Τι επενδύσεις έχουν γίνει, ποιες υποδομές έχουν βελτιωθεί και ποιος τομέας της οικονομίας έχει δείξει πως μπορεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να συμβάλλει εν τέλει στην έξοδο από την κρίση;

Αν κάτι έχει σίγουρα αλλάξει, είναι οι μισθοί στο Δημόσιο. Έχουν εν γένει μειωθεί. Όμως στο Δημόσιο το ίδιο δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε, όπως διαπιστώνουμε όλοι. Ακόμη συζητούμε για αξιολόγηση και βελτίωση της αποδοτικότητας, όμως τα «ναι μεν, αλλά», είναι περισσότερα και από τους ίδιους του υπαλλήλους.

Έχει επίσης αλλάξει το τοπίο της εργασίας. Για την ακρίβεια, έχει μεταβληθεί σε μία έρημο, πάνω στην οποία έχει πέσει και αλάτι και μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να ξαναφυτρώσει οτιδήποτε. Προφανώς και κάποια στιγμή αυτό θα συμβεί, όμως μάλλον θα απαιτηθούν άλματα, τα οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να διαβλέψει κανείς.

Έχουν όμως γίνει επενδύσεις στην χώρα. Φυσικά, κάτι ψιλά από κάτι καπνοβιομηχανίες και κάτι άλλα από εταιρείες πληροφορικής, ενώ μας έχει έλθει και η Ryannair, που δημιούργησε μερικές εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Και φυσικά, να μην λησμονούμε την Cosco, την μεγαλύτερη επένδυση από όλες, για την οποία ωστόσο θα πρέπει κάποιος να δει σοβαρά και να αξιολογήσει, τι όφελος έχει δημιουργήσει για την ελληνική οικονομία.

Προφανώς και η δημιουργία μίας πύλης για τις κινεζικές εξαγωγές προς την Ευρώπη έχει τη σημασία της. Όμως σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι αυτό που μας χρειάζεται, είναι το αντίθετο: η δημιουργία υποδομών και προϋποθέσεων για την δραστηριοποίηση ελληνικών εταιρειών στην Ελλάδα και την ενίσχυση των εξαγωγών τους στην Μέση Ανατολή και τις γύρω περιοχές - για να μην λέμε και ανεδαφικά πράγματα.

Πέραν όλων αυτών, υπάρχει πάντοτε βεβαίως ο τουρισμός. Και φέτος φαίνεται ότι πάει καλύτερα από ποτέ. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και τα επόμενα χρόνια, αν και είναι μάλλον αμφίβολο ότι οι περιοχές της Μεσογείου γύρω από την Ελλάδα θα βρίσκονται αιωνίως σε αναταραχή και πόλεμο. Πάντως και στον τουρισμό παρατηρείται πρόοδος: οι τιμές ανεβαίνουν ή παραμένουν σταθερές με υποβάθμιση των υπηρεσιών (εξαίρεση τα πολυτελή resorts, όπου οι τιμές απλώς δεν υπάρχουν: Ό,τι θέλει ο καθένας ζητάει και όσα έχει ο κάθε Ρώσος ή Αραβας δίνει).

Αν θελήσει κάποιος να κατηγορήσει μία τέτοια θεώρηση των πραγμάτων ως μηδενιστική, καλό θα είναι να παρουσιάσει αντίλογο. Το μεγαλύτερο δε δυστύχημα από όλα, είναι πως οι εναλλακτικές προτάσεις των διαφόρων αντιπολιτεύσεων, είναι εκτός τόπου και χρόνου και γι' αυτό μη εφαρμόσιμες, για να μην πει κανείς κάτι χειρότερο.

Θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο; Φυσικά θα μπορούσε, έχουν γραφτεί πολλά όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν όλα ανοησίες.

Το δυστύχημα για εμάς και τους κυβερνήτες μας είναι ότι στο μεταξύ στην γειτονική Ιταλία εμφανίστηκε και ένας νέος ηγέτης. Έτσι, απλά, φάνηκε πώς μπορούν να γίνουν μερικά πράγματα χωρίς πολλές κουβέντες.

Η σύγκριση οποιουδήποτε δικού μας με τον Ματέο Ρέντσι, μόνο απογοήτευση προξενεί.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr