Ο κ Θεοδωρίδης με το να αποκαλέσει τα Ίμια «Καρντάκ», όπως δηλαδή τα λένε οι Τούρκοι, με ανάρτησή του στο Facebook, που έγινε την ημέρα εκείνης της θλιβερής επετείου του 1996, προκάλεσε ζημιά στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, καθώς μειώνει την κυβερνητική του αξιοπιστία. Το εκλογικό σώμα δύσκολα θα δώσει την εξουσία σε ένα κόμμα που υποστηρίζει τις θέσεις των Τούρκων σε ανοιχτά διπλωματικά μέτωπα, τα οποία μάλιστα λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε πόλεμο.
Ο κ. Θεοδωρίδης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «η παραχώρηση των Δωδεκανήσων από την Ιταλία προς την Ελλάδα περιελάμβανε μόνο τις παρακείμενες προς αυτά βραχονησίδες», σημειώνοντας πως τα Ίμια «είναι σαφώς πιο κοντά στην Τουρκία παρά στην Κάλυμνο». Ακόμη, δήλωσε ότι το επεισόδιο στα Ίμια αποτελεί την πιο ευφυή επινόηση του ελληνικού καπιταλισμού για την απόσπαση της συναίνεσης των καταπιεζόμενων μαζών. Ταυτόχρονα, ο κ. Θεοδωρίδης υπογραμμίζει ότι μια ριζοσπαστική αντιεθνικιστική κομμουνιστική Αριστερά θα απαιτούσε να σταματήσουν εδώ και τώρα οι αναχαιτίσεις αεροπλάνων, που κοστίζουν ζωές και χρήμα, αλλά και να απεμποληθεί η παράλογη αξίωση της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια.
Η απάντηση Τσίπρα ήταν άμεση. Διέγραψε τον κ. Θεοδωρίδη από την Επιτροπή Δικαιωμάτων του Κόμματος. Έτσι, έδωσε σαφές μήνυμα προς τα στελέχη του κόμματος ότι δεν μπορούν πλέον να διαφοροποιούνται αισθητά από τις πάγιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά οι θέσεις του καταδικάστηκαν και από τον Σκουρλέτη, ενώ σε non-paper της Κουμουνδούρου δηλώθηκε χαρακτηριστικά: «Οι επανειλημμένες δημόσιες διατυπωμένες προσωπικές απόψεις του σ. Νάσου Θεοδωρίδη, δεν απηχούν στις συλλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον φορέα στην επιτροπή δικαιωμάτων της Βουλής».
Το επιτελείο της Κουμουνδούρου είναι αρκετά ανήσυχο από τη δημοσκοπική στασιμότητα των τελευταίων εβδομάδων και προσπαθεί να χαράξει νέες τακτικές προσέγγισης των μεσαίων στρωμάτων και των ψηφοφόρων εκείνων, που δυσπιστούν να προσεγγίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, δηλώσεις σαν του Νάσου Θεοδωρίδη, αλλά και η γενική κακή εικόνα που δίνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με άκυρες, άστοχες ή γελοίες δηλώσεις, που δημιουργούν μια πολυφωνία, αλλά κυρίως τρομάζουν τους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου, αναγκάζουν τον Αλέξη Τσίπρα να ακολουθήσει το παράδειγμα όλων σχεδόν των υπόλοιπων ηγετών κομμάτων που διεκδίκησαν την εξουσία και να βάλει φρένο στην πολυφωνία ακόμα και με διαγραφές. Έτσι δείχνει πιο αρχηγικός και πιο κεντροαριστερός. Ιδίως το γεγονός ότι διαγράφει έναν βουλευτή του για ένα εθνικό ζήτημα, ενισχύει το κεντρώο του ή έστω το κεντροαριστερό προφίλ του.
Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, άλλωστε, ανέβηκε από το 4,6% του 2009 στο 26,8% του 2012. Αυτό το 22% επιπλέον προήλθε κυρίως από ψηφοφόρους του κέντρου και της κεντροαριστεράς, που δεν έγιναν ξαφνικά ακραίοι αριστεριστές, αλλά απλά απογοητεύθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και άλλους χώρους, που τους εξέφραζαν. Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί ιδεολογικά από την βάση του κι αυτό είναι κάτι που σε ανώτατο επίπεδο τείνει να γίνει αντιληπτό, αλλά πολλά στελέχη του δεν φαίνονται να το συνειδητοποιούν, δημιουργώντας μια εικόνα πολυφωνίας και απειθαρχίας στην κοινοβουλευτική ομάδα.
Δεν είναι όμως τόσο η πολυφωνία, αλλά αυτά που λέγονται, που τρομάζουν το εκλογικό σώμα. Το στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να βάλει φρένο στις ακραίες φωνές και παράλληλα να καταφέρει να συμβιβάσει τις μεγάλες αντιφάσεις στο εσωτερικό του κόμματος του, ώστε να δημιουργήσει ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr