Το εντυπωσιακό στη συνέντευξη είναι η δημοσιοποίηση με τον πιο επίσημο τρόπο της (σχεδόν; ) ομοφωνίας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης το 2015. Η επιχειρηματολογία ήταν λίγο πολύ:
"Η Ελλάδα έχει μάθει να "διορθώνει" το έλλειμμα παραγωγικότητας με υποτιμήσεις και δεν θέλει ή δεν μπορεί να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που μπορεί να καλύψουν το έλλειμμα παραγωγικότητας στο πλαίσιο του ενιαίου νομίσματος."

Οπότε, η προσωρινή έξοδος από το ευρώ, σύμφωνα με τη λογική αυτή, θα επέτρεπε το κλείσιμο της ψαλίδας παραγωγικότητας (με όλες τις επιπτώσεις των υποτιμήσεων στους πολίτες) και με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων (που η Ελλάδα δεν θέλει ή δεν μπορεί) θα επανακάμψει στο ενιαίο νόμισμα, ενάρετη και σωστά ζυγισμένη. Το ερώτημα είναι: έχει βάση αυτό το σενάριο;

Πρώτο είναι το ζήτημα των μεταρρυθμίσεων. Αυτές που δεν μπορεί να κάνει η χώρα εντός Ευρωζώνης, πώς θα τις κάνει εκτός; Με πιο χαλαρό πλαίσιο (λόγω της τράμπας μεταρρύθμιση-υποτίμηση) οι χρόνοι εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων θα επεκταθούν.

Δεύτερο είναι το "τεχνικό"-πρακτικό. Με την έξοδο, η σταθεροποίηση της οικονομίας σε όποιο επίπεδο απαιτεί χρόνο, Μόνο η εκτύπωση νομίσματος χρειάζεται ένα εξάμηνο! Πιθανότατα συνολικά δύο χρόνια. Άλλα τόσα θα χρειασθούν κατά τη διαδικασία επιστροφής στο ευρώ - τουλάχιστον. Πρέπει να πιστοποιηθεί το ενάρετο και βιώσιμο της νέας κατάστασης για να αρχίσουν οι διαδικασίες.

Ο συνδυασμός των δύο κάνει το περίφημο τάιμ άουτ ένα διάλλειμμα τουλάχιστον επταετίας - πιθανότατα δωδεκαετίας. Άν όλα πάνε καλά. Άλλο ευρώ, άλλη Ευρώπη τότε!

Το πιο σοβαρό ζήτημα όμως είναι άλλο, το οποίο καθιστά το προσωρινό, μόνιμο. Με το τάιμ άουτ, είτε η Ελλάδα θα καταφέρει να ορθοποδήσει και να γίνει ανταγωνιστική των ευρωπαϊκών χωρών, έχοντας και τον έλεγχο των δημοσιονομικών εργαλείων, είτε θα αποτύχει. Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα λόγο να επιθυμεί την εκ νέου υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Στη δεύτερη η Ευρωζώνη δεν θα έχει κανένα ενδιαφέρον να ξεκινήσει δεύτερο γύρο όπως αυτόν που ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1990.

Με τα παραπάνω ισχυρίζομαι πως δεν υπάρχει η έννοια της προσωρινής εξόδου από το ευρώ. Ανεξαρτήτως των προθέσεων όσων πρότειναν ή σκέφθηκαν κάτι τέτοιο.

Να θυμίσω πως η προσωρινή έξοδος, για δύο χρόνια μάλιστα, είχε προταθεί από τον Καρατζαφέρη στις αρχές του 2011. Δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν επρόκειτο περί πονηριάς ώστε να γίνει η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, περί αφελείας ή περί πολιτικαντισμού αν είχε πληροφορηθεί περί των σχετικών προβληματισμών στην Ευρώπη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr