1. Η Δημόσια Επιχείρηση Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ) παρενέβαινε στο Χρηματιστήριο κάθε μεσημέρι από τα μέσα Οκτωβρίου 1999 μέχρι αρχές Απριλίου 2000. Αγόραζε με λεφτά των ταμείων και άλλων φορέων του δημοσίου και δεν άφηνε το Χρηματιστήριο να πέσει. Την επομένη των εκλογών η στήριξη σταμάτησε, το Χρηματιστήριο ξεφούσκωσε κανονικά.

 

2. Ο μακαρίτης ο Έβερτ κυνήγησε το θέμα και δικαστικώς. Το πράγμα πήγαινε από αναβολή σε αναβολή, κανείς δεν ήξερε τίποτε, οι κατηγορούμενοι της ΔΕΚΑ δεν είχαν καν ακούσει όχι για παρεμβάσεις πολιτικών, ούτε καν επιθυμία τους.

 

3. Περνάει ο χρόνος, παραγράφονται όποιες πολιτικές ευθύνες και γίνεται το θαύμα. Οι κατηγορούμενοι της ΔΕΚΑ ένας ένας, εντός της δικαστικής αιθούσης, θυμήθηκαν πως όλα αυτά γίνονταν κατόπιν κυβερνητικών εντολών. Όχι μόνον θυμήθηκαν αλλά είχαν και του κόσμου τα τεκμήρια για να το αποδείξουν.

 

4. Εκτελούσαν εντολές οι άνθρωποι, για τους εντολείς τους το ενδεχόμενο αδίκημα είχε παραγραφεί, έκλεισε η υπόθεση. Δεν μάθαμε καν πόσα έχασαν ή κέρδισαν οι φορείς του δημοσίου από την προεκλογική χαριτωμενιά.

 

Εξ όσων έχουν γίνει γνωστά για την βατοπεδινή απόφαση, οι αναλογίες είναι έως παρα πολλές. Δέκα χρόνια μετά, η πολιτκή παρέμβαση τα πήρε όλα αλλά δεν διερευνήθηκε, οι εκτελεστικοί δεν είχαν δόλο ούτε ίδιο όφελος.

 

Τι γκρινιάζετε λοιπόν; Το πολιτικό σύστημα έχει ανεβάσει ψηλά την έννοια του αυτοφοράκια. Ούτε καν ψάχνονται οι ευθύνες! Επανέρχεται στην πολιτική σκηνή και πολλοί του χρωστάνε χάρη. Το κρίσιμο είναι να τη γαζώσεις μέχρι την παραγραφή.