Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην πολιτική ζωή της χώρας, με τους περισσότερους από τους ίδιους τους πολιτικούς και το σύνολο των «παρατηρητών» (δημοσιογράφων, κυβερνητικών αξιωματούχων, κρατικών λειτουργών, κ.ά) στο ρόλο του μαθητή. Ας πάρουμε ως γνωστικό πεδίο την υπόθεση της μικρής ΔΕΗ. Θα δούμε πολύ εύκολα ότι σχεδόν όλοι είναι πεισματικά αδιάβαστοι και εν τέλει ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Για παράδειγμα, εδώ και ημέρες οι περισσότεροι μιλούν για πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για δημοψήφισμα. Λάθος. Δεν πρόκειται περί αυτού, παρά απλώς και μόνον για μία κίνηση τακτικής, με στόχο την έναρξη της συζήτησης στη Βουλή, επί μίας πρότασης για ενδεχόμενο δημοψήφισμα - το οποίο πάντως θα πρέπει να εγκρίνουν με την ψήφο τους 180 βουλευτές και όχι 120.
Επιπλέον, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καλούσαν τις τελευταίες ημέρες τους εργαζομένους και τους πολίτες σε μαχητική αντίδραση, αντίσταση κατά της αρχής και των «γερμανών κατακτητών» και διάφορα άλλα μαχητικά. Λάθος. Η πραγματικότητα τους διέψευσε, καθώς για οποιονδήποτε λόγο, στο κοινωνικό πεδίο το φρόνημα δεν είναι τόσο υψηλό.
Επίσης, συνδικαλιστοπατέρες γνωστής προέλευσης και δράσης, απειλούσαν με κοινωνική εξέγερση και αιματηρές συγκρούσεις στα οδοφράγματα, σε περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρούσε σε πολιτική επιστράτευση. Λάθος. Η πολιτική επιστράτευση διατάχθηκε και η θρυλική ΓΕΝΟΠ, σε μία πρωτοφανή επίδειξη ωριμότητας και . αδυναμίας, αποφάσισε την αναστολή της απεργίας. Συνεπώς, πεδίο σύγκρουσης προς το παρόν υπάρχει με τις ευλογίες και της ΓΕΝΟΠ στα βραζιλιάνικα γήπεδα του Μουντιάλ.
Τι θα έπρεπε ή θα μπορούσε κάποιος να αποκομίσει ως κεντρική ιδέα από όλα τα παραπάνω; Πιθανώς τα εξής: Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να ξηλώσει τα πεζοδρόμια, αλλά να εγκαθιδρυθεί ως ώριμη και αξιόπιστη πολιτική δύναμη. Συνεπώς, είναι ξεκάθαρο ότι δεν ποντάρει στην πυροδότηση κοινωνικών εντάσεων. Αντιθέτως, ποντάρει «τα ρέστα του» στην διαμόρφωση πολιτικών συναινέσεων, έστω και με την λογική «ό,τι κάτσει».
Η πρόθεση δε της κυβέρνησης να πωλήσει τη ΔΕΗ ενδέχεται να μην είναι και τόσο ειλικρινής, καθώς δυνάμει ενδιαφερόμενοι αγοραστές θα έχουν να κάνουν με ένα ασφυκτικό πλαίσιο όρων και προϋποθέσεων. Από εκεί και έπειτα θα ήταν προφανώς πολύ πιο χρήσιμο να συζητεί κάποιος στη χώρα αυτή με όρους πραγματικούς θέματα όπως: γιατί είναι καλή η πώληση της ΔΕΗ (αν πρόκειται ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο); ή για ποιο λόγο είναι «εθνικό έγκλημα»; ή το ανάποδο. Θα ήταν εν τέλει ενδιαφέρουσα μία συζήτηση για κάτι πραγματικό έστω και αν είναι λίγο «ξενέρωτη« και δεν έχει δράκο.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr