποκατάσταση του ελληνικού ιδιωτικού τομέα από 30 «πολυεθνικές» και η διακοπή κάθε εγχώριας παραγωγής ισοδυναμεί με το τέλος κάθε ελπίδας. Συνεπώς, πέρα από όλους τους ενδοιασμούς, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες, ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλει πλέον ως μοναδική ελπίδα του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr