Για την εξέταση δηλαδή του αν και κατά πόσον μία ελληνική κυβέρνηση έχει αντεπεξέλθει και έχει τηρήσει κάποιες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, ώστε να πάρει κάποια ακόμη δανεικά και να πορευθεί κουτσά στραβά προς το εγγύς μέλλον;

Η απάντηση είναι σχεδόν με βεβαιότητα πως όχι. Η Ευρώπη έχει πολύ σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί - εστω και αν αρνείται τις ευθύνες της για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει και που βρίσκει σιγά σιγά και την πολιτική της περιπλοκή με την άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων, όπως στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία. 

Την προηγούμενη Παρασκευή τα όργανα της ΕΕ έθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση ένα ακόμη τελεσίγραφο, έστω κι αν οι διατυπώσεις δεν ήταν τόσο πιεστικές ή εκβιαστικές όπως θα προτιμούσε ίσως να τις χαρακτηρίσει η κυβέρνηση σε άλλες εποχές: «Ψηφίστε προληπτικά μέτρα ύψους 3,4 δισ. ευρώ έως την Πέμπτη, ώστε να συγκληθεί ένα έκτακτο eurogroup και να τελειώνει η αξιολόγηση». 

Το ειδησεογραφικό μπλακ άουτ, έχει δυσχεράνει πολύ την πληροφόρηση, όμως οι όποιες πληροφορίες υπάρχουν δεν δείχνουν πως οι όροι που τέθηκαν από το eurogroup θα τηρηθούν. Δεν θα έχει νομοθετηθεί κάτι τις επόμενες δύο ημέρες, ώστε να συνέλθει και πάλι το eurogroup. 

Συνεπώς, με βάση αυτές τις ενδείξεις η συζήτηση αναβάλλεται ούτως ή άλλως για μετά το Πασχα. 

Στον βαθμό που οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευτούν, η ελληνική υπόθεση μετατρέπεται και πάλι σε θρίλερ, η ρευστότητα περιορίζεται ακόμη περισσότερο και σύντομα θα ξυπνήσουν οι ενθυμήσεις από το τραγικό καλοκαίρι του 2015. 

 Επιπλέον, αν επαληθευτούν οι φήμες που θέλουν το Μέγαρο Μαξίμου να διακινεί παρασκηνιακά την δυσαρέσκειά του για την διαπραγματευτική τακτική Τσακαλώτου και τις σχέσεις τους να βρίσκονται σε κρίση, άλλη μία εστία περιπλοκής προστίθεται. Η ενδεχόμενη παραίτηση του υπουργού Οικονομικών και η αντικατάστασή του μόνο θετικές επιπτώσεις δεν θα έχει - εκτός αν τον αντικαταστήσει ο Χουλιαράκης, ο οποίος και τεχνικά επαρκής είναι και κώδικα συνεννόησης με τους ευρωπαίους έχει. 

Οσο παραμένει άγνωστος ο χρόνος κατά τον οποίο όλα αυτά θα συμβούν και πάντως όσο οι διαθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης παραμένουν απροσδιόριστες (θέλει συμφωνία, θέλει παράταση, θέλει εκλογές, θέλει απόδραση;), κάποιοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες αναπτύσσουν μία ανορθόδοξη σκέψη - που πιθανώς και να εξηγεί την βραδυπορία και την διάθεση του Τσίπρα να φορτώσει και στον όποιο επόμενο τα βάρη της δικής του ανεπάρκειας: «Πρέπει να δούμε τι δεν έχει συμβεί ακόμη στην ελληνική εκδοχή της κρίσης. Μετά τα capital control, τα δημοψηφίσματα, τις εκλογές, τις διασπάσεις και όλα αυτά, τι απομένει; Το κούρεμα των καταθέσεων σε πρώτη φάση».

Κατά μία εκδοχή, υπό τις παρούσες συνθήκες και με το τραπεζικό σύστημα στον αναπνευστήρα, μία νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα απαιτηθεί σύντομα σε κάθε περίπτωση και χρήματα επιπλέον δεν θα υπάρξουν από την Ευρώπη ή από όσους ιδιώτες τσουρουφλίστηκαν στην προηγούμενη διαδικασία. Συνεπώς το «χέρι» στις ούτως ή άλλως δεσμευμένες καταθέσεις είναι η πιθανότερη εκδοχή. 

Και μάλλον αυτό δεν θα είναι το τελευταίο επεισόδιο.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr