Στιγμιότυπο Πρώτο: 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος αποτύπωσε με ξεκάθαρο τρόπο κατά την υποδοχή του Προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα στο Προεδρικό Μέγαρο, την μίζερη νοοτροπία που επικρατεί στη χώρα. Ξεκίνησε με τους στίχους του Ελύτη από το Άξιον Εστί, “Παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου” και συνέχισε κατηγορώντας τους ξένους οτι αυτοί ευθύνονται για την κατάσταση της χώρας μας και όχι εμείς.

Ο τρόπος με τον οποίο ο ανώτατος πολιτειακός άρχων απευθύνεται στην διεθνή κοινότητα,  δυστυχώς αντικατοπτρίζει πλήρως την ελληνική νοοτροπία. Ο ζητιάνος που βρίζει και απειλεί. 

Στιγμιότυπο Δεύτερο: 

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με ύφος μεγάλου μάγκα, μισοξαπλωμένος στην πολυθρόνα του, χαλαρός και υποτιμητικά για τον καλεσμένο του ντυμένος - όπως πάντα - απευθύνθηκε στον πρόεδρο Ομπάμα στον ενικό. “Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμάς να έχεις επιλέξει την Ελλάδα κλπ”, είπε ο Τσίπρας. 

Εδώ τα πράγματα είναι απλά: γιατί μίλησε στον ενικό ο Τσίπρας; Για τους χαχόλους, για να τον ακούσουν όλοι αυτοί οι κομπλεξικοί που θεωρούν μαγκιά την αγένεια και θαυμάζουν το στυλάκι του Πρωθυπουργού τους. Με τη σιγουριά που του έδινε το γεγονός οτι στα Αγγλικά δεν υπάρχει πληθυντικός και οτι ο μεταφραστής θα μεταφράσει  το εσύ όπως και το εσείς, δηλαδή “You”, ο πονηρός Πρωθυπουργός σκέφτηκε να εντυπωσιάσει το εσωτερικό ακροατήριο. Και έτσι μίλησε στον ενικό στον μεγαλύτερο ηγέτη του κόσμου, σε ένα ηγέτη που προσέφερε μέσα σε δυο μόλις ημέρες με την επίσκεψη του τόσα καλά στη χώρα από πλευράς διεθνούς δημοσιότητας, που όλο το ΑΕΠ να ξοδεύαμε για διαφήμιση στα διεθνή ΜΜΕ, δεν θα το πετυχαίναμε.

Αντίθετα με τον Τσίπρα, ο Ομπάμα ήταν εξαιρετικά γεναιόδωρος τόσο με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, τον οποίο επαινούσε και αποκαλούσε με τον τίτλο του αξιώματος του, όσο και με όλα όσα είπε για τη χώρα μας, για την ιστορία μας, ακόμη και για τον (ανύπαρκτο στην πραγματικότητα) ρόλο μας σήμερα. Μίλησε για την Ελλάδα σαν να είναι μια χώρα που ορίζει τις διεθνείς εξελίξεις, προέβαλε όσο κανείς την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα με το βίντεο που ανέβασε στη σελίδα της αμερικανικής κυβέρνησης και μίλησε με λόγια όχι παρηγοριάς, αλλά ενθάρρυνσης στους νέους. Έστειλε από εδώ τα μηνύματα του προς όλο τον κόσμο και υποστήριξε τα ελληνικά αιτήματα. Όλοι θα θυμούνται τι είπε ο Ομπάμα από την Αθήνα, η Ιστορία θα καταγράψει αυτές τις ομιλίες του, κανείς φυσικά δεν θα θυμάται ούτε καν αύριο, τι είπε ο Τσίπρας, ή ο Παυλόπουλος.

Στιγμιότυπο Τρίτο: 

Μια ημέρα μετά την αποχώρηση του Ομπάμα, ο Τσίπρας, κρυμμένος στο γραφείο του (δεν πήγε στο Πολυτεχνείο για πρώτη φορά), άφησε το Πολυτεχνείο ανοιχτό για να το κάψουν και να εκτονωθούν “τα παιδιά”, για να τα κάνουν όλα λαμπόγιαλο στο κέντρο της Αθήνας και να ξεχάσουν την αγανάκτηση τους από την επίσκεψη Ομπάμα και την συνεργασία του με την Πρώτη Φορά Αριστερή κυβέρνηση, για να επαναφέρουν το κλίμα της αηδίας και της μιζέριας που επί δεκαετίες δημιουργούν και να σβήσουν την αίσθηση ανάτασης και ελπίδας που έδωσε το διήμερο της επίσκεψης Ομπάμα στους Έλληνες. 

Ενώ παριστάνει τον διεθνή παράγοντα και μιλάει - με αμερικάνικη προφορά ελληνικά - με τον αμερικανό Πρόεδρο, με το που ο επισκέπτης φεύγει, ο Τσίπρας δίνει το ελεύθερο να καεί η Αθήνα για να εκτονώσει την οργή των “συντρόφων” του.

Τέλος πάντων, αυτοί είμαστε, δυστυχώς, αυτούς διαλέγουμε να μας κυβερνάνε, αυτό θέλουμε να βλέπουμε γύρω μας και να βιώνουμε καθημερινά, τη μιζέρια, την υποβάθμιση όλων προς τα κάτω, τόσο κάτω που να μην υπάρχει τέλος. 

Και να κάνουμε τους μάγκες, τους υπεράνω, τους σπουδαίους, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε ζητιάνοι που παρακαλάμε να μας δίνουν συνέχεια λεφτά, να μας χαρίσουν τα χρέη, να μας φυλάξουν τα σύνορα, να πάρουν τους πρόσφυγες και να μας λένε και ευχαριστώ από πάνω. 

Αυτοί είμαστε, επιθετικοί ζητιάνοι.

* Υπάρχει βέβαια και η καλύτερη εκδοχή του άρθρου "Αυτοί Είμαστε" που είναι μεν το ίδιο αλλά στο δεύτερο πρόσωπο οπότε αλλάζει ουσιαστικά το νόημα, ο τίτλος και ο επίλογος:

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr