Όσο για το μεγάλο ποσοστό που έλαβε το κόμμα αυτό στις εκλογές του 2009, δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Το νούμερο αυτό δόθηκε γιατί οι κυβερνήσεις του Κ. Καραμανλή είχαν αποδειχθεί ανίκανες να κυβερνήσουν και προπαντός να αντιμετωπίσουν το διαφαινόμενο από τότε τσουνάμι που κατέκλυσε λίγο μετά τη χώρα. Ακολούθησαν οι ανεπάρκειες και οι λάθος χειρισμοί του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος χρεώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για όσα τραγικά ακολούθησαν.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να παραμείνει στο ΠΑΣΟΚ ένα 13% και το υπόλοιπο κομμάτι των ψηφοφόρων του να μετακινηθεί, για λόγους που έχουν αναλυθεί επαρκώς, στο ΣΥΡΙΖΑ, στη ΔΗΜΑΡ αλλά και στη ΝΔ.
Θα μπορέσει άραγε η σημερινή ηγεσία του ιστορικού αυτού κόμματος να επανασυσπειρώσει ένα μεγάλο μέρος των οπαδών και ψηφοφόρων του; Η απάντηση προφανώς είναι δύσκολη. Γι όσους έφυγαν προς τα αριστερά η επιστροφή είναι δύσκολη γιατί τώρα τους χωρίζει η βαθειά τάφρος του μνημονίου. Αλλά και για τους υπόλοιπους είναι δύσκολος ο επαναπατρισμός, γιατί τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάτι θεαματικό για τους πείσει ότι οι παθογένειες του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν πια.  Επί πλέον τα πρόσωπα – αυτά που δικαίως ή αδίκως έχουν συνδεθεί συλλήβδην με το κλίμα της διαπλοκής, της ρεμούλας, του κομματικού και προσωπικού κόστους - παραμένουν τα ίδια.
Σοβαρά στελέχη ομολογούν τον τελευταίο καιρό σε ιδιωτικές συζητήσεις ότι αν το κόμμα τους  δεν αλλάξει ριζικά, δεν πρόκειται να επιβιώσει. Δεν βλέπουν να γίνεται κάτι ουσιαστικό με όσα προτίθεται να πράξει ο σημερινός αρχηγός. Και υπογραμμίζουν ότι πρέπει να αλλάξουν πρόσωπα, αρχές, κανονισμοί, σύμβολα, ακόμη και όνομα. Ουσιαστικά δηλαδή να γίνει ένα νέο κόμμα της κεντροαριστεράς. Και οι περισσότεροι βλέπουν όχι μόνο με καλό μάτι, αλλά ως κάτι αναγκαίο να γίνει ουσιαστική αλληλλοσυγχώνευση με το κόμμα του κ. Κουβέλη.
Υπάρχει φυσικά και ο – πολύ ισχυρός πλέον – παράγων ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορέσει άραγε το κόμμα αυτό να κρατήσει τους ψηφοφόρους που απέσπασε κατά κύριο λόγο από το ΠΑΣΟΚ; Θα μπορέσει να εκπροσωπήσει σε μια πιο μόνιμη βάση την κεντροαριστερή παράταξη; Πόσο έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί οι κεντρώοι ψηφοφόροι του ώστε να παραμείνουν σε ένα κόμμα που κουβαλάει μαρξιστικές προκαταλήψεις και στερεότυπα άλλων εποχών; Αν τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει τις δυνάμεις του, τότε οι ελπίδες να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ ή  ένα άλλο κόμμα στη θέση του μεγάλο είναι πολύ περιορισμένες.
Κανείς δεν μπορεί συνεπώς να αποκλείσει την πιθανότητα ο κεντροαριστερός χώρος να εκπροσωπείται για κάποια από τα επόμενα χρόνια από δύο ή και τρία κόμματα. Αυτός ο κερματισμός έχει συμβεί πολλές φορές στη νεοελληνική ιστορία. Και επίσης πολλές φορές είχαμε συνασπισμούς, μόνιμους ή περιστασιακούς, τέτοιων κομμάτων, που διεκδίκησαν την εξουσία.
Όμως δεν ξέρουμε αν στις σημερινές, κρίσιμες για τη χώρα ώρες, υπάρχει αυτή η πολυτέλεια. Η Ελλάδα μοιάζει τώρα να χρειάζεται ισχυρά πατριωτικά κόμματα, απαλλαγμένα από αμαρτίες που μας έφεραν ως εδώ. Με νέα, άφθαρτα πρόσωπα, με ανιδιοτέλεια  και ισχυρή αίσθηση του καθήκοντος. Το ΠΑΣΟΚ και ο σημερινός ηγέτης του, που μοιάζει να έχει αντιληφθεί περισσότερο από άλλους την κρισιμότητα των στιγμών, πιστεύω ότι προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr