Όσον αφορά Ισπανία και Ελλάδα, χτυπημένες και από την οικονομική κρίση τα πράγματα εξηγούνται με τον ρεαλισμό: τόσο άντεχαν. Η Ιταλία, σε καθόλου καλή δημοσιονομική θέση - ειδικά από το 2018 και μετά - πήρε μέτρα πολύ ευρύτερα από αυτά που ρεαλιστικά αντέχει. Αυτό εξηγεί εν μέρει την πολεμική στάση της στις διαβουλεύσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης. Πολιτικά το συμφέρον της Ελλάδας "δείχνει" συμπαράταξη με την Ιταλία - χωρίς πολεμικούς τόνους, να "κρυφτούμε" πίσω από την Ιταλία.

 

Ας μείνουμε λίγο στην Ελλάδα. "Τόσο άντεχε" μεν, όμως με δεδομένες τις επιλογές υψηλών διαθεσίμων και της αντιμνημονιακής δαιμονοποίησης της Ευρώπης. Επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης. Η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας τον Μάιο αναφέρει ρητά πως η Ελλάδα μπορεί να αιτηθεί αλλαγή χρήσης του σκληρού μαξιλαριού των €15.7 δις. Δεν είχαν ρωτήσει το Γεραπετρίτη!

 

Η Ελλάδα μπορεί να πάρει €3.7 δις δάνειο από τον ESM με μηδενικό επιτόκιο, δεν θέλει όμως ο Σταικούρας γιατί είναι μνημονιακά λεφτά!

 

Φέτος η Ελλάδα πληρώνει την πρώτη δόση των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου - €700 εκατ, αν θυμάμαι καλά αυτό το μήνα. Πληρώνει σε χώρες που αυτή τη στιγμή διαπραγματεύεται βοήθεια! Στους εταίρους με τους οποίους διαβουλεύεται σκληρά, πληρώνει το 2020 κάπου €2.5 δις τόκους! Βάλτε τα κάτω και θα δείτε πως συζητάμε πως η παρέμβαση θα μπορούσε να είναι 150% πάνω και με μόχλευση ακόμη μεγαλύτερη. Θα έπρεπε όμως να διαπραγματευθεί με τους δανειστές κι αυτό η αντιμνημονιακιά ψυχούλα της λαϊκιάς δεξιάς δεν το αντέχει. Ας χαζεύουν το γράφημα των FT και ας τρέξουν να κάνουν εκλογές πριν το Νοέμβριο, πριν αρχίσουμε να χτυπάμε μπιέλα.

 

Αν καταλαβαίνετε καλά, ως χώρα δεν θέλαμε τα δάνεια του ESM, για τα οποία δεν υπάρχει καμιά απαίτηση, πέραν των υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει ήδη από το 2018. Αυτή τη στιγμή που γράφω η διαπραγμάτευση γίνεται με το φρένο πρακτικώς παγιωμένο - ανεξαρτήτως της καταλήξεως με τα ποσά. Αν θέλει ο Ρούτε να φανεί ελκυστικός στους συντηρητικούς Ολλανδούς ψηφοφόρους στις εκλογές του χρόνου, στέλνει για έλεγχο κάθε εκταμίευση. Περιμένω με αγωνία τις δηλώσεις Γεραπετρίτη και Σταικούρα.

 

Βλέποντας την κατάσταση, διακινδυνεύω δύο προβλέψεις:

1. Επειδή η Ελλάδα καίγεται για βοήθεια, θα προσπαθήσει κρυπτόμενη πίσω από την Ιταλία, θα δεχθεί όμως τα πάντα, τόσο σε ύψος βοήθειας όσο και όρους. Και καλά θα κάνει, γιατί εκτός από τους αντιμνημονιακούς δεξιάντζες υπάρχουν και δέκα εκατομμύρια Έλληνες.

2. Επειδή θα γίνει το 1 (ή εν όψει του να γίνει αν καθυστερήσουν οι αποφάσεις) θα πάμε τρέχοντας σε εκλογές.

Ας έχουμε υπ' όψιν πως οι εξελίξεις οφείλονται στη συνέχιση της πολιτικής υψηλών διαθεσίμων γιατί η ΝΔ ποτέ δεν κατέθεσε εναλλακτική πρόταση της "καθαρής εξόδου".