Η έξοδος στις αγορές σημαίνει την έξοδο από το μηχανισμό προστασίας των εταίρων που μας δανείζουν με επιτόκια της τάξης του 1,5% και την προσπάθεια άντλησης χρημάτων από τις αγορές με προφανώς υψηλότερο κόστος δανεισμού. Μια τέτοια εξέλιξη προφανώς έχει επικοινωνιακά και ψυχολογικά οφέλη για την χώρα, ωστόσο η επιτυχής υλοποίησή της είναι σε πλήρη εξάρτηση από δύο βασικούς παράγοντες.
Πρώτος είναι η διαχείριση της Κυβέρνησης και τα οικονομικά αποτελέσματα αυτής τόσο σε μακροικονομικό όσο και σε μικροοικονομικό επίπεδο. Εν μέσω της οικονομικής κρίσης και ενώ η χώρα είχε ήδη διανύσει μεγάλη και ιδιαίτερα επίπονη πορεία με πολλές θυσίες, η παρούσα Κυβέρνηση έκανε μία συνειδητή επιλογή. Να μην κεφαλαιοποιήσει τα αποτελέσματα των προκατόχων της ούτε να πορευθεί με άξονα τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Αντιθέτως με άκρως επικίνδυνες ακροβασίες και με την κατοχυρωμένη πατέντα της «δημιουργικής ασάφειας» και της «σκληρής διαπραγμάτευσης» για να επιτύχει χειρότερα αποτελέσματα. Εν συντομία τα απτά αποτελέσματα της σημερινής διακυβέρνησης αγγίζουν τα 120 δις ευρώ και αφορούν:
Σε αυτές τις συνέπειες, προστίθενται συνεχώς νέες επιβαρύνσεις και η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μία υφεσιακή δίνη. Ενδεικτικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς τις εφορίες διογκώνονται, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τα 100 δις ευρώ, οι κατασχέσεις περιουσιών έχουν πολλαπλασιαστεί και φτάνουν τις 1000 την ημέρα, έχουν δρομολογηθεί μαζικοί πλειστηριασμοί ενώ τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης από την Εφορία αφορούν σε πάνω από 1 εκατομμύριο οφειλέτες της. Αυτά είναι όσα έγιναν έως σήμερα και φυσικά ούτε έχουν διαμορφώσει θετικά τις συνθήκες ούτε βελτίωσαν το οικονομικό κλίμα ούτε προκαλούν αισιοδοξία για την πορεία της χώρας.
Ο δεύτερος προσδιοριστικός παράγοντας για την «έξοδο από το Μνημόνιο», είναι το τι θα γίνει από εδώ και στο εξής. Και εάν αυτά που έγιναν δεν αλλάζουν, με τηνΚυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς, δεν μπορεί κανείς να αλλάξει εύκολα και τα μελλούμενα. Ο ερχόμενος Αύγουστος αποτελεί απλώς μια ημερολογιακή διαπίστωση λήξης μιας σύμβασης. Τίποτα παραπάνω. Η λήξη μια χρονολογικής περιόδου από μόνη της δεν σημαίνει κάτι. Δεν μπορεί αυταπόδεικτα να σημαίνει κάτι. Πρέπει να αναλυθεί και να εξηγηθεί εντός του γενικότερου πλαισίου που λαμβάνει χώρα και να δούμε τι απότοκα αφήνει.
Ας δούμε λοιπόν την τελευταία πράξη στην διαθήκη της Κυβέρνησης ΣΥΡΥΖΑΝΕΛ. Τι κληροδοτεί στους πολίτες.
Περίπου 2 δις ευρώ επιπλέον μέτρα για το 2018 που πλήττουν όλους τους πολίτες. Μειώσεις στις συντάξεις. Νέες περικοπές στο ΕΚΑΣ, στα οικογενειακά επιδόματα και στο επίδομα θέρμανσης. Μειώσεις στις εκπτώσεις φόρου, την φαρμακευτική δαπάνη και τις παροχές ασθένειας.
Από την 1η Ιανουαρίου του 2019, οι συντάξεις κόβονται κι άλλο μέχρι 18%. Και από την 1η Ιανουαρίου του 2020, μειώνεται, για δεύτερη φορά, και το αφορολόγητο, αν δεν απαιτηθεί να γίνει νωρίτερα. Ο κ. Τσίπρας έχει ψηφίσει, για το 2019 και το 2020, μέτρα ύψους 5,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το πλαίσιο έχει ήδη ψηφιστεί, η επιτήρηση είναι αυστηρή και συμφωνημένη όπως και τα μέτρα. Δυστυχώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λέει για ακόμη μία φορά ψέματα. Έχει ουσιαστικά ήδη υπογράψει και τέταρτο μνημόνιο το οποίο θα εφαρμοστεί μετά τον Αύγουστο και μάλιστα για πρώτη φορά χωρίς να έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση για τα νέα μέτρα που έρχονται.
Το 2018 εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους, καθώς η ολοκλήρωση του τρίτου Προγράμματος σημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να δανείζεται με λογικά επιτόκια από τις αγορές.Είναι ανάγκη οι αγορές να εμπιστευτούν και πάλι την Ελλάδα. Είναι ανάγκη οι θυσίες του ελληνικού λαού να μην πάνε χαμένες και η Πατρίδα μας να μπει σε ένα νέο κύκλο. Και αυτό θα επιτευχθεί μόνο με ένα τολμηρό σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να υπηρετήσει μια τέτοια πολιτική γιατί ούτε ξέρει το πώς ούτε το θέλει ούτε το μπορεί.
Απαιτείται ένα πρόγραμμα που βασίζεται σε μία διαφορετική προσέγγιση, που θέτει στο επίκεντρο τις επενδύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, που προάγει τιςμεταρρυθμίσεις γιατί τις πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι και όχι γιατί μας επιβάλλονται από κάποιους στο εξωτερικό, που εφαρμόζει ένα απλούστερο και σταθερό φορολογικό σύστημα με μειωμένους φορολογικούς συντελεστές,
Η χώρα θα ξανά γίνει κανονική όταν αποκτήσει μια κανονική και φερέγγυα Κυβέρνηση. Μια Κυβέρνηση, με άλλα λόγια, η οποία θα έχει σχέδιο, θα έχει πρόγραμμα, θα έχει νωπή λαϊκή εντολή από τον ελληνικό λαό να εφαρμόσει αυτό το πρόγραμμα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr