Με την κυβέρνηση να βρίσκεται σε περιδίνηση με την εμφάνιση διάφορων... ασύμμετρων απειλών (είτε με μορφή γκάφας, βλ. ΕΝΦΙΑ, είτε με μορφή υπερκείμενων προβλημάτων, βλ. κυρώσεις της ΕΕ στη Ρωσία και τα συνακόλουθα προβλήματα για τις ισχνές ελληνικές εξαγωγές) και τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει βήματα εντυπωσιασμού με την επίσκεψη Τσίπρα στο Αγιον Ορος, οι αντικειμενικές μεταβλητές της πολιτικης εξίσωσης του φθινοπώρου προσλαμβάνουν άλλη βαρύτητα. 
Ορόσημο για τις εξελίξεις φαίνεται πως είναι η διαδικασία της προεδρικής εκλογής, η οποία καθορίζει τα πάντα. 
Είτε δηλαδή ο Σαμαράς αποτολμήσει τις πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο είτε όλα μεταφερθούν σε μία εκλογική μάχη που θα περιλαμβάνει και την εκλογή προέδρου την ερχόμενη άνοιξη, το ποιος μπορεί να εκλέξει πρόεδρο και ποιος μπορεί να παρεμποδίσει την εκλογή είναι το κρισιμότερο στοιχείο για τις εξελίξεις. 
Αν πιστέψουμε δημοσιεύματα του κυριακάτικου Τύπου και συγκεκριμένα του Βήματος, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως έχουν ένα κρυφό άσο στο μανίκι. Και αυτός προκύπτει από το άρθρο 32 του Συντάγματος, το οποίο λίγοι καθώς φαίνεται έχουν μελετήσει και λάβει υπόψη τους.  

Τι αναφέρει το συγκεκριμένο άρθρο στην παρ. 4: 

«Aν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία (σ.σ. των 180 βουλευτών κατά την διαδικασία εκλογής προέδρου από την υπάρχουσα Βουλή), η Bουλή διαλύεται μέσα σε δέκα ημέρες από την ψηφοφορία, και προκηρύσσεται εκλογή για ανάδειξη νέας Bουλής.
H Bουλή που αναδεικνύεται από τις νέες εκλογές, αμέσως μόλις συγκροτηθεί σε σώμα, εκλέγει με ονομαστική ψηφοφορία Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
Aν δεν επιτευχθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μέσα σε πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Aν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά, ύστερα από πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία».

Με λίγα λόγια, αν ο Τσίπρας απλώς κερδίσει τις εκλογές, έστω και με μία ψήφο διαφορά, ίσως και να έχει μεγαλύτερη ευχέρεια να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας από ό,τι ο Σαμαράς. Το κρίσιμο βέβαια θα είναι να πείσει έναν καθοριστικό αριθμό βουλευτών, εν προκειμένω της ΔΗΜΑΡ γιατί εκεί φαίνεται πως κρίνονται όλα, να μην προσχωρήσουν σε μία προεδρική πλειοψηφία έμπνευσης Σαμαρά. 
Προφανώς για να γίνει αυτό, ο Τσίπρας θα πρέπει να «προσφέρει» στον Κουβέλη την προεδρία της Δημοκρατίας πριν κάνει μία αντίστοιχη κίνηση ο Σαμαράς. 
Αν και εφόσον γίνει κάτι τέτοιο, ο Κουβέλης θα κληθεί να απαντήσει στο μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής του. Και όπως έχουμε δει, όταν ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σε τέτοια πίεση, οι αποφάσεις του δεν είναι και οι σοφότερες...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr