Η ελληνική κυβέρνηση τον Μάρτιο του 2015 εμφάνιζε βάσει γραπτών προτάσεων του Βαρουφάκη, ως επιδίωξή της το να περιοριστεί το πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος στο 1,2% του ΑΕΠ.
Μεσολάβησε το βασανιστικό διάστημα των (μη) διαπραγματεύσεων για να φθάσει σε μία πρόταση προς την τρόικα για πλεόνασμα 0,6%, να το αναθεωρήσει σε ελάχιστες ημέρες σε 0,75% και να συζητεί λίγες ώρες πριν την συνάντηση Τσίπρα-Μέρκελ-Ολάντ το να δεχθεί το 1%.
Και μόνο το συγκεκριμένο στοιχείο καταδεικνύει ότι ελπίδα δεν υπάρχει.
Με όλα αυτά που όλοι γνωρίζουμε, η κυβέρνηση σπατάλησε πέντε μήνες συζήτησης, κατά το διάστημα των οποίων στην χώρα δεν συνέβη τίποτε άλλο, πέραν του να παρακολουθούμε την ανοησιολογία των κυβερνώντων, έως ότου φθάσουμε σε ένα σημείο πολύ χειρότερο από εκείνο του προηγούμενου Δεκεμβρίου.
Σε όλα τα μεγέθη παρουσιάστηκε επιδείνωση, εξέλιξη που ακύρωνε καθημερινώς την διαπραγματευτική δυνατότητα της κυβέρνησης και έτσι κάπως φθάσαμε να παρακολουθούμε την Αθήνα να τρέμει μην τυχόν και οι Μέρκελ - Ολάντ δεν δεχθούν να διαθέσουν κάποια ώρα ώστε να συναντήσουν τον Τσίπρα.
Εν ολίγοις, η κυβέρνηση απλώς επιδείνωσε την θέση της, μαζί με αυτήν και τη θέση της χώρας, με αποτέλεσμα ως μοναδική προοπτική να εμφανίζεται η παράταση της παράτασης του μνημονίου, την οποία ο Τσίπρας τον Ιανουάριο εμφάνιζε περίπου ως απόφαση εσχάτης προδοσίας του υπαρήφανου έθνους.
Στο τραπέζι βρίσκεται λοιπόν πλέον ανοιχτά - ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί τελικώς - η 9μηνη παράταση του μνημονίου, με αντάλλαγμα η κυβέρνηση να εισπράξει κάποια από τα χρήματα που θεωρεί ότι της οφείλουν (βάσει του μνημονίου που υποτίθεται ότι έχει καταργήσει) και με σκοπό εν τέλει, να αποφύγει την ξεφτίλα, την κοινωνική έκρηξη και την πολιτική της κατάρρευση.
Δεδομένου ότι η Μέρκελ επιμένει στην παραμονή της χώρας (μας) στην ΟΝΕ, οι εξελίξεις αυτές σημαίνουν ότι το μόνο που επιχειρείται αυτήν την στιγμή είναι η καλύτερη δυνατή διαχείριση και αποτροπή ενός ατυχήματος. Δεδομένου δε ότι με το που ο Τσίπρας έσκασε το πρώτο χαμογελάκι στην Μέρκελ το βράδυ της Τετάρτης, η S&P υποβάθμισε τη χώρα στο CCC, βλέπουμε ότι επιτέλους υλοποιείται και μία από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αγορές άρχισαν να χορεύουν. Με την διαφορά ότι το νταούλι και τον ζουρνά τον βαράνε μόνες τους και χορεύουν κάνοντας χαβαλέ.
Αν πιστέψουμε και ερμηνεύσουμε την Μέρκελ - και είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτό οφείλουμε να κάνουμε - η διαχείριση του ελληνικού ατυχήματος βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια της, το ξέρει και το δείχνει.
Ο Τσίπρας εξακολουθεί την ίδια στιγμή να νομίζει ότι κερδίζει χρόνο. Ομως ό,τι χρόνο νομίζει ότι κερδίζει αυτός, τον χάνει η ελληνική οικονομία, που βρίσκεται στον αναπνευστήρα εδώ και χρόνια - μία προοπτική 9μηνης ομηρίας του-της-μας στο μνημόνιο (που ο Τσίπρας θα καταργούσε...) είναι κάτι σαν βύθιση σε κώμα. Πάντως οι συνταξιούχοι μπορούν να χαίρονται: θα πάρουν αύξηση, αφού το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές που υπέστησαν...
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr