Πέραν των πολλών παραδοξοτήτων, με κυρίαρχη μεταξύ αυτών τον ίδιο τον εορτασμό (τι ακριβώς γιορτάστηκε;), η ομιλία του Αλ. Τσίπρα και η βραδιά εν γένει, περιείχε μία σειρά ακρότητες, άκρως ανησυχητικές.
Η πρώτη μεταξύ αυτών ήταν η προβολή ενός βίντεο για τα «επιτεύγματα» της πρώτης (νόμιμης) αριστερής κυβέρνησης της χώρας, στο οποίο κυριαρχούσαν στιγμιότυπα από αντιπαραθέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με δημοσιογράφους ή απλώς και μόνο δημοσιογραφικά σχόλια από τηλεοπτικές συχνότητες, επικριτικά προς τις πρακτικές και τα «οράματα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά προβλήθηκαν στις οθόνες του σταδίου, με το κομματικό κοινό να ντοπάρεται, να χειροκροτεί, να βρίζει, να ξεδίνει.
Επρόκειτο για ένα πρωτοφανές κρούσμα στοχοποίησης και εκφοβισμού δημοσιογράφων, τα σχόλια των οποίων εν πολλοίς έχουν δικαιωθεί από την ιστορία - αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία για την συγκεκριμένη μάζα.
Ηταν μία απόπειρα διαπόμπευσης για την ικανοποίηση του κομματικού ακροατηρίου, που προηγούμενο δεν έχει στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Ολγα Τρέμη, Γιάννης Πρετεντέρης, Νίκος Ρογκάκος, Μπάμπης Παπαδημητρίου, Αρης Πορτοσάλτε παραδόθηκαν κατά κάποιον τρόπο ως ωμό κρέας στα λιοντάρια της κομματικής αρένας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το «κοινό» χόρτασε, ικανοποιήθηκε, χαλάρωσε και εν συνεχεία απόλαυσε την διχαστική, διαστρεβλωτική και πολιτικά ασυνάρτητη ομιλία του αρχηγού του.
Η καθεστωτική αντίληψη αποκαλύφθηκε, ενώ την ίδια στιγμή ο «ηγέτης» κατήγγειλε το κομματικό κράτος και υπερασπίστηκε τους δικούς του διορισμούς, ταύτισε την γραβάτα που δεν τολμά να φορέσει με τον ταξικό εχθρό, δεν έλεγε τίποτε για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, δεν ανέφερε το παραμικρό για το προσφυγικό ζήτημα, δεν περιέγραψε ούτε ακροθιγώς ένα όραμα για την ανασυγκρότηση της χώρας, δεν απευθύνθηκε στους Ελληνες, αλλά στους τυφλούς και ιδιοτελείς οπαδούς.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με δεδομένα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο στην χώρα, ίσως να έχει ιδιαίτερη αξία η παρατήρηση που εκφράστηκε πριν από κάποιους μήνες σε μία φιλική συγκέντρωση από κάποιον που έχει ζήσει στο παρελθόν σε κομμουνιστικό καθεστώς (Τσεχοσλοβακία) και προειδοποιούσε τους συνομιλητές του, που πάντως τον θεωρούσαν υπερβολικό και προκατειλημμένο: «Προσέξτε καλά», έλεγε. «Οι κομμουνιστές μία φορά ζητούν την ψήφο σου. Μετά, είτε στην κλέβουν είτε δεν την ξαναζητούν».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr