Είχαμε σημαντικές διαφορές και στο παρελθόν ανάμεσα σε ομάδες εργαζομένων, που υπάρχουν ακόμα. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές είναι αυτή των εργαζομένων του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.  Τώρα, με την φορολόγηση των ακινήτων, έρχεται μια άλλη διαφορά, αυτή των κατοίκων των πόλεων και των των κατοίκων της επαρχίας.

Συγκεκριμένα, οι διαφωνίες σχετικά με τους συντελεστές που προβλέπει το αρχικό σχέδιο του νομοσχεδίου για την φορολόγηση των ακινήτων, καθώς και το ζήτημα των επιβαρύνσεων σε οικόπεδα, διχάζει τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αυτοί που εκλέγονται σε αγροτικές περιφέρειες τάσσονται υπέρ της φορολόγησης των αστικών ακινήτων. Αυτοί που εκλέγονται σε αστικές τάσσονται υπέρ των επιβαρύνσεων στα αγροτεμάχια και τα κτίσματα που βρίσκονται μέσα σε αυτά. Ο καθένας δηλαδή πάει να φορτώσει το φορολογικό βάρος στην εκλογική περιφέρεια του άλλου.

Το έναυσμα δόθηκε από τους 22 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που εκλέγονται σε αγροτικές περιοχές. Αυτοί κατάφεραν να εξαιρεθούν από τον φόρο οι στάνες και οι λοιποί στεγασμένοι χώροι στα αγροτεμάχια. Σε αυτό αντέδρασαν οι βουλευτές που εκλέγονται σε αστικές περιφέρειες. Οι βουλευτές που εκλέγονται κυρίως στην Α' Αθήνας, φώναζαν διαρκώς ότι δεν πρέπει να τιμωρείται ο αστικός κόσμος.

Ιδίως η Φωτεινή Πιπιλή (Βουλευτής της Α΄ Αθήνας) το διατύπωσε πολύ χαρακτηριστικά: «Κατανοώ τους βουλευτές της περιφέρειας αλλά τι θα γίνει με την εξωφρενική φορολόγηση των ακινήτων στο Παλαιό Ψυχικό;» Μάλιστα, καμάρωνε ότι είναι η μοναδική που τολμά να πει «έλεος πια με την αστική τάξη».

Αυτά τα φαινόμενα είναι μάλλον αναπόφευκτα. Η έννοια του αντιπροσωπευτικού συστήματος και της εκλογής βουλευτών από διάφορες περιφέρειες, είναι να προωθούν τα συμφέροντα των εκλογικών τους περιφερειών. Επομένως, η μόνη δημοκρατική λύση είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη αντιπροσωπευτικότητα στην κατανομή των εδρών.

Υπάρχουν, βέβαια, στοιχεία ισοπέδωσης σε αυτές τις συγκρούσεις, γιατί συνήθως περνάει σε δεύτερη μοίρα το εισοδηματικό κριτήριο. Δεν μιλάμε πλέον για ανώτερα και κατώτερα εισοδήματα, αλλά για αστούς εναντίον αγροτών. Όμως, δεν είναι όλοι οι αστοί πλούσιοι, όπως δεν είναι και όλοι οι αγρότες πλούσιοι. Και από τις δύο πλευρές υπάρχουν υψηλά και χαμηλά εισοδήματα. Άνθρωποι με ανώτερη ή πιο χαμηλή δυνατότητα να πληρώσουν φόρους. 

Όλα αυτά δείχνουν με τον πιο καθαρό τρόπο ότι καταρρέει και ένας μύθος: αυτός του λαού με τα κοινά συμφέροντα. Κάποτε, ο πανσυλλεκτισμός (η ικανοποίηση αιτημάτων, συχνά συγκρουόμενων μεταξύ τους, διατυπωμένων από διαφορετικές κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες) που εφαρμοζόταν για ψηφοθηρικούς λόγους από τα κόμματα εξουσίας, αλλά και ο λαϊκισμός, προσπαθούσαν να σκεπάσουν αυτές τις διαφορές και να δημιουργήσουν την εικόνα ενός ενιαίου λαού (της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών) με τα κοινά συμφέροντα έναντι των οικονομικών ελίτ. Εδώ και καιρό όμως- και ιδίως αυτή την περίοδο, που τα λεφτά πια δεν υπάρχουν, για να ικανοποιούνται από τις κυβερνήσεις όλα τα αιτήματα- οι διαφορές έχουν βγει δυναμικά  στο προσκήνιο και προκαλούν εντάσεις ακόμα κι ανάμεσα σε βουλευτές του ίδιου κόμματος.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr