Τις τελευταίες ημέρες, φαίνεται πως ο Τσίπρας πληροφορήθηκε ότι εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει σε αυτόν τον Οργανισμό που η Ελλάδα συμμετέχει αλλά ο ίδιος φαίνεται πως αγνοεί, ένας άλλος τόμος περίπου 1000 σελίδων, με τίτλο «Συνθήκη Σένγκεν». Είναι ένα σύνθετο νομικό κείμενο, το οποίο ορίζει προϋποθέσεις, όρους, στόχους και συνθήκες συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών αρχών ασφαλείας για την διασφάλιση της ελευθερίας των μετακινήσεων στον ευρωπαϊκό χώρο.

Με την ελαφρόμυαλη «στρατηγική» του επταμήνου της διαπραγμάτεσης Βαρουφάκη, η κυβέρνηση της Ελλάδας φάνηκε να αγνοεί το περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν.

Ο πόλεμος στη Συρία και οι μεταναστευτικές ροές ήταν για αυτήν ένα διαπραγματευτικό όπλο, γι' αυτό άλλωστε ο υπουργός Αμυνας Καμμένος και ο υπουργός Εξωτερικών Κοτζιάς το μεταχειρίστηκαν ως απειλή προς την Ευρώπη, όταν έλεγαν ότι θα «την γεμίσουμε τζιχαντιστές», αν μας αφήσουν να καταρρεύσουμε.
Με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών φάνηκε και πάλι πως βαθιά ριζωμένη αντίληψη στα κέντρα αποφάσεων της ελληνικής κυβέρνησης, είναι η αντιδραστική προσέγγιση της Ευρώπης, η λογική της ασύμμετρης απειλής και η νοοτροπία του καμικάζι.

Επειδή όμως ο Τσίπρας δεν είναι πλέον ένα ξωτικό που η Ευρώπη δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί, αλλά ένας προβλέψιμος καιροσκόπος με άσφαιρα πυρά, ασκήθηκαν οι πιέσεις που τον έκαναν να υποχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες, να εγκαταλείψει την αντίδραση και να επικεντρωθεί στην συνεργασία.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν διεθνείς διπλωματικές πηγές που παρατηρούν με ανησυχία την τακτική της Αθήνας στην διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, «η Ευρώπη προχώρησε αντιμετωπίζοντας κρίσεις με μικρά βήματα». Η προσφυγική κρίση είναι μία τεράστια κρίση που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μικρά βήματα. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί την διαδικασία.

Αντί και σε αυτήν την περίπτωση να ανοίξει μέτωπο με το Βερολίνο και να επιχειρεί να συνδέσει το προσφυγικό με το οικονομικό πρόβλημά (της), θα όφειλε να έχει πράξει άλλα.

Να έχει π.χ. ανοίξει μέτωπα με την Ουγγαρία, την Πολωνία και την Σλοβακία, οι οποίες μπλοκάρουν κάθε συνεργασία, να έχει αναδείξει ότι πράγματι έχει ζητήσει συνδρομή, η οποία βεβαίως ζητήθηκε χλιαρά, αλλά δεν έχει παρασχεθεί, επειδή όλοι σφυρίζουν αδιάφορα για το θέμα και να έχει επιδιώξει συμμαχίες.
Αντί γι΄αυτά τα απλά, αποδύθηκε για μία ακόμη φορά σε ιδεολογικές και ιδεοληπτικές διαχειριστικές μεθόδους, οι οποίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα πέραν της χρονοτριβής.

Αποτέλεσμα: η έναρξη μίας συζήτησης για άλλο Grexit - από τον χώρο Σένγκεν, η οποία μόνο απλή και εύκολη δεν είναι. Πλην όμως, επαναφέρει το κλίμα της απομόνωσης της χώρας.

Αν θεωρήσουμε ότι αυτό ήταν το δεύτερο κρούσμα μετά την «διαπραγμάτευση» του καλοκαιριού, μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι αν τριτώσει το κακό, θα είναι πολύ αργά. Το δις εξαμαρτείν . , που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr