Εχοντας επιδείξει αξιοσημείωτη σπουδή και ατσαλοσύνη στην προσπάθεια διασύνδεσης της προσφυγικής κρίσης με το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, επέστρεψε από μία σύνοδο κορυφής της ΕΕ άπραγος.
Ούτως ή άλλως η σύνοδος έληξε ουσιαστικά χωρίς αποτέλεσμα, καθώς οι όποιες αποφάσεις ελήφθησαν ήταν διαχειριστικού Τύπου και αφορούσαν μόνον τις αφρικανικές χώρες και την ενίσχυσή τους για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος, που όμως εστιάζεται περισσότερο στην ευρωπαϊκή γειτονιά.
Υπό αυτό το πρίσμα και όσο η συζήτηση μεταξύ Ευρώπης και (ισχυρής) Τουρκίας εκκρεμεί, ο Τσίπρας ετοιμάζεται για ένα πολιτικά ριψοκίνδυνο ταξίδι στην γειτονική χώρα την ερχόμενη Τετάρτη.
Η επίσκεψη του Ελληνα Πρωθυπουργού στην Κωνσταντινούπολη και την Αγκυρα θα συμβεί σε μία συγκυρία κατά την οποία καμία απόφαση και ενέργεια δεν ισχυροποιεί την ελληνική θέση.
Σε εκκρεμότητα παραμένει μία σύνοδος κορυφής ΕΕ - Τουρκίας στο τέλος του μήνα, την στιγμή που η Ελλάδα εξακολουθεί να υποδέχεται καθημερινώς δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την Μέση Ανατολή.
Την ίδια στιγμή ο Τσίπρας επιμένει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να διασυνδέει την κρίση στη Συρία και τις επιπτώσεις της με το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας - κάτι που στην Ευρώπη προκαλεί αποστροφή και πάντως πέφτει στο κενό.
Το μεγάλο δυστύχημα είναι πως ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του σπαταλούν με τρόπο απογοητευτικό το ελάχιστο πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτουν κατά την τρέχουσα περίοδο.
Το προσφυγικό θα μπορούσε να είναι ένα όπλο στα χέρια της Ελλάδας. Στην ουσία άλλωστε ήδη είναι ένα «χαρτί», καθώς είναι σαφές και γνωστό ότι η χώρα κρατιέται στον «αναπνευστήρα» και για αυτόν τον λόγο: μία «μαύρη τρύπα» στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης αυτήν την περίοδο δεν είναι κάτι που συμπεριλαμβάνεται στα όνειρα της Ευρώπης.
Αντί να εκμεταλλευθεί την συγκυρία με ευστροφία και ρεαλισμό, ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αποδύονται σε μία γκροτέσκ απόπειρα εκβιασμού της Ενωσης και μάλιστα χωρίς όπλα στα χέρια τους - π.χ. την έγκαιρη υλοποίηση στοιχειωδών υποχρεώσεων στον συγκεκριμένο τομέα.
Εναλλακτική υπήρχε και υπάρχει, όμως δυστυχώς φαίνεται πως είναι αργά.
Ο Τσίπρας θα μπορούσε και θα όφειλε, αντί της υιοθέτησης και αναπαραγωγής φτηνιάρικης συνθηματολογίας, να έχει πρώτα στραφεί «κάτω» (στους πολίτες και τα κέντρα επιρροής) παρά «πάνω» στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς της Ενωσης.
Εχοντας ήδη παίξει τον ρόλο του media darling, θα όφειλε να έχει αξιοποιήσει την ευκαιρία, να έχει δώσει ήδη τρεις-τέσσερις συνεντεύξεις σε κεντρικά ΜΜΕ της Ευρώπης και να έχει αναδείξει τον δυνάμει κομβικό ρόλο της Ελλάδας, χωρίς καν να αναφέρει ή να υπαινίσσεται ανταλλάγματα.
Αντί γι' αυτό, ετοιμάζεται για έναν ταξίδι στην Τουρκία, χωρίς καμία διασφάλιση ότι αυτό θα του προσφέρει έστω και ένα διαπραγματευτικό χαρτί.
Υπό αυτές τις συνθήκες το ταξίδι αυτό μπορεί να αποδειχθεί ένα ακόμη μεγάλο λάθος.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr