Μία εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα που θα κρίνει το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου (αν δηλαδή θα συνεχίσει να είναι Ηνωμένο) και πιθανώς και της Ευρώπης της ίδιας, με θέμα την απόσχιση ή μη της Σκοτίας, οι πολιτικοί ηγέτες της Βρετανίας έσπευσαν στον Βορά. Ντέιβιντ Κάμερον, Εντ Μίλιμπαντ και Νικ Κλεγκ, κατά κάποιον τρόπο συμμάχησαν προ ενός μείζονος κινδύνου και μίας μείζονος απειλής, έστω και βεβιασμένα.
Την ίδια στιγμή στις ΗΠΑ, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί με συνοπτικές διαδικασίες συνασπίζονται και συμφωνούν (για οποιονδήποτε λόγο) για την αναγκαιότητα αντιμετώπισης της απειλής των τζιχαντιστών. Τα έχουμε ξαναδεί θα πει κάποιος, αλλά η πολιτική τάση και η εκδήλωσή της έχει μία σημασία.
Ολων αυτών έχει προηγηθεί η σύμπλευση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών στην Γερμανία, η οποία τείνει να διαμορφώσει νέα πολιτικά δεδομένα και αναπροσανατολισμούς για τις πολιτικές οικογένειες στην Ευρώπη - καλώς ή κακώς.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Πολύ απλά, ότι οι νέες συνθήκες και οι νέες εκφάνσεις της κρίσης, με τα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά τους και τους πολυσύνθετους, αστάθμητους παράγοντες, επιβάλλουν συνεννοήσεις, προσεγγίσεις και πολιτικές ιεραρχήσεις. Αλλιώς, βρισκόμαστε ανεπιστρεπτί On the road to nowhere, που έλεγε και ο Ντέιβιντ Μπερν στο γνωστό εκείνο κομμάτι.
Με την Ελλάδα στο επίκεντρο γεωπολιτικών εξελίξεων (πιστεύει κανείς πραγματικά ότι είμαστε μία «ασφαλής ζώνη»;) και στην δίνη μία συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, η τάση που παρατηρείται είναι αντίστροφη.
Ακόμη και οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνασπισμού σπαράσσονται για μικροπολιτικούς λόγους πολιτικής επιβίωσης, ενώ συμπολίτευση και αντιπολίτευση δεν συμφωνούν ούτε ως προς το αν ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή.
Είναι προφανές ότι η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζει ένα κρίσιμο μεσοδιάστημα, πριν την εκδήλωση μίας πραγματικής και βαθειάς πολιτικής κρίσης στη χώρα.
Αυτή καθρεφτίζεται στο πώς αντιμετωπίζεται το σοβαρότερο θεσμικό θέμα (η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας) και θα αναδυθεί μόλις φανεί στα αποτελέσματα των εκλογών, ότι καμία δύναμη δεν πείθει για την δυνατότητά της να αντεπεξέλθει στις νέες συνθήκες.
Με τις συνθήκες που διαμορφώνονται στα. πέριξ, το ζήτημα είναι πολύ σοβαρότερο απ' ό,τι οι Ελληνες πολιτικοί μπορούν να αντιληφθούν.
Και δυστυχώς η Ιστορία της χώρας διδάσκει ότι κατ΄ επανάληψη, το μοιραίο πολλοί το έβλεπαν να πλησιάζει. Όμως κανείς δεν έκανε εγκαίρως κάτι για να το αποτρέψει ή να μετριάσει τις επιπτώσεις του.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr