Ετσι, η... μεγάλη πολιτική κίνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου μετά την ήττα στις πρόσφατες ευρωεκλογές «βρωμάει». Τόσο, που δεν μπορεί να πείθουν κανέναν οι διαρροές από το Μαξίμου ότι «ήταν μία κίνηση από καιρό σχεδιασμένη και ελάχιστα επέδρασε το αποτέλεσμα των πρόσφατωνν εκλογών». 
Ο ανασχημαστισμός της Δευτέρας, αν κάποιος δεν αποφύγει την συνεκτίμηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, μόνο ανησυχία μπορεί να προξενήσει. Αν την αποφύγει, η αντίδραση θα ήταν κάτι μεταξύ αδιαφορίας και γέλιου.
Επειδή είπαμε ήδη ότι «βρωμάει», πρέπει να περιγράψουμε και το άρωμα...
Λοιπόν: Κομματίλα, εσωκομματικές διευθετήσεις και μικροκομματικές εξισορροπήσεις. 
Ποιά άλλη μεθόδευση θα έχριζε υπουργούς και υφυπουργούς τέτοια πρόσωπα σε τέτοιες θέσεις;
Οι περιπτώσεις, δυστυχώς, αρκετές:

• Τι δουλειά έχει ο Ντινόπουλος στο υπουργείο Εσωτερικών; Είναι ένας φιλότιμος υπερασπιστής του Σαμαρά στα τηλεοπτικά παράθυρα, με κάποια εμπειρία στα αυτοδιοικητικά, φωνακλάς και κυρίως, βουλετής μίας κρίσιμης εκλογικής περιφέρειας. Της Β' Αθηνών.
• Το δουλειά έχει η Παπακώστα στο υπουργείο Υγείας, έστω και ως υφυπουργός; Είναι μία ταλαντούχος κυρία στην πολιτική φλυαρία, με κύρια περγαμηνή επίσης, την απήχησή της στις συνοικίες της Δυτικής Αττικής (επίσης, Β' Αθηνών...)
• Το δουλειά έχει ο Γιακουμάτος στο Υπουργείο Ανάπτυξης της Ελλάδας της κρίσης; Ξεχνώντας ότι προσφάτως βρέθηκε υπό δικαστική διερεύνηση για τα φορολογικά του οίκου ευγηρίας που διατηρεί, είναι ένας εξαιρετικός παραθυράκιας. Εκλέγεται στην Β' Αθηνών, μην ξεχνούμε.
• Γαι ποιο λόγο να απομακρυνθεί ένας υπουργός όπως ο Τσαυτάρης από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όταν είναι παγκοίνως γνωστό ότι κατέχει το αντικείμενο; Μπορεί να υπάρχουν ζητήματα (μεταλλαγμένα κλπ.), όμως αν ίσχυαν τέτοιες ανησυχίες, δεν θα έπρεπε να έχει γίνει υπουργός εξ αρχής. Ο αντικαταστάτης του, πάντως, Γ. Καρασμάνης, ήταν από τους πιο δραστήριους βουλευτές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης την προηγούμενης διετίας, με πλήθος κοινοβουλευτικών ερωτήσεων προς υπεράσπιση της εκλογικής του περιφέρειας (ή πελατείας). Για να μην συζητάμε ότι υφυπουργός του θα είναι ο Κουκουλόπουλος... 
• Ο Κικίλιας στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης; Γνωρίζει τόσα για την δημόσια ασφάλεια ώστε να του ανατεθεί το αντκείμενο; Ο Δένδιας δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένος και πάντως ο Ξηρός εξακολουθεί να κυκλοφορεί ελεύθερος (αν αυτό είναι τόσο σημαντικό ζήτημα). Εχει πάντως και αυτός μία συμπαθητική παρουσία στα τηλεοπτικά παράθυρα - ο νέος υπουργός, όχι ο Ξηρός. 

Οι ενδεικτικές αυτές περιπτώσεις εξηγούν πολλά. Και το κυριότερο μεταξύ αυτών είναι ότι ο ανασχηματισμός, λίγες ημέρες μετά τις ευρωεκλογές που έδωσαν ένα σαφές αποτέλεσμα, αποτελεί μία κίνηση που αναδύει κομματίλα και πολιτική μούχλα, σε βαθμό που να βρωμάει εκλογές. Δεν είναι τυχαίο, ότι ούτε ένας (υφ)υπουργός δεν είναι εξωκοινοβουλευτικός ή υπερκομματικός (με εξαίρεση τον επί των Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελη). 
Τι σημαίνουν αυτά; Κατ' αρχάς, ότι το μήνυμα των ευρωελογών δεν ελήφθη. 
Εν συνεχεία, ότι επιχερείται με παραδοσιακό αλλά ανεπίκαιρο τρόπο μία πολιτική διευθέτηση η οποία όχι μόνο προβλήματα δεν υπόσχεται ότι θα λύσει, αλλά αντιθέτως, απειλεί ότι θα διαιωνίσει. 
Και, εν τέλει, ότι ο σχεδιασμός του Σαμαρά μπορεί να περιλαμβάνει μία νέα εκλογική περιπέτεια και μάλιστα σύντομα. Εν όψει αυτού, η κομματίλα πρέπει να μείνει ζωντανή!

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr